1765, konsekrowany w r. 1774 p. w. św. Mikołaja bisk. Par. gr. kat. w Sołonce. We wsi jest szkoła etat. 3klas. , kasa pożyczk, gm. z kapit. 280 złr. i młyn Na grobli. Jest tu źródło z wodą słabo żelazistą por. Torosiewicza O wodzie mineralnej w S. , w Pamięt. farmaceut. krakow. z r. 1835, t. II, 155; Mnomosyno, galiz. Abendblatt, 1835, Nr. 45, str. 179; Torosiewicz Źródła mineralne w Galicyi i na Bukowinie, Lwów 1849, str. 154; Torosiewicz Woda źródłowa we Lwowie chemicznie rozebrana, Warszawa 1859, str. 1 i inn. . Za czasów polskich należała wieś do dóbr koronnych. W rkp. Bibl. Ossol. , Nr. 2413, str. 32, czytamy W tabuli magistratu lwowskiego Judicii civilis armonicalis fasciculus 1 ot 2 ab a. 1494 ad 1658. Privilegium Joannis de Tarnów, palatini sandomiriensis, , capit. gener. Russiae, quo facultas conceditur in villa Sokolniki strenuo Nicolao Nikiel scultetiam de nova radice proprio sumpto extruere a. 1392; salva tarnen expeditione bellica et necessitate quatenus scultetur sagittarium unum equatum expediat et mittat, judicia tam civilia, quam criminalia judicet, molendina extruat etc. Idem approbavit Viadislaus rex a. 1393. Dokumentem wydanym w Czajkowicach d. 24 maja 1397 r. nadaje Jan Tarnowski sołtystwo w Sokolnikach Niklowi Meyssnar i jego spadkobiercom Arch. Bernard, we Lwowie, C. , t. 334, str. 545 a Władysław Jagiełło potwierdza dokument w Krakowie 31 maja 1397 r. 1. c. , str. 543. W r. 1417 poświadcza Iwan z Obychowa, kaszt. szremski, ststa ruski, rozgraniczenie Zubrzy od Sokolnik Liske, A. G. Z. , t. IV, str. 93. W r, 1485 był wójtem w S. Jan Kunat ibid. , VII, 149. W r. 1545 deleguje Zygmunt I komisarza do otaksowania sołtystwa w S. Arch. Bern. , C. , t. 334, str. 544. W r. 1570 odwiedzają lustratorowie wś Ś. 1. e. , C, t. 397, 1819. Według lustracyi z r. 1571 l. c. , Ossol, Nr. 2248, str. 44 było tu 60 kmieci na łanach 41. W r. 1643 pozwala Władysław IV Stanisławowi Mniszchowi, stście lwowskiemu, przenieść prawo swe dożywocia na czwartej części łanów w S. , na Stanisława Poradowskiego i Katarzyno z Czarnowa, małżonków Arch. Bern. we Lwowie, C, t. 134, 587. W Czorsztynie d. 7 paździer. 1655 r. nadaje Jan Kazimierz Janowi Kaskiemu sołtystwo w S. 1. c. , O. t. 405, 47. 1. 10 lipca 1659 r. w Warszawie, rozszerza król prawo dożywocia do 4 1 2 łan. pola w S. służące Zacharyszowi Piotrowiczowi, na żonę jego Jadwigę 1. c. , C. , t. 408, 1270 i utrzymuje tegoż Piotrowicza w prawie wolnego wrębu w lasach sokolnilski 1. c, str. 1273. Szereg nadań wójtowstwa w S. kończy akt, którym takowe w r. 1757 nadaje August III; Józefowi i Annie Stetkiewiczom 1. c. , t. 576, str. 1160. 2. S. , wś nad rz. Strypą, pow. podhajecki, o 21, 5 klm. na płn. od Podhajce urz. tel. , o 2 klm. na płn. od Złotnik st. p. i par. rz. kat. . Obszar dwor. 772 mr. , włośc. 1019 mr. W 1870 r. 519 mk. ; w 1880 r. w gminie 624, na obszarze dworskim 27 mk. , rz. kat. 240; gr. kat. par. Sokołów. Nale ży do dóbr Złotniki, hr. SienieńskiegoLe wickiego. Lu. Dz. B. R. Sokolniki 1. wś kość. i dwór niegdyś, pow. gnieźnieński, dekan. śś. Piotra i Pawła w Gnieźnie o 5 klm. na wschód od Kłecka, nad strugą; dopł. jez. Borzątewskiego; par. i szkoła w miejscu, poczta i st. dr. żel. w Mieleszynie o 3 1 2 klm. Z S. pisali się Stosz w r. 1284, Dobiesław r. 1360 i następnie różni Sokolniccy. W r. 1579 posiadał tu Krzysztof Sokolnicki 1 łan i 4 zagr. , Wojciech Popowski 1 1 2 łan. i 1 zagr. a Raczyńscy łanu, 2 zagr. i 1 komor. ; r. 1618 siedzieli na S. Stanisław Sokolnicki i Stanisław Załuskowski; pierwszy miał 2 1 2 zagr. , 1 rzem. i wiatrak doroczny, a drugi 1 łan i 2 zagr. ; w końcu zeszłego wieku dziedziczyli tę majętność Gliszczyńscy, Michał Sokołowski, a w nowszych czasach Sawiccy. Kościół p. w. św. Stanisława istniał przed r. 1414; obecny, drewniany, z wieżą, posiada krucyfiks słynący cudami. Bractwo Przemienienia Pańskiego zaprowadzono w r. 1797. Parafią, liczącą 1350 dusz, składają Bojanice, Borzątew, Florentynowo, Karniszew, Kobylica, Mączniki, Mieleszyn, Przysieka, S. i Świątniki Małe. Szkoły parafialne znajdują się w Mieleszynie, S. i Świątnikach. Wieś z wiatrakiem ma 5 dm, 43 mk. kat. i 98 ha obszaru. Dwór miał 8 dm. , 98 mk. kat. i 342 ha 298 roli, 5 łąk; właścicielem był F. Kruszyński, który majętność tę sprzedał kolonizacyi niemieckiej. 2. S. , wś, pow. inowrocławski Strzelno, o 5 klm. na płd. zach. od Kruszwicy, u źródeł Śmierni, dopł. Noteci; par. Polanowice, poczta w Kruszwicy, st. dr. żel w Inowrocławiu o 18 klm. ; z Janikowem 12 dm. , 96 mk. tworzy okrąg wiejski, mający 36 dm, , 325 mt. . 2 prot. i 267 ha 257 roli. W r. 1215 przysądzono klasztorowi norbertanek w Strzelnie dziesięciny z S. , do których rościł sobie prawa biskup kujawski Kod. Wielkop. , nr. 84 i Dok. kuj. Ulan. , str. 117; r. 1220 Konrad mazowiecki zamienił S. Falconarii na inne dobra klasztorne Dok. kuj. Ulan. , str. 120 i 121. Reg. pobor, z r. 155766 Pawiński, II, 37 wymieniają przy S. Jana Sierakowskiego, kaszt. lędzkiego, z 6 łan. osiadłemi. 3. S. Gwiazdowskie, wś, pow. średzki, o 4 klm. na zach. płn. od Kostrzyna i 6 1 2 klm. na wsch od Swarzędza; graniczą z Gwiazdowem, Paczkowem, Łowęcinem i Sarbinowem;

Sokolniki

Sokolniki