dostów mr. 2170, wś Krajanka mr. 637, wś Pichlice mr. 933, wś Łęki Królewskie mr. 454, wś Osiek mr. 2040, wś Czastary mr. 1475, wś Przywary mr. 273, wś Biała mr. 833, wś Rybka mr, 256, wś Zamoście mr. 74, wś Głowlenkowskie rozległość nieznana. Ogólny obszar dóbr S. lit. A. wynosił mr. 22493. S. należały pierwotnie, o ile się zdaje, do par. Czastary. W XV w. powstała tu oddzielna parafia i kościół drewniany p. w. św. Mikołaja, wielokrotnie przebudowywany. Na początku XVI w. nie było tu plebana a zarządzał parafią pleb. par. Czastary, który starał się o złączenie obu parafii w jedną. Do par. S. należy wieś Ochędzyn dawna własność klasztoru w Ołoboku, w której już na początku XVI w. stał kościołek oraculum drewniany. Obecny kościół w Ś. wystawiony z drzewa, w kształcie krzyża, z dwoma kaplicami i wieżą, w 1731 r. przez ks. Aleks. Sułkowskiego, łowczego litewskiego. Na początku XVI w. w S. i Ochędzynie były już mszały drukowane. Ze wsi S. pleban pobierał tylko meszne po mierze owsa i żyta z łanu a od zagrod, i młynarza po groszu, prócz tego miał 2 łany roli z łąką. Plebanii nie było Łaski, L. B. , I, 151. Według lustracyi starostwa wieluńskiego z 1564 r. wś S. miała 30 kmieci, 39 1 2 łan, 2 karczmy, 6 ogrod, , sołtysi łan. Dochód wynosił 115 flor. 2 gr. 10 1 2 den. , z fol. 287 flor. 9 den. , z inwent. 53 fi. 18 den. Lustr. V, 180v. Sokolnickie starostwo niegrodowe, w woj. sieradzkiem, pow. ostrzeszowskim, podług lustracyi z r. 1662 powstało z dawniejszego ststwa wieluńskiego, przez oddzielenie zeń wsi Sokolniki, Wierzbie, Pątnów, Krzywarzeka, Mokrsko, Wróblów, Osiek, Czastary, Pichlin, Lęka, Przywory, Kiełczygłów, Kaszyna, Obrów i Glina. W r. 1777 posiadał je Antoni ks. Sułkowski, opłacając zeń kwarty złp. 2581 gr. 1 a hyberny złp. 108 gr. U. Na sejmie w r. 177375 stany Rzpltej nadały te dobra w posiadanie emfiteutyczne Łukaszowi Bnińskiemu, S. par. , dok. wieluński, 2330 dusz. S. gm. należy do s. gm. okr. VII w 08. Lututów, st. p. Naramnice. Gmina ma 10, 478 mr. obszaru, 482 dm. w tem 19 mur. i 3530 mk. 1643 męż. , 1887 kob. , dwie szkoły początkowo. 4. Ś. Mokre, wś i fol. i S. Suche, wś i fol. nad rz. Radomką, pow. radomski, gm. Wieniawa, par. Skrzynno, odl. od Radomia 28 w. S. Mokro mają 28 dm. , 265 mk. W 1827 r. 18 dm. , 130 mk. W 1873 r. fol. S. Mokre rozl. mr. 579 gr. or. i ogr. mr. 343, łąk mr. 102, past. mr. 109, lasu mr. 5, nieuż. mr. 20; bud. mur. 7, drewn. 14; młyn, pokłady torfu. Wś S. Mokre os. 33, mr. 201. S. Suche mają 35 dm. , 276 mk. W 1827 r. 16 dm. , 162 mk. W 1881 r. fol. S. Suche rozl. mr. 626 gr. or. i ogr. mr. 379, łąk mr. 79, past. mr. 1, nieuż. mr. 146; bud. mur. 3, drewn. 3. Wś S. Suche os 46, mr. 380. Dziesięciny z S. nadał arcyb. gnieźn. Fulko klasztorowi w Sulejowie. Nadanie potwierdził Grzegorz IX w 1234 r. Kod. Małop. , II, 56. S. wraz z dobrami Skrzynno było własnością Duninów. Wymienione w akcie działu z 1354 r. Kod. Małop. , III, 92. W 1374 r. przeniesione przez królowę Elżbietę na prawo niemieckie ib. , III, 282. Na początku XVI w. we wsiach Sokolnyky utraque dają plebanowi w Skrzynnie z obszarów dwors. dziesięcinę wartości do 1 1 2 grzyw. Łaski, L. B. , I, 690. Według reg. pob. pow. radomskiego z r. 1508 Mikołaj de Shuhe Sokolniki płacił poboru 1 grzyw. 28 gr. 9 den. W r. 1569 Stanisław Mędzina płaci od 5 1 2 łan 1 2 pus. , 4 zagr. We wsi S. Mokre Piotr Myssopad płacił od 3 łan. , 4 zagr. , 1 komornika Pawiński, Małop. , str. 316, 475. 5. S. , wś włośc, pow. włoszczowski, gmina i parafia Lelów. Posiada szkołę początkową. W 1827 r. 62 dm. , 346 mk. W 1581 r. należała do parafia Staromieście Lelów. Starosta lelowski płacił tu od 9 1 4 łan. km. , 1 chałupnika, 4 kom. bez bydła Pawiński, Małop. , 68. 6. S. , w XV w. Szokolniki, wś nieistniejąca obecnie, w pow. pińczowskim, par. Skalmierz, była własnością bisk. krakowskich. W połowie XV w. było tu 9 1 2 łan. km. , zagr. z rolą. Biskup pobierał dziesięcinę tylko z dwu pól kmiecych, wartości do 6 grzyw. , z pozostałych łanów pobierała kanonia wawrzyniecka przy katedrze krakow. , wartości z konopną do 12 grzyw. Długosz, L. B. , I, 55. Według reg. pobor, z 1579 r. dzierżawca wsi Albert Romiszowski płacił od 11 osad, 5 1 2 łan. , 1 zagr. z rolą, 4 komor, , 4 biednych Pawiński, Małop. , 221. Kazimierz W. w 1342 r. odebrawszy tę wieś Janowi Grotowi, bisk. krak. , założył tu miasteczko Sokołów, mające rywalizować ze Skalmierzem, lecz energiczny opór i protestacye biskupa spowodowały cofnięcie decyzyi królewskich Długosz, L. B. , I, 516. W 1827 r. S. , wś poduchowna, miały 13 dm. , 187 mk. W 1856 r. zostały rozkolonizowane i złączone w Jedną całość z przyległą wsia Bielec ob. . 7. S. , wś pod Sandomierzem, wymieniona w akcie z 1191 r. w liczbie wsi stanowiących uposażenie kanoników kollegiaty. Zapewne ta dawna wś książęca, ze zmianą właściciela i zmianą służebności, od której otrzymała nazwę, przybrała inne nazwisko. Część tejże wsi, o ile się zdaje, nadaną została przez Leszka Czarnego miastu Sandomierzowi przy wprowadzeniu prawa niemieckiego. ta część zatraciła swą nazwę, gdy miejsce sokolników książęcych zajęli rolnicy, ogrodziarze Kod. Małop. , I, 5, 126, 140. Możnaby

Sokolniki