1 2 łanu. Część Sromockiego Andrzeja 2 osad. Pawiński, Wielkp. , II, 201 i 259. Śromów, wś i folw. , pow. łowicki, gm. i par. Kompina, na lewo od drogi bitej z Łowicza do Sochaczewa, odl. 9 w. od Łowicza; ma 33 dm. 3 folw. , 330 mk. , 355 mr. folwarcznych dawniej wieczysta dzierżawa i 604 mr. włośc. 188 mr. pastw. i 21 mr. nieuż. , rozdzielonych na 25 osad. W 1827 r. było 27 dm. , 178 mk. Na gruntach folwarku, na wydmie piaszczystej, ślady osady przedhistorycznej. Znaleziono tu urny, liczne krzemienne wyroby. Wś należała do klucza Kompina, dóbr arcyb. gnieźn. , w obecnem stuleciu zaś do księstwa łowickiego. Śromowce Wyźnie, Średnie i Niźnie, dok. Sramowice, Szramowice, dwie wsi, w pow. nowotarskim, na lew. brz. Dunajca, na granicy Śpiżu, u płd. stóp Pienin. Ś. Wyżnie graniczą od płd. zach. i płd. za pomocą Dunajca ze wsiami spiskiemi Niedzicą, Gołembarkiem Kahlenberg, Starąwsią i Starym Majerzem ÓMajor, od wschodu z Ś. Średniemi, od płn. z Hałuszową, a od zach. z Czorsztynem. Ś. Niźnie wraz z Średniemi, graniczą za pomocą Dunajca ze wsiami spiskiemi od zach. ze Starym Majerzem, od płd. i płd. wsch. z Podlechnicą i Czerwonym Klasztorem, a od wsch. z Leśnicą; od płn. z Krościenkiem i Tylka. W r. 1870 obszar obu wsi wynosił w większej posiadł. roli orn. 141, łąk i ogr. 32, pastw. 90, lasu 661; w mniej. pos. roli orn. 1182, łąk i ogr. 159, pastw. 329, lasu 118 mr. austr. Na obszarze Ś. Wyźnich wznosi się w paśmie Pienin szczyt Flaki 803 mt. . Na wsch. od stoku Flaków las Pod Barbarzyną, a pole nad nim leżące zwie się Barbarzyną. Na płd. stoku Koziej Góry jest podmokła łąka, zwana Księżą Młaką. Była to własność kościoła w Ś. Wyźnich. Nad Księżą Młaką źródełko, z którego płynie ku połd. pot. Gawronka. Od Koziej Góry ku wschodowi, na granicy między Ś. Wyżniemi a Tylką, grzbiet Pienin wznosi się zwolna, potem nieco bystrzej ugorami i kwiecistemi polankami na czubek trawiasty, Macelakiem zwany 858 mt. , wyglądający z daleka jak stożek, od płd. stromo spadający, od zach. , płn. i wsch. otoczony pięknemi polanami, dalej ku płd. leży grzbiet świerkowy Klininą, Osiczami albo Toporzyskową zwany, a dalej na płd. szczyt Żłobiny czyli Macelowa góra. Po stronie zach. pot. Gawronki wznosi się Zamczysko, wzgórze strome od płd. i wsch. , na którem miał stać zameczek. Na zach. od Zamczyska Mały i Wielki Cisowiec, dalej Palenica. Od Cisowca na płn. wznosi się Długa Grapa, od Palenicy ku zach. grzbiecik Mały Loch, a równolegle od niego i znowu na płn. Duży Loch, nad nim ku zach. wzgórze świerkami porosłe, zwane Upsor, na którego wschodnim stoku dwa pola, zwane Wielkiem i Małem Piekiełkiem; obok ku płn. Łazy. Od strony wschod. głęboki jar odcina te wzgórza od czubów i działów, dalej na wsch. położonych. Wzdłuż niego prowadzi droga z Hałuszowej do Ś. Wyźnich przez las na wsch. boku Głębokiego położony, zwany Podkirzem. Ztąd przez polanę Bendyki wychodzi się na Bendyków wierch, łączący się na płd. z Ulą, półkolistym, od wsch. na płn. zach. wygiętym grzbietem, którego wyższe płd. ramię, świerkiem zarosłe, zwie się Ulów Brzeg. Na płd. od Ulowego Brzegu wznosi się Łazowa Skałka, a ku zach. tuż nad dol. Dunajcu sterczy Zbójecka Skała. Dalej na zach. mamy Czubatą Sromowiecką, a tuż nad nią wzmiankowany lesisty czubek Flaki. We wschod. części Ś. Wyźnich, w pobliżu granicy Ś. Średnich, nad kolanem Dunajca, legł przys. zwany Kątami. Na płd. od Kątów nad Dunajcem leży druga grupa chat, zwana Zawrociem. Pola na wzgórzach na płn. zach. od Zawrocia zwą się Lembarkiem. W obrębie zaś Ś. Niźnich legła najwyższa część Pienin zachodnich, zwana Trzema Koronami. Najwyższy środkowy szczyt Okrąglica 982 mt. . Na płn. wschód od niego sąsiedni czubek zwie się Bryłową, a od tego dalej na płn. wsch. Szeroka Skała. Od Okrąglicy na płd. zach. legły niższe skałki, zwane Zakrętem, a od nich dalej nad Sobczańskim pot. skała ostra, zwana Nad Ścianką. Nad wyłomem Dunajca ciągnie się w obr. Ś. Niźnich szereg prostopadle ku wodom spadających skał, a przedewszystkiem Ostra Skała, poniżej Grabczycha Wyżnia i Niżnia, wreszcie Świnia Skała, następnie Klejowe skałki 571 mt. , dalej ku płn. Facimiech, z jaskiniami Przypiecki i Ligarki. Ś. Wyżnie należą do par. łac. w Maniowach; jest tu atoli mały kościołek fil. p. w. św. Stanisława, wystawiony z cegły r. 1875 staraniem dziedzica klucza czorsztyńskiego Marcelego Drohojowskiego i parafian. Dawny, drewniany, istniał juz w XVII w. R. 1625 proboszczem śromowieckim i plebanem krościenieckim był Jakub Łabecki. Według wizyty bisk. krak. z r. 1667 kościół w Ś. stał na gruncie zwanym Rozmyśleńcem. R. 1614 czy 1634, w wilią Przemienienia Pańskiego, Dunajec grunt ten oderwał i kościół zabrał. Później na tem miejscu stała karczma, którą r. 1771 rozebrano, o grunt Rozmyśleniec r. 1774 toczyły się spory między Śromowczanami a kamedułami Czerwonego Klasztoru. Wreszcie urząd obwodowy wielicki r. 1774 przyznał ten grunt Śromowczanom. Kościół po zabraniu dawnego, na innem miejscu zbudowany, zgorzał około r. 1734. Dla uposażenia szkółki paraf. gmina r. 1862 zobowiązała się zbudować dom

Śromów

Śromów

Śromowce