Michała. W pierwszej jest obraz św. Mikołaja, malowany na drzewie w XVII w. , okryty blachą srebrną, ornamentowaną. Aureola wystająca w srebrze wypukło rzeźbiona Szaraniewicz, Katalog wystawy archeol. z r. 1888, str. 61. Jest tu także krzyż trójramienny, oprawny w srebro, z datą 1673 r. W cerkwi św. Michała mieści się ikonostas pięknej snycerskiej roboty, odnowiony kosztem parafian i krajowego funduszu w r. 1874 Sprawozd. z czynności konserwator, od 1870 do 1874, Lwów, 1874, str. 28. Do gr. kat. dekanatu sokalskiego należą parafie Bobiatyn, Jastrzębice, Łuczyce, Radwańce, Rożdżałów, Skomorochy, Sokal, Spasów, Steniatyn, Tartaków, Torki i Zubków. Z zakładów przemysłowych istnieją obecnie młyn parowy, dwa młyny wodne, cegielnia, mydlarnia, utrzymuje się też drobny przemysł garncarski Sokalski powiat w atlasie Kummersberga karty 4, 5, 12 i 13; szt. gen. Z. 3, C. 30, 31 i Z. 5, C. 31 leży między 50 15 a 50 39 płn. szer. i między 41 33 a 42 18 wsch. dłg. od F. Obejmuje część Galicyi najdalej na płn. wybiegającą. Na płd. wschód leży pow. kamionecki, na płd. żołkiewski, na płd. zach. rawski. Na płn. wschód graniczy z pow. włodzimierskim gub. wołyńska, na płn. zach. i płn. z pow. tomaszowskim. Miasto S. leży w płn. wsch. stronie powiatu. Najdalej od S. oddalone wsie są na płd. wsch. Torki 26 klm. , na płd. płd. wsch. Tyszyca 29 klm. , na płd. zach. Kuliczków 28 klm. i Machnówek 30 klm. . Obszar powiatu wynosi 1344, 74 klm. Gmin katastralnych obejmuje 92, administracyjnych 99, obszarów dwor. 86. Obszar powiatu pod względem użytkowania gleby rozpada się na 69, 240 ha 37 ar. roli, 21, 295 ha 72 ar. łąk, 2, 489 ha 49 ar. ogr. , 6, 078 ha 75 ar. pastw. , 30, 344 ha 77 ar. , lasów, 274 ha 89 ar. moczarów i stawów, 3, 752 ha 17 ar. innych gruntów; razem 133, 475 ba 18 ar. Lasy wysokopienne liściaste zajmują 10, 392 ha, szpilkowe 12, 022 ha, nizkopienne i mieszane 7, 930 ha, pastwiska zaroślami 396, 79 ha, nieużytki zdolne pod uprawę leśną 887, 62 ha. Gospodarstwo lasowe systematycznie urządzone obejmuje 15924, 22 ha, nieurządzone 13656, 61 ha. Obszar powiatu jest częścią niziny płn. wschodniej, rozwiniętej na dorzeczu górnem i średniem Bugu aż po krawędź płaskowzgórza podolskiego i roztocze lwowsko tomaszowskie. Samym prawie środkiem powiatu przewija się Bug, który wszedłszy pod Tyszycą, pomiędzy Izbicą, Sielcem, Jastrzębicą a Wołowinem rozdziela się na liczne ramiona, zlewające się dopiero poniżej Parchacza. Ztąd też, a właściwie od Bendiuchy pod Krystynopolem Bug poczyna być spławnym. Od Izbicy aż po Krystynopol ma kierunek płn. zach. , ztąd aż po Ulwówek na długości 15 klm. północny, a od Ulwówka aż po Litoworz płynąc granicą Galicyi trzyma się kierunku płn. zach. Tylko od lew. brzegu przyjmuje większe dopływy; od prawego zlewają się do niego drobne strumienie. Od lewego brzegu wpadają do Bugu w obrębie powiatu Rata z Błotnicą od lew. a Źełdcem od praw. brz. , Sołokija z Rzeczycą i Chroną od lew. brz. , pot. Młyński, pot. Bród i Warężanka. Od praw. brzegu Chołojówka, pot. Kijowski al. Kyswa, pot. Peresijka zwany w górnym biegu Grabowcem, pot. Wołowinka, pot. Białystok al. Komarowski z Młynówką al. Rudką, Karbów ze Spasówką i Rojatynem. Regulacyą Bugu rząd zajmował się przed 30 laty, ale poprzestano na zniesieniu młynów pływaków. Pod względem rzeźby naziomu rozdziela się obszar powiatu na dwie nierówne części większą północną, wyżynną, i mniejszą południową, nizinną. Po lew. brzegu Bugu Sołokija, po prawym pot. Komarowski rozgraniczają oba obszary. Północny jest częścią wału dyluwialnego, przewijającego się od roztocza lwowskotomaszowskiego na Sokal, Radziechów, Łopatyn i Leszniów. Wał ten, szeroki na 10 do 15 klm. a przeciętnie na 30 do 40 mt. po nad dnem niżu wzniesiony, w plastyce tej krainy wybitną odgrywa rolę. Ku zachodnim granicom powiatu wał ten wzniósł się najwyżej, bo do 270 mt. przeszło Zagumienki pod Liskami 279 m. , po prawym zaś brzegu Bugu we wschodniej połaci powiatu tylko do 250 mt. przeciętnie Za Hanówką 261 mt. . Assymetrya zboczy dolin, mających kierunek północny lub płn. zach. , jest tak wyraźną, jak na płaskowyżu podolskiem. Szczególnie wyraziście występuje w dolinie Bugu, której prawe zbocze jest spadziste a niekiedy załamane w strome ścianki i po tej też stronie cały szereg warstw dyluwialnych i kreda sonońska się odsłania, gdy tymczasem zbocze od lew. brzegu podnosi się zwolna ku zach. i dopiero w znaczniejszej odległości do tej samej, co przeciwległe zbocze sięga wysokości. Asaymetrya ta jednostronne wykształcenie zboczy, jest także bardzo wyrażaną w okolicy Winnik, Żabcza, Łubowa, Waręża, Chłopiatyna i t. d. Na połudn. krawędzi tej wyniosłej wierzchowiny pomiędzy Boratynem a Przewodowem znachodzą się na najwyższych punktach usypane mogiły od kilku do kilkunastu metrów wysokie mogiła Siebieczowska 264 mt. , Cebiowska 274 mt. , Przemysiowska, Oserdowska 270 mt. . Dyluwialny wał ten tworzy żyzną wierzchowinę sokalską, tak glebą jak roślinnością i fauną do stepowej wierzchowiny podolskiej wielce zbli

Sokal