pow, oszmiański, w 2 okr. pol, gm. Bienica, okr. wiejski Jurowszczyzna, o 6 w. od gminy, 2 dusze rewiz. ; należy do dóbr skarb. Łosk. Rumiańcowski, wał na gruntach wsi Wielkiej Sołtanówki i Mytnicy, w pow. wasylkowskim, na mocy delimitacyi w 1783 r. dokonanej, służył za granicę pomiędzy Rossyą a Polską. Rumianek, dok. Rumino r. 1288, Riminko i Rumkowo r. 1580 82, wś i domin. , pow. poznański, o 13 klm. na płn. wschód od Bu ku, na bitym trakcie poznańskopniewskim. Wznies. 96, 8 mt. npm. , u źródeł Samicy Sza motulskiej, dopł. Warty; par. Ceradz Kościel ny, poczta w Tarnowie, st. dr. źel. w Rokitnicy o 10 1 2 klm. W r. 1288 płacił R. dzie sięcinę kościołowi lusowskiemu; w r. 1580 należał do Marcina Nagórskiego; było wtedy 5 łanów osiadł. , 1 karczm. , 1 szewc i komor nik. W r. 1582 był dziedzicem Piotr Potulicki Pawiński, Wielkop, , 7. W 1767 r. Ignacy Twardowski, woj. kaliski, za zezwoleniem sej mu zamienił E. na królewszczyznę Modrze Konstyt. , str. 305. Jako królewszczyzna za brany przez rząd pruski, wcielony został R. do t. zw. domeny Mrowino. Obecnym dzie dzicem jest Fedor v. Zobeltitz. Wieś ma 7 dm. , 84 mk. kat. i 112 ha 89 roli, 18 łąk. Dom. 10 dm. , 130 mk. 119 kat. , 11 prot. i 242 ha 182 roli, 37 łąk. E. Cal. Rumianowo al. Gołębiewo Średnie, niem. Mittel Golmkau, dobra ryc, pow. tczewski, st. poczt. i kol. Sobowicz, o 1 klm. odl. , par. kat. Godziszewo o 1 2 mili, okr. urz. stanu cywil. Gołąbkowe, 682 ha 112 lasu, 47 łąk, 480 roli or. . W skład dóbr wchodzą fol. Szwagrowice 1885 r. 1 dm. , 3 mk. , leśn, Wymisłowo 1 dm. , 4 mk. i Kamionka. W 1869 r. było w całym kluczu 166 mk. , 112 kai, 54 ew. , 14 dm. ; 1885 r. 15 dm. , 40 dm. , 223 mk. , 141 kat. , 82 ew. Hodowla bydła i koni. R. 1583 liczyło R. Gołębiowe Secundum 31 włościan, każdy dawał mesznego pół korca żyta i tyleż owsa Wizyt Szaniawskiego, str. 173. Według taryfy z r. 1648, gdzie uchwalono pobór podwójny a akcyzę potrójną, płacił tu w R. Jmc. P. wojewoda pomorski od 5 komorn. 20 gr. ob. Roczn. T. P. N. w Pozn. , 1871, str. 169. Podług taryfy na symplę z r. 1717 płaciło Gołębiewo 1 zł. 10 gr. ob. Cod. Belnensis, rękop. w Peplinie, str. 80. Kś. Fr. Rumiańskie, wś, pow. wilejski, w 2 okr. pol, gm. , okr. wiejski i dobra Kamieńskich Dołhinów, o 5 w. od gminy a 50 w. od Wilejki, ma 4 dm. , 33 mk. w 1864 r. 13 dusz rew. . Rumiejki 1. Kościelne al Królewskie, także RomiejkIi, Romiejewice i Rumiejewice, Oraycovicz vel Ramenevicze fr. 1305, wś, pow. średzki, o 7 klm. na wschód od Środy, między Chudzicami a R. Szlacheckiemi, na trakcie miłosławskim; par. Winnagóra, poczta i st. dr. żeL w środzie; 8 dm. , 84 mk. kat. i 107 ha 102 roli, 4 łąk. W r. 1305 bisk. poznański Andrzej przekazał kościołowi winnogórskiemu dziesięciny z Rumiejewic; w r. 1578 posiadał tu Krzysztof Iwiński 9 śladów osiadł. a w r. 1618 jeden z dostojników gnieźnieńskich 4 ślady. Czy R. już wówczas były królewszczyzną, nie wiadomo; w r. 1771 pod nazwą Rumiejek płaciły 27 złp. hyberny i razem z Ulejnem 125 złp. kwarty. R. przyłączone do dóbr winnogórskich, nadanych przez Napoleona I gen. H. Dąbrowskiemu. Kościół pod wez. św. Stanisława, z drzewa, istniał już przed r. 1481 i był parafialnym jeszcze przy schyłku zeszłego wieku; w skład par. wchodziły Chudzice. O szkole w R. wspomina wizyta kościelna z r. 1784. 2. R. Szlacheckie, posiadłość, tamże, ma 4 dm. , 69 mk. kat. i 224 ha 175 roli, 12 łąk, 13 lasu. Właścicielem jest Nap. Ks. Mańkowski. Przypuszczamy, że obie R. jedne tworzyły osadę. W r. 1393 pisał się Jakub z Romejewic, w r. 1397 Grzegorz Romejewski a w r. 1578 Stanisław Romiejewski, który na R. posiadał 2 1 2 ślad. osiadł, 3 zagrodn. , 1 komorn. ; w r. 1618 było śladów 3 i zagrodn. 2. Około 1773 r. zachodziły spory między Zbijewskim, miecznikiem wschowskim, dziedzicem Chudzic, a Krzyżanowskimi, dziedzicami Rumiejek Konstyt, sejm. , II, 284. Około r. 1793 należały R. do Krzyżanowskiego, skarbnika poznańskiego, w r. 1840 do Romana Dobrowolskiego, później do Bron. Dąbrowskiego, dziedzica Winnej Góry. Wykopaliska znajdują się w zbiorach Pozn. Tow. Prz. Nauk. E. Cal. Rumienica, niem. Ronitz dok. 1302 Ramnite, struga w pow. lubawskim. Powstaje pod wsią t. n. i wpada z płn. strony do jez. Rumian. Dok. z r. 1303 wymienia ją jako granicę między ziemią lubawską, a więc biskupią, i saską, wówczas krzyżacką ob. Woelky Urk. B, d. Bist. Culm, str. 106. Kś. Fr. Rumienica, niem. Rommen, wś nad Rumienicą, pow. lubawski, st. p. Lubawa, par. kat. Rumian o pół mili; 886 ha 5 lasn, 36 łąk, 781 roli or. , której ha przynosi 3, 37 mrk. W 1868 r. 97 bud. , 51 dm. , 425 mk. , 388 kat. , 33 ew. , 1885 r. 53dm. , 88 dym. , 444 mk. , 400 kat. , 44 ew. Szkoła lklasowa katol liczyła 1887 r. 99 dz. R. należała dawniej do bisk. chełmińskich. R. 1566 oddaje bisk. Sielisławski R. i Gutowo krewnemu Feliksowi Konarskiemu do końca swego życia i do 7 lat po śmierci. Za to ma płacić co rok na św, Marcin 100 grz. Udzielamy mu także wolne rybołówstwo w jez. Rumian małemi narzędziami; wolno mu także zakładać stawy na zarybienie. Dan w Starogrodzie. Wizyt. Strzesza z r. 1667 podaje, że było 2 sołtysów na 6 Rumiańcowski Rumiańcowski Rumianek Rumianowo Rumiańskie Rumiejki Rumienica