wojew, mazowieckiego Kod. Maz. , 275 i 276. Br. Ch. Sobleiikij wś włośc, pow. garwoliński, gm. Sobienie. Jeziory, par. Osieck, ma 36 dm. , 323 mk. , 317 mr. W 1827 r. było 29 dm. , 132 mk. Wchodziła w skład dóbr Sobienie Szlacheckie. Sobiensitz niem. , ob. SoMeńczyce, Sobiepany, w XVI w. Sohyepamj wś i fol. nad rz. Grabią, pow. łaski, gm. Wola AVężykowa, par. Grabno, odl. 11 w. od Łasku, ma 13 dm. , 75 mk. W 1827 r. było 10 dm. , 57 mk. W 1887 r. fol. S. rozl. mr. 399 gr. or. i ogr. mr. 174, łąk mr. 4, past. mr, 5, łasu mr. 194, w odpadkach mr. 3 nieuż. mr. 19; bud. mur. 1, z drzewa 2. Wś S. os. 14, mr. 131. Na początku XVI w. dziesięcinę z łanów km. i fol. tudzież kolędę pobiera pleban w Grabnie Łaski, L. E. , I, 469. Br. Ch. Sobierąi al. SoUraj jezioro w pow. lipnowskim, na obszarze wsi Konotopie, ma 30 mr. obszaru i do 24 st. głębokości. Wody uchodzą do rzeczki Mieni. Sobiese ki 1. trzy wsi, trzy kolonie i dwa fol. , pow. kaliski, gm. i par. Iwanowice, odl. 22 w. od Kalisza, posiada kościół par. ewang. nabożeństwo polskie, cmentarz, szkolę początkową. Część lit. A. wieś ma 7 dm. , 88 mk. ; kol. 17 dm. , 144 mk. ; fol. 4 dm. , 21 mk. ; część lit. B. wś iö dm. , 161 mk. ; kol. 17 dm. , 147 mk. ; fol. 3 dm. , 15 mk. ; część lit. C. wś 13 dm. , 137 mk. ; kol. 19 dm. , 183 mk. ; folw. 3 dm. , 18 mk. Ogółem 98 dm. , 914 mk. W 1827 r. jedna część S. miała 28 dm. , 296 mk. , druga 41 dm. , 368 mk. Par. ewang, obejmuje 3000 dusz. Dobra S. lit. A. składały się w 1873 r. z fol. S. lit. A. i Joanka al. Góry, rozl. mr. 471 fol. S. lit. A. gr. or. i ogr. mr. 228, łąk mr. 24, pastw. mr. 19, nieuż. mr. 14; bud. 55 drzewa 10; folw. Joanka gr. or. i ogr. mr. 135, łąk mr. 14, pastw. mr. 34, nieuż. mr. 3. Wś S. lit. A. os, 14, mr. 52; kol. os. 24, mr. 266. W 1885 r. fol S. lit. B. rozl. mr. 304 gr. or. i ogr. mr. 248, łąk mr. 36, łasu mr. 8, nieuż. mr. 12; bud. z drzewa 8. Wś S. lit. B. os. 49, mr. 273; wś Piechutki os. 7, mr. 14. W 1886 r. fol S. lit. C. rozl mr. 505 gr. or. i ogr. mr. 342, łąk mr. 72, past. mr. 37, lasu mr. 42, nieuż. mr. 12; bud. mur. 4, z drzewa 6. Wś 8. lit. O. os. 30, mr. 81; kol os. 20, mr. 236. W 1579 r. Janusz Latalski, kaszt. poznański, płacił tu od 5V2 łan. , 2 zagi, 2 kom. Pawiński, Wielkop. , 1, 120. 2. S. , wś, pow. olkuski, gm. i par. Minoga. Leży w pobliżu Skały. W 1827 r. było 26 dm. , 168 mk. W 1262 r. Bolesław, ks. krakowski, nadaje wraz z innemi wsiami Zobezuci klasztorowi w Zawichoście. W akcie przenoszącym klasztor do Skały nazwę wsi podano dokładniej Sobessanci. Obok części klasztornej Słomnik Geograficzny T. X Zeszjt 120. istniała we wsi część szlachecka. Na akcie spisanym w 1275 r. w klasztorze skalskim, podpisał się Bogufał comes de Sobesanch Kod. Mał. , I, 69, 105. Według reg. pob. pow. proszowskiego w 1586 we wsi S. , par. Minoga, ststa czorsztyński płacił od 2V2 km. , 3 kom. bez bydła, 1 łanu sołtys. Pawiń ski, Małop. , 24. Br. Ch. Sobiesiernie 1. dawniej SoMesierznie, wś i dwor, pow. gnieźnieński Witkowo, o 6 klm. ku północy od Wrześni poczta i st. dr. żel. Graniczy z Grzybowem, Ostrowem Szlach. , Gulczewkiem, Gulczewem, Jarząbkowem i Wódkami; par. Marzenin, szkoła w miejscu. Około r. 1523 składało się S. z łanów kmiecych i dziedzicznych; kmiece dawały meszne prob. marzenióskim, z drugich dziesięcinę snopową prob. w Strz zewie Kościelnem. W r. 1580 posiadał w S. Jakub Sobiesierski 2 łany osiadł, i 2 zagr. a Gabryel Mierzewski 1 Yg łan. osiadł, i 2 zagr. ; r. 1618 należało S. do Prokopa Sobiesierskiego; były wówczas 4 łany osiadł. , 4 zagr. i wiatrak. Około r. 1793 dziedziczył S. Tadeusz Baranowski. Wieś obecnie ma 6 dm, 38 mk. 2 prot. i 89 ha 84 roii. Dwor ma 13 dym. , wiatrak, 146 mk. kat. i 466 ha 383 roii, 12 łąk, 21 łasu; właścicielem jest Stanisław Wągrowiecki, 2. S. al. Sobiesierznie, majętność, pow. inowrocławski, o 12 klm. na pln. wschód od Kruszwicy; paraf, i poczta w Pieraniu Freytagsheimj, st. dr. żel w Kruszwicy i w Inowi ocławiu o 15 klm. ; 10 dm. , wiatrak, 205 mk. 177 kat. , 28 prot. 1559 ha 356 roii, 49 łąk, 105 łasu; czysty doch, z ha roii 9 40, z ha łąk 6 66, z ha łasu 5 09 mrk; właścicielem jest Józef Mański. Na obszarze dworskim znajduje się piła parowa, własność Niemca. W r. 1350 arcyb, gnieźn. Jai oslaw; ustanawiając altaryę N. M. Panny i św. Stanisława, uposażył ją małdratami z S. i innych włości Kod. Wielk. , n. 1293; r. 1363 pisał się Warsz z S. Kod. Dypl Pol. Rzyszcz. , II, 740; między r. 1489 i 1583 należała ta majętność do Sobiesierskich. Z nich Pi okop posiadał około 1583 r. w S. zagr. szlachecką i 4 zagr. , a Borze wieki takąż zagrodę i 3 zagr. 3. S. , wś i dwor, pow. poznański, o 12 klm. ku zach. od Poznania; par. Skorzewo, poczta Sady, st. dr. żel. w Dąbrówce. W r. 1288 bisk. poznański Jao, uposażając kościół paraf. w Lusowie, przekazał mu dziesięcinę z S. ; 1580 posiadał tu Jan Piotrowski 5 łan. i 1 zagr. ; przy schyłku zeszłego stulecia dziedziczył S. Antoni Chłapowski z Dąbrowski. Wś obecnie ma 7 dm. , 57 mk. 51 kat. , 6 prot. i 55 ha. Dwor ma 4 dm. , 86 mk. 63 kat. , 23 prot. 1 210 ha 193 roii, 11 łąk. E. Cal Sobiesierzne 1. niem. Sobierczysno, dok. Sobeschuetz i Sobelsohuetz wś tuż Tiad granicą 60

Sobieńki