dnoma piatizczysio; wybrzeża początkowo piaszczyste i błotniste, dalej prawy brzeg wyniosły i lesisty, lewy zaś niski, błotnisty. W dolinie rzeki wyborne łąki i pastwiska. W czasie przyboru wiosennego poziom rzeki podnosi się do 14 st. i wówczas S. jest żeglo wnym od mka Siedniewa. Na jej wybrzeżach znajduje się 44 osad, mających około 24700 mk. Przybiera od praw. brzegu Irpę, Tru bieź, Wagę z Catą, Retiwę, Werbiczewkę, Smiacz al. Rudenkę z Horodnia, Czibriz al. Kriukowa; od lew. zaś brzegu Tytwę, Rewnec z Irwańcem, Slatią, Turyą z Broczą i Breczycą. J. Krz, Suo waci flisak, zaśc, pow. nowoaleksandrowski, w 4 okr. pol. j o 83 w. od Nowoalekihandrowska. Siiowicy, sioło nad rzką Sodyszką, pow, i gub. włodzimierska, o 6 w. od Włodzimierza, ma 110 dm. , 650 mk. , cerkiew starożytną, należącą niegdyś do monasteru, zniesionego w 1764 r. SiiowicZj wś, pow. złoczowski, 9 klm. na płd. wschód od Złoczowa sąd pow. , urząd pocz. , st. kol. i tel. . Na płn. leżą Woroniaki i Strutyn, na wschód Ryków i Krasnosielce, na płd. Czyżów, na zach. Remizowce i Szpikłosy. Wzdłuż granicy zach. płynie lewe ra mię Złotej Lipy i tworzy w Remizowcach staw. Do tego ramienia kilka strug uprowa dza wody z całego obszaru S. Znaczna część zabudowań rozrzucona jest po całym obszarze, tworząc grupy domów Brzezina, Dąbrówki, Dubiny, Gaj, Jakimówka, Koropczyk, Nabłocie, Pryhata al. Perechata i Skarbowa. Własn. więk. ma roii or. 712, łąk i ogr. 195, pastw. 120, lasu 877 mr. ; własn. mn. roii or. 2217, łąk i ogr. 1014, past. 160, lasu 26 mr. W r. 1880 było 237 dm. , 1608 mk. w gm. , 13 dm. , 100 mk. na obsz. dwor. 1570 gr. kat. , Si rz. kat. , 87 izrael. ; 1578 Rusinów, 40 Polaków, 90 Niemców. Par. rz. kat. w Pomorzanach, gr. kat. w miejscu, dek. zło czowski. Do par. należy Czyżów. We wsi jest cerkiew p. w. św. Mikołaja, szkoła etat. lklas. z językiem wykład, ruskim, browar, gorzelnia i kasa pożyczk, gm. z kapit. 220 złr. W 1723 r. S. należał wraz z Remizowcami do królewicza Konstantego Sobieskiego. Lu. Dz, Snowida, potok, powstaje w Kaczanówce z połączenia dwu strug, które tworzą pot. Stawkami zwany. Płynie on na płn. wschód a dobiegłszy do Czerniszówki i zasiliwszy się strugą z pod Łysej napływającą 336 mt. , zwraca się na płd. wschód pod nazwą Snowida i w Orzechowcu wpada do Zbrucza od praw. brzegu. Długi 7 klm. Br. G. Suo widów, wś przy ujściu pot. Sarysza do Dniestru, pow. buczacki, sąd pow. , rz. kat. par. , urz. pocz. i tel. w Potoku Złotym o 8 klm. . Obszar dwor. 565 mr. , łasu 447 mt, włośc. 1544 mr. W 1870 r. 968 mk. ; w 1880 r. w gm. 1020, na obsz. dwor. 34, rz. kat. 18. Gr. kat. par. w miejscu dek. buczacki. Cer kiew p. w. św. Jana Chrz. , drewniana. Me tryki od 1761 r. , dusz gr. kat. 998; w przy łączonym Koziłowie cerkiew uśpienia N. P. M. , drewniana, dusz 542, razem 1540 gr. kat. Szkoła systemizowana 1878 r. Właściciel pos. dwor. Leon Kobylański. B. R. Snowidowiczej sioło nad Stwihą, pow. owrucki, o 20 w. na zachód od Olewska. O 7 w. na płd. od S. ma źródło rz. Stwihą. Snowidowoj wś, pow. bukowski Gro dzisk, o 5 klm. na wschódpłn. od Grodziska parprot. , poczta i st. dr. źel. , par, katol. Ptaszkowo; 24 dm. , 149 mk. 59 kat. , 90 prot. i 230 ha 177 roii, 36 łąk, 1 łasu. W 1580 r. należało S. do Borzysławskicb; Mał gorzata płaciła od 1 zagr. , 2 kom. i 1 osadn. , a Jan miał a łana. Około 1790 r. wchodziło S. w skład dóbr Kotowo Józefa Mielżyńskie go, woj. poznańskiego. LJ. CaL Snówka, rzeczka w pow. nowogrodzkim, lewy dopływ Uszy, zaczyna się w moczarach za folw. Tarejki, w gm. snowskiej; płynie w kierunku płn. zach. koło wsi NowySnów, pod mkiem Snów rozlana w jezioro obraca młyny, i przeciąwszy gośc. nieświeski zwra ca się na północ, płynie koło wsi LipaWy soka, Bojary, folw. i wsi Lipa, kędy na je ziornym rozlewie obraca dwa młyny i wresz cie o 17g w, poniżej ma ujście prawie na sa mej granicy pow. słuckiego. Długość biegu około 2 mil; brzegi porosłe bujnemi łą kami. A. Jel. Snowska, Snowshaja, st. dr. źel. lipawskoromeńskiej, w gub. czernihowskiej, na przestrzeni RomnyHomel, między Niskówką o 18 w. a Horodnią o 22 w. , o 163 w. od Romeń a 94 w. od Homla. Snowskie, jezioro w pow. nowogródzkim, właściw ie rozlew rz. Snówki pod mkiem Snowiem. Snoia 1. grupa zabudowań w Porąbce, pow. bialski, nad pot. Małą Punczą, powyżej jego ujścia do Soły. 2. S. , folw. na obsza rze dworskim w Lipniku, pow. wielicki. 3. S. , ob. NaSnozie, Br. G. Snoika al. Snoszką, grupa zabudowań, w gm. Czorsztyn, pow. nowotarskim, na stoku góry t. n. , na płn. wsch. od zamku Czorsztyn skiego. Br. G. Snudy, jezioro w pow. nowoaleksandrowskim, dług. 6 w. , szer. do 5, ma 52 w. kw. ; znajduje się na niem, 8 wysp. Od południa łączy się z jez. Strusty. Przez rzekę Drujkę zlewa swe wody do Dźwiny. Snąja, przystań rzeczna nad rz. Berezyną, w pow. ihumeńskim, gm. bieliczańskiej.

Snowacimsk

Suo

Snow

Snówk

Sno

Snoi

Snoik

Snud