5. S. , pow. ostrołęcki, gm. i par. Goworowo. Smolnik, uroczyskoj pow. prużański, w 1 okr. poL, gm. Nikitycze, o 6 7 w. od Prużany. Smolnik, potok, wytryska w obr. Pisarzowy, pow. limanowski, ze źródeł leśnych, na płd. pochyłości góry Sałaszu Mały Zalacz, 909 mt. ; płynie na płd. popod Wielką Górę 754 mt. , a dosięgnąwszy fol. we wsi Pisarzowy, zwraca się na płd. wschód, płynąc między domostwami Pisarzowy i Męciny, na stępnie granicą Chomranic i Woli Marcin kowskiej, wreszcie przez Klęczany i Marcin kowice, gdzie wpada do Dunajca od lew. brzegu. Zabiera liczne dopływy; między nimi z lewego brz. Bobrowski i Kłodniankę. Długi 16 klm. Liczne młyny. Br. G. Smolnik 1. al. Kienherg połogie i lesiste wzgórze na lew. brz. Popradu, w hr. spiskiem, na granicy Łuczywny i Mięguszowiec, pow. popradzki, między rzeką Popradem od płn. wsch. a Małym Popradem od płd. zach. . U płd. zach. podnóża zakład kąpielowy Łuczywna. Wzn. 922 mt. Ważne stanowisko florystyczne. 2. S. Mały, szczyt lesisty w paśmie Tatr Niźnich, na zach. od Cieplic, na Spiżu Węgry, na płd. brzegu Popradu, w płn. stokach tychże Tatr, wzn. 955 mt. Na płd. od niego szczyt Baba 1004 mt. Br. G. Smolnik 1. 1colo Baligrodu wś, pow. liski, na pr. brzegu Osławy, w wąskiej górskiej dolinie, wzn. 527 mt. npm. , otoczonej od wschodu górą lesistą Wyrostoki 884 mt. , jednem ze szczytów pasma tworzącego dział wodny między Osławą i Hoczewką. Od zachodu zasłania dolinę dział wodny między Osła wica i Osławą, ze szczytem Dołhi Werch 607 mt. Wś ma 156 dm. 10 na obszarze większym kapituły gr. kat. przemyskiej, 1032 mk. , 961 gr. kat. , 18 rz. kat. i 53 izrael. Rz. kat. par. w Bukowsku, gr. kat. w miejscu dyec. przemyska, dek. jaśliski. Najbliższa st. kol. i pocz. Łupków. Jałowej, owsianej gleby ma kapituła 264 mr. roii, 103 mr. łąk, 72 mr. pastw, i 1062 mr. świerkowego lasu; pos. mn. ma 2133 mr. roii, 496 mr. łąk, 399 mr. past. i 236 mr. łasu. Do mniejszej posiadł, należy uposażenie proboszcza gr. kat. 119 mr. roii i 27 mr. łąk. Par. obejmuje Miko w. Napłd, graniczy S. z Wolą Michowską; najbliższą wsią na płn. wschód jest Rabe, na zach. Dołhe. Przez wieś prowadzi droga z Szczawnego, doliną Osławy, przez Szczerbanówkę i dział wodny w dolinkę Solinki koło wsi Żebracze. 2. S. hoło Lutowiska wś, pow. liski, na praw. brzegu Sanu, w górnym biegu, u ujścia pot. Smolniczka; wzn. 605 mt. npm. Posiada gr, kat. kapelanią, 58 dm. 9 na obszarze więk. pos. Rozalii Terleckiej, 562 mk. 179 na obszarze więk. pos. , 371 gr. kat. , 83 rz. kat. , 74 izrael, a 34 innych wyznań; 337 Rusinów, 160 Polaków, . 26 Niemców i I innej naród. Pos. więk. wynosi 196 mr. roii, 60 mr. łąk, 83 mr. pastw, i 641 mr. łasu; pos. mn. 480 mr. roii, 132 mr. łąk, 216 mr. pastw, i 9 mr. łasu. Rola górska, owsiana, lasy szpilkowe. Rz. kat. par. w Lutowiskach. Kapelania gr. kat. dyec. przemyskiej, dek. zatwarnickiego ma cerkiew drewnianą. Obejmuje Procisne. Uposażenie kapelana składa się z 43 mr. roii. S. graniczy na płn. z Lutowiskami 5 6 klm. i Żurawinom, na wschód z Boberka, na płd, z Stuposianami a na zachód z Procisnem. Okolica górska, lesista. Mac, Smolnik, niem. Sclmoellnitz, węg. SzomoU noh, miasteczko górnicze, w hr. spiskiem Węgry, pow. bański górniczy, nad pot. Smolnikiem dopł. Gielnicy al. Hnilca, przy trakcie z Rożnawy hr. goemoerskie do Mniszka hr. spiskie, a stąd na płn. wschód do Gielnicy i Preszowa, wsrod uroczych Rudaw Spiskich, obfitujących w złoto, srebro i miedź. S. zawdzięcza początek Karolowi I Robertowi 1308 1342, król. węgier. , protektorowi górnictwa. R. 1332 rozszerzył on posiadłości małej osady w promieniu dwóch mil W 1338 r. tak Gielnicy jak S. nadał jako spoiną własność włości Szwedler Górny, Średni i Dolny i Mniszek Einsiedel, Remete wraz z prawem wolnego wyboru co rok sędziego, ut montana nostra Szomolnokbanya et Gelnichbanya non destruantur, sed recuperentur. Ludwik I r. 1344 ochronił S. przed uroszczeniami arcyb, ostryhomskiego Gran i rodziny Bebeków. Niemniej życzliwym dla S. okazał się Zygmunt 1387 1437, który r. 1399 pozwolił Smolniczanom używać lasu Czarnego Schwarzwald, w czem usiłował im przeszkadzać klasztor j asów ski Jaszó. Odtąd przemysł górniczy wzrasta. R. 1410 wydobyto tu 1231 cetnarów miedzi, r. 1439 już 4623 cetn. Rozwój górnictwa w S. i Gielnicy nie był na rękę tak klasztorowi jasowskiemu, jak panom torontalskim w Tormi, przedewszystkism zaś rodzinie Bebeków, panów na Krasnohorce i Piesze wcu Pleisnitz w hr. goemoerskiem. Wszelako król Zygmunt surowo nakazał panom szanować przywilej e górników i nietylko wyższych urzędników koronnych wysyłał do ochraniania uciskanych, lecz także r. 1437 wyznaczył osobną komisyą. W tym samym duchu, lecz z słabszym skutkiem, działał Albert I 1437 1439. Walki o tron węgierski po śmierci tegoż oddały osady górnicze na pastwę panów. Od r. 1439 do 1459 ponawiają się liczne skargi mieszkańców na okrucieństwa i bezprawia panów i kasztelanów. Dopiero Maciej I Korwin 1458 1490 wziął silną dłonią w opiekę uciśnionych, wydawszy r, 1458, 1459

Smolnik

Smoln