94ś łasu mr. 386, nieuż. mr. 27; bud. mur. 12, z drzewa 14; płodozm. 18pol. ; las urządzony w kolei 80letniej; fol. Karczówka gr. or. i ogr. mr. 213, łąk mr. 65, pastw. mr. 45, zarośli mr. 4, nieuż. mr. 11; bud. mur. 2, z drzewa 5. W skład dóbr poprzednio wcliodziły wś S. os. 51, mr. 371; wś Krzesławice os. 19, mr. 421; wś Zawada os. 7, mr. 73; wś Gaj os. 5, mr. 116. Prawdopodobnie w tym S. dobywano steatyd, glinkę używaną w hutach szklanych, bardzo u nas rzadką. Wspomina o tem Niemcewicz, który widział bryłę steatydu w zbiorach mineralogicznych szkoły radomskiej Podróże histor. , 420. Piotr, arcyb, gnieźn. , nadaje w 1176 r. klasztorowi sulejowskiemu dziesięciny z 8. Kod. Wielkp. , 593. W 1234 r. papież Grzegorz IX potwierdza nadanie dochodów ze wsi Smogorove przez Ful kona, arcyb, gnieź. , klasztorowi w Sulejowie Kod. Małop. , II, 56. Wieś sama zdawna zostaje w posiadaniu Duninów. Przechował się akt działu z 1354 r, którym Meczslao et Wladymirio filiis Wladimirii de Smogorow dostają się wsi S. , Sokolniki, Rusinów iKrzesłowice Wola ib. , Ill, 92. Za zasługi dziedzica królowa Elżbieta pozwala w 1374 r. przenieść te wsi na prawo niemieckie średzkie ib. , Ill, 282. Według reg. pob. pow. radomskiego z r. 1569 wa 8, własność Wąssowiczów, miała 9V2 i j 19 zagr. Pawiński, Małop. , 321. Starożytny kościół tutejszy założony został podobno w 1384 r. przez Bor dzantę, arcyb, gnieźnieńskiego. Kilkakrotne przerabiania zatarły pierwotne cechy budowli, ślady dawnej architektury przechowały się w prezbiteryum i zakrystyi. W 1766 r. Stefan Dunin Wąsowicz, dziedzic S. , odnowił kościół. Opis i rysunek kościoła pomieścił Tyg. Illustr. z 1873 r. Nr. 305. S. par. , dek. opoczyński dawniej skrzyński, 1245 dusz. 3. S. , wś i fol. , pow. stopnicki, gra. Pęczelice, par. Stopnica odl. 6 w. , leży przy drodze bitej ze Stopnicy do Buska, posiada gorzelnię, dwa młyny wodne, pokłady wapienia. W 1827 r. było 37 dm. , 285 mk. Dobra S. składały się w 1885 r. z fol. S. i Konary al. Konradów rozl. mr. 1584 fol. S. gr. or. i ogr. mr. 434, łąk mr. 16, pastw. mr. 50, łasu mr. 703; bud. mur. 9, z drzewa 6 fol. Konary al. Konradów, gr. or. i ogr. mr. 303, łąk mr. 17, pastw. mr. 61; bud. mur. 2, z drzewa 8; płodozm. 6 i 8pol. ; las nieurządzony. W skład dóbr poprzednio wchodziły wś 8. os. 64, mr. 285; wś Konary os. 18, mr. 127; wś Skotniki Małe os. 29, mr. 169. W połowie XY w. S. , w par. Stobnica, własność Smogorzewskich h. Powała, miał łany kmiece z których płacono dziesięcinę snopową i konopną, wartości 6 grzyw. Z dwóch folw. rycerskich płacono dzieaięcinę, wartości 10 grzyw. , pleb. w Szczuczynie Długosz, L. B. , II, 442. We dług reg. pob. pow. wiślickiego z r. 1579 wś S. , własność kaszt, krakowskiego, miała 12 osad. , 6 łan. , 2 zagr. , 3 biednych Pawiński Małop. , 223. Wieś ta należała w XVII w. prawem zastawu do Łąckiej, z domu Romi szowskiej, wdowy, którą poślubił Jan Chry zostom Pasek. Przez jakiś czas mieszkał w 8. 1670 i 1671 r. a posiadał tę wioskę przez 20 lat. Br. Ch. Smogorzów niem. Sclimograu, 1359 r. Smogerowy 1353 r. Smograii wś i domena rząd. , pow. namysłowski, par. katol, w miejscu, ewang. Kowalowice, leży w pobliżu granicy w. ks. poznańskiego a około 3 mil od granicy królestwa polskiego. Wieś ma 79 budyń. , 674 mk. 339 ewang. , 3 żyd. , obszar większej posiadł. 11 budyń. , 184 mk. 106 ewan. . Ludność polska. Leśnictwo rząd. należy do nadleśnictwa namysłowskiego. W 1842 r. było w ogóle 629 mk. , w tem 207 katol. S. posiada starożytny kościół parafialny z kamienia i szkołę katolicką. Jest to osada bardzo dawna jak o tem świadczą wykopywane tu urny w znacznej ilości, tudzież tradycya ludowa o smoku, który tu miał przebywać. Pokazują dotąd smoczą jaskinię, smoczą drogę. S. miał być wedle tradycyi pierwszym ogniskiem chrześcijaństwa na Szląsku i pierwszą stolicą biskupią, kościół zaś tutejszy pierwszą świątynią chrześciańską tej prowincyi. Wedle Długosza, podającego niepotwierdzone przez inne świadectwa szczegóły, pierwszy biskup Smogorzewski Gotfryd zarządzał dyecezyą lat 17 i pochowany został w miejscowym kościele. Następcą jego był Urban j lö05, pochowany w 8. a według innej tradycyi w Ryczowie. Z kolei wymienia Długosz Klemensa i Luciliusza jako bisk. Smogorzewskich. Przez jakiś czas miała być przeniesiona siedziba biskupia do Byczyny po drugiej stronie pasma wyniosłości stanowiących wododział Odry i Warty. Pobyt biskupów w 8. zostaje prawdopodobnie w związku z reakcyą pogańską po śmierci Mieczysława Iii zajęciem Wrocławia przez Brzetysława czeskiego 1039 1054. Biskupstwo to utworzone około 1000 r. , było pierwotnie sufraganią arcyb, gnieźnieńskiego. Biskupi szląscy przenieśli swą siedzibę do wzrastającego wtedy Wrocławia. Kazimierz I miał ułatwić to przez nowe uposażenie katedry i biskupstwa. Szereg bisk. wrocławskich rozpoczyna Hieronim 1053 r. . Około 1850 r. znaleziono pod murami kościoła krzyże mosiężne, jakie zwykle noszą biskupi. W 1854 r. pożar zniszczył starożytny kościołek, ocalał tylko sklep grobowy a w nim głowy pochowanych tu biskupów. Kościół odbudowano po 1856 r. ze składek. Na dzwonach i pieczęci kościoła

Smogorzów