Ryga 1. niem. Riegie ob. Leżenka al. Le żenice, pow. wałecki. Tutejszy kośoiół kat. filialny, murowany, pochodzi zr. 1856. Szkoła katolicka. L. jest gniazdem Gostomsldch. Pierwszy sołtys Busse otrzymał przywilej r. 1624. R. 1682 jest wzmianka o młynie, Bussonmuehle zwanym ob. Gesch. d. Dt. Kroner Kr. von Schmitt, str. 221. 2. R. , niem. Riga, wyb. do Żuromina należące, pow. kartuski, st. p. Sierakowice; 1885 r. 2 dm. , 12 mk. Kś. Fr, Rygale, wś, pow. prużański, w 2 okr. poL, gm. Malecz, o 12 w. od Prużany. Rygałówka, wś nad rzką Niedwiedzicą dopł. Biebrzy, pow. augustowski, gm. Kuryanki, par. Rygałówka. Odl. od Augustowa 42 w. , posiada cerkiew par. drewnianą, 24 dm. , 149 mk. Parafią i kościół erygowali Wojnowie i Sołohubowie, niewiadomo kiedy. Buchowieccy 1818 r. erekcyę odnowili. Obecny z 1847 r. Do par. należała filia w Ponarlicy. Eygały 1. os. karcz. , pow. noworadomski, gm. i par. Radomsk. Nie podana w nowszych spisacn urzędowych. 2. R. , wś, pow. sejneński, gm. Pokrowsk, par. Teolin, odl. od Sejn 25 w. , ma 21 dm. , 150 mk. Rygawka, rzka w gub. kowieńskiej, uchodzi od pr. brzegu do Niemna, pomiędzy Karklą a Dubissą. Rygiel, ob. Regiel. Rygielnica, pow. łecki, ob. Regielnlca, Rygiszki, wś nad rzką Nawą dopł. Szeszupy, pow. władysławowski, gm. i par. Gryszkabuda, odl. od Władysławowa 19 w. , ma 14 dm. , 159 mk. W 1827 r. było 16 dm. , 118 mk. Wchodziła w skład dóbr rząd. Leśnictwo. Ryglica Wielka i Mala, niem. Gross i Klein Reglitz, odnogi Odry w jej dolnym biegu ob. VII, 387. Ryglice, miasteczko, pow, tarnowski, zajmuje obszerną kotlinę, otoczoną od połud, pasmem lesistych wzgórz ciągnących się od wsi Golanki nad Białą, na połud. wschód aż pod Kołaczyce nad Wisłoka. Na połód. od E. szczyt Dobrotyn 517 mt. . Pasmo to tworzy poboczny dział wodny dopływów Białej i Wisłoki. Wschod, granicę kotliny stanowią pagórki rozdzielające potok płynący przez R, do Biały od pot. pod wś Jodłową dopł. Wisłoki. Pagórki te na dziale wodnym wznies. 330 mt. a przy gościńcu 317 mt. Krawędź północną stanowi powoli wznoszący się teren w stronę Zaleszan, ze wzgórzami Wierzch 343 i Bukowina 347 mt. . Ku wschodowi otwiera się kotlina niezbyt szeroką bramą, przez którą przebija się potok. Najgłębszy punkt wznies. 242 mt. zajmuje samo miasteczko, posiadające kościół paraf. , urz. poczt. , szkołę ludową, zabudowania większej posiadłości. gorzelnią, młyn wodny, wogóle 79 dm. , prze ważnie drewnianych, słomą krytych i 747 mk. Do rzędu miasteczek zostały R. wyniesione w r. 1824. Ludnośó składają przeważnie izraelici, trudniący się drobnym handlem i rę kodziełami, chrześcianie zaś rolnictwem i tka ctwem. Do gminy należy też 9 grup chat stanowiących wsi Galia 77 dm. i 426 mk. , RygliceDolne 28 dm. , 182 mk. , R. Górne 47 dm. , 326 mk. i Wiszę 48 dm. , 260 mk. , nadto wołki Podkościele 13 dm. , 73 mk. , Podkościele Księże 16 dm. , 106 mk. , Poża ry 11 dm. , 72 mk. i Przymiarki 30 dm. , 181 mk. . Cała gmina wraz z obszarem więk. pos. 9 dm. , 116 mk. liczy 395 dm. i 2703 mk. , 2324 rz. kat. , 7 ewang. , 14 innych wy znań i 372 izrael. Obszar więk. pos. Stan. Szczepańskiej wynosi 541 mr. roli, 66 mr. łąk, 50 mr. past. i 679 mr. łasu; obszar mn. pos. 1931 mr. roii, 165 mr. łąk i ogr. , 474 mr. past. i 331 mr. lasu. Obszar cały zrasza kilka potoków, zlewających wody z wzgórz pod Ryglicami w rzeczkę uchodzącą pod Kielanowicami Dolnemi do Biały z prawego brzegu. Gleba urodzajna. Lasy liściowe są w dosyć dobrym stanie. Kościoł drewniany, po odno wieniu nienoszący żadnej wybitnej cechy, po chodzi z końca XVII w. , ale parafia jest dawną, prawdopodobnie pochodzi z r. 1301, w którym ks. Władysław Opolski darował wś R. i Burzyn Wawrzyńcowi Kielanowskiemu i Mikołajowi Burzy, którzy zbudowali kościół i dali parafią ks. Stanisławowi Pierz chało. Kościół ten spalili Tatarzy w r. 1657. Już od r. 1613 były przy tym kościele dwie prebendy różańcowa i św. Trójcy, które zniesiono dopiero w r. 1785. Prócz tego była w R. fundacya na 3 uczniów akademii krak. 5 zatwierdzona w r. 1629 przez Zygmunta III. Par. należy do dyec. tarnowskiej, dek. tuchowskiego, obejmuje Joniny, Kowalowy, Uniszową, Bistuszowa i Kielanowice. W 1581 r. Pawiński, Małop. , 112 dzieliły się R. na Niższo, Piotra Łyczko i Achacego Gładysza i Wyższe P. Łyczko. W obydwóch było 25 pół łanków km, , 12 zagród z rolą, 20 zagród bez roii, 3 czynszowników, 6 komorn, z bydłem, 11 komorn, bez bydła i 6 rzemieśl. Według Siarczyńskiego Rps. bibl. Ossol, w r. 1826 dziedziczyli R. po Łyczkach Trzeciescy a na stępnie Leśniewscy. R. graniczą na zach. z Kielanowicami Górn. , Bistuszowa i Uniszo wą, na płn. z Zalasową, na wsch. z Kowalowym i Joninami. Mac, Rygmontyszki, dwor, pow. poniewieski, w 4 okr. poL, o 86 w. od Poniewieża. Rygułt, os. włośc, pow. kozienicki, gm. i par. Zwoleń, odl. od Kozienic 29 w. , posiada młyn wodny, 1 dm. , 10 mk. , 34 mr. Ryguny, wś rząd. w pobliżu wzgórza Bie Ryga Ryga Rygale Rygałówka Rygawka Rygiel Rygielnica Rygiszki Ryglice Rygmontyszki Rygułt Ryguny