wem i Ciążkowem; par. Słupy, poczta i st. dr. i źel. w Kcyni, 9 dm. , 109 mk. 95 kat. , 14 prot. i 270 ha 231 roii, 23 łąk, 1 łasu; właścicielem jest Emil Kantak. Około r. 1523 składało się S. z samych łanów kmiecych; r. 1597 było 3 A łan. osiadł, i 2 zagr. ; r. 1579 5 łan. i 3 zagr. , a w r. 1618 łan osiadły i 2 zagr. Przy schyłku zeszłego wieku wchodziło S. w skład dóbr królikówskich, dziedzicem był Tomasz Wróblewski, sędzia nakielski. SmarzyiicCj ob. Smażplce. SmaszeWj w XTI w. Schmazewo i Smnseiao, wś i folw. nad rz. Pokrzywnicą, pow. koniiiski, gm. Tuliszków, par. Dzierzbin, odl. 23 w. od Konina; 26 dm. , 426 mk. ; os. młyn. ma 2 dm. , 6 mk. W 1827 r. było 25 dm. , 300 mk. Na początku XYI w. łany folw. i kmiece dawały dziesięcinę pleb. w Dzierzbinie Łaski, L. B. , I, 272, II, 83. W 1874 r. fol. S. rozl. mr. 1769 gr, or. i ogr. mr. 710, łąk mr. 270, past. mr. 127, łasu mr. 563, zarośli mr. 26, wody mr. 2, w osadach mr. 6, nieuż. mr. 65; bud. mur. 9, drewn. 9; płodozm. 4 i 9 pol. , las nieurządzony; 2 wiatraki. Wś S. os. 43, mr. 96; kol. Smaszewska os. 12, mr. 219. Według reg. pob. pow. kaliskiego z r. 1579 Mateusz Ciszewski al. Smuszewski miał g łanu; Katarzyna Ciswicka, Smuszewski i Kuszyński 5 łan. i 5 zagr. Pawiń. , Wlkp. , I, 118. Br. Ch. Smaszewska koloiiiaj, kol. nad strum. Pokrzywnicą, pow. koniński, gm. Tuliszków, par. Dzierzbin, odl. od Konina 22 w. , ma 12 dm. , 104 mk. , 219 mr. SmaszewsMe holendry, pow. koniński, gm. Tuliszków, par. Dzierzbin, mają 9 dm. , 118 mk. 70 ew. Niemców i 211 mr. W 1827 r. było 12 dm. , 60 mk. SmaszkóWy w XVI w. Smaskowo, wś i fol. , pow. kaliski, gm. i par. Błaszki, odl. od Kalisza 30 w. , od Błaszek 2 w. ; wś ma 6 dm. , 110 mk. ; fol. 4 dm. , 93 mk. W 1827 r. 12 dm. , 84 mk. W 1885 r. fol. S. rozl. mr. 444 gr. or. i ogr. mr. 413, łąk mr. 16, nieuż. mr. 15; bud. mur. 4, drewn. 10. Wś S. os. 14, mr. 15. W XYw. S. dzielił się na Wielki i Mały. Wielki pozostawał do r. 1541 w ręku Smaszkowskich, aż Feliks Smaszkowski odprzedał swoje dziedzictwo Wojciechowi i Stanisławowi Sirad. Castr. Inscrip. , lib. 18, f. 481. S. Mały w r. 1509 nabył od Marcina Kostrzewskiego i żony jego Jadwigi z Radlickich Mikołaj Kobierzycki ibid. , lib. 34, f. 78. W r. 1553 i 1576 wś S. major, w par. Błaszki, płaciła pobór od 1 łanu; 8. minor od V 2 łanu Pawiński, Wielkop. , II, 219. S. pozostawał w ręku Kobierzyckich; dopiero Kazimierz Kobierzycki, chorążyc bydgoski, w r. 1667 sprzedał Marcinowi Boxa z Siemikowic Eadoszewskiemu za 4300 złp. ibid. , Resign. , lib, 173, f. 36, W r. 1691 Babył Adam Psarski ibid. , Resign. , lib. 192, f. 37. Poźniej w r. 1745 dziedziczył wś S. Kajetan Jankowski; obecnie w ręku Gądkiewiczow. Dziesięciny folwarcz ne pobierał w XVI w. pleban w Błaszkach Łaski, L. B. , II, 58. Br, Ch. Smazynj moze Smarzyn niem. Smazm 1710 Smazyno dobra rycer, z agenturą poczt. , par. kośc. ew. i szkołą ew. , pow. wejherowskim 23 klm. na płd. zach. od Wejłierowa, par. kat. Strzepcz. Gleba piaszczysta, okolica pagórkowata i lesista; lud trudni się rolnictwem i sprzedażą drzewa. Z fol. Głodowem i Nowymdworem obejmuje 902 ha 154 lasu, 60 łąk, 417 roii or. . W 1885 r. byJto 25 dm. , 43 dym. , 255 mk. , 166 kat. , 89 ew. Głodowo 7 dm. , 61 mk. ; Nowydwór 2 dm. , 11 mk. . Go rzelnia parowa i młyn wodn3; szkoła ewang, 1887 r. 46 dzieci. Za czasów krzyżackich należał 8. od r. 1381 do wójtowstwa mirachowskiego. R. 1710 dawał S. mesznego 5 kor, żyta ob. Wizyt. Szaniawskiego, str. 27. R. 1780 posiadał fol. Głodowo i S. na prawie emfiteutycznem Wobser; obie osady liczyły 61 kat. i 9 akatol, ob. Wizyt. Rybińskiego, str. 170. Smażyńskie starostwo niegrodowe, w pow. mirachowskim, podług lustracyi z r. 1664 obejmowało oddzielne dobra S. , w dadawniejszem ststwie sobowickiem, które w r. 1771 posiadała Marya Henryka Wejherowa, opłacając zeń kwarty złp. 316 gr. 20, a hyberny złp. 129 gr. 27. Od 12 wrześ. 1772 r. przeszło pod panowanie pruskie. Kś. Fr. Smazyńce al. Smarzyjice wś, pow. berdy czowski, w 2 okr. poL, gm. Swityńce, par. praw. Leszczyńce o 5 w. , odl. o 59 w. od Berdyczowa, ma 288 mk. , 957 dzies, ziemi. Posiada cerkiew filialną, wzniesioną w 1847 r. Poprzednio w 1770 r. była tu cerkiew paroch. , przeniesiona w 1880 r. do wsi Mar kowce. Własnośc Abramowiczów. Należała niegdyś do Iducza pohrebyszczańskiego. W r. 1651 jako futor weszła do działu ks. Dymitra Wiszniowieckiego. J Krz. Siinecz 1. Smevcer, 1250, Smorcher, 1252, Smesch i Smeysche r. 1288, Smeysze, Smeycze, Smesse r. 1292, Smecz r. 1315, Smieste os. niegdyś, nad Brdą, w miejscu dzisiejszego Koronowa, w pow. bydgoskim. Wr. 1250 Kazimirz, ks. kujawski i łęczycki, wymienia między posiadłościami bisk. Icujawskich Smeuce, które B. Ulanowski Dokum. Kuj. i Maz. mylnie objaśnia wsią Miemcze. Wś ta była także własnością bisk. kujawskich i zachodzi w tymże dolmmencie jako Nemcke Niemce o 6 klm. ku północy od Bydgoszczy S. wymienia Kod. Dypl. Fol. jako Smorche II, 604 pod r. 1252. W r. 1288 dnia 28 kwietnia bisk. kujawski Wisław zamienił wś Smeysche i jezioro Lubochorz Lubochorza, Luchora, Lubechors, Lubkose, z wypływającą z niego rzeczułką, W t

Smarzyńce