Słowaków; S. Wyźnia 4912kw. sąż. kat. , 174 dm. , 1049 mk. Sąd pow. w Podegrodziu spiskiem, urz. podatk, w Gielnicy Hnilica, par. rz. kat. i st. p. w Krompachu. W S. Ni źniej cerkiew gr. kat. par. ; do niej należy S. Wyźnia. Istnieją tu kopalnie miedzi i srebra. W r. 1876 było w obu wsiach 74 kopalń, któ re z 41 gór dostarczyły 18, 460 klg. rudy miedzianej, a z 19 gór 331, 454 klg. miedzi i srebra. Br, 6. Slowinyj uroczysko leśne, w pow. piń skim, w okolicy Hiinna, wspomniane w dok. z 1555 r. ob. gt; ,Rewizya puszcz, wyd. Wil. Arch. Kom. , str. 90. A. Jel. Slowiska, niem. Slewitz, według Kętrz. miejscowość w pow. wejherowskim, w spisie urzędowym niezapisana. Stowita wś, pow. przemyślański, odl. 14 klm. od Przemyślan, położona śród pasma Gołogór las słowicki wzn. 465 mt. , o 10 klm. na wschód od urz. poczt. w Podhajczykach koło Lwowa, sąd pow. i rz. kat. par. Gliniany. Obszar dworski ról, łąk i pastw. 780 mr. , łasu 2139 mr. ; włośc, obszar 1904 mr. , łasu 214 mr. W 1870 r. 1174 mk. ; w 1880 r. 1440, a to w gminie 1318, na obsz. dwor. 122 mk. ; rz. kat. 255; gr. kat. par. w miejscu, dek. Unio w. W przyłączonej do par. Krynicy 446 dusz; w obrębie tej parafii znajduje się monaster bazylianek. We wsi szkoła etat. o 1 nauczycielu. Właśc. pos. dwor. spadkobiercy Tad. Chrząszcza. Na obszarze S. wielka mogiła. W Warszawie 13 stycznia 1640 r. Władysław IV uwiadamia Mikołaja Janickiego, dzierżawcę wsi król. Lipowca, o wyznaczeniu rewizorów celem rozsądzenia sporu między nim a Andrzejem Mniszchem, kuchmistrzem koron. , starostą osieckim, dzierżawca Słowity Akta gr. i ziem. , X, str. 247, ust. 4038. W Glinianach 20 lipca 1666 r. Jan Mniszech, generalny lwowski, gliniański ststa, daje zakonnicom obrz. gr. w Sło wicie dwa młynki ib. , 301, ust. 5016; też str. 438 do 447. W Grodnie 23 lutego 1693 r. Jau III nadaje Franciszkowi Brzuchowskiemu wieś Słowitę ib. , 368, ust. 6174. W Żółkwi 6 kwietnia 1694 r. Jan III pozwala Stanisławowi Trojanowskiemu zlać prawa swe do dożywocia na wsi Sio wita, w wojew, ruskiem a ststwie glinianskiem leżącej, na Teofilę Maszycką, wdowę po Mikołaju ib. , 370, ust. 6224. B. E. Słowna rzeczka w pow. nowogródzkim, dopływ rz. Plissy, w dolnym biegu zwana Leszczanką ob. . SłoWIlia, ob. Słonówka. Slubica, niewłaściwie Słubice 1382 r. SzluMcza, wś, fol. i dobra, pow. błoński, gm. i par. Skuły, odl. 9 w. od Grodzika st. dr. żeL warsz. wied. , 361 nik, dwa młyny, smolarnię, W 1827 r. 27 dm. , 168 mk. Dobra S, składały się w 1884 r. z fol. S. , Grzmiąca, Bukówek i Grzymek, rozl. mr. 2488 fol. S. gr. or. i ogr. mr. 435, łąk mr. 68, past. nir. 46, łasu mr. 54, nieuż, mr, 16; bud. mur. 4, drewn. 5; płodozm. 9 pol. ; fol. Grzmiąca gr. or. i ogr. mr. 517, łąk mr. 60, past. mr. 12, łasu mr. 550, nieuż. mr. 27; bud. mur. 8, drewnian. 13; płodozm. 13pol. ; fol. Bukówka gr. or. i ogr. mr. 256, łąk mr. 29, past. mr. 90, lasu mr. 7, nieuż. mr. 12; bud. drewn. 4; fol. Grzymek gr. or. i ogr. mr. 56, łąk mr. 32, past. mr. 2, łasu mr. 200, wody mr. 13, nieuż, mr. 5; bud. z drzewa 5; las nieurządzony. W skład dóbr wchodziły poprzednio wś S. os. 42, mr. 161; w ś Bukówka os. 4, mr. 22; wś Bieniewice os. 16, mr. 225; wś Oddział os. 6, mr. 30. Ob. Grzmiąca. W r. 1382 Ja nusz ks. mazowiecki pozwała Ciborowi, dzie dzicowi S. , przenieść wieś na prawo niemiec kie Kod. Maz. , 98. Br. Ch. SlubieCj, zapewne Słubica, wś i fol. , pow. gostyński, gm. i par. Słubice, odl. 35 w. od Gostynina, posiada kościół par. murowany, szkołę początkową, gorzelnię z produk, na 40, 000 rs. , browar, cegielnię, dwa młyny, dwa wiatraki, owczarnię 3500 sztuk, staranne gospodarstwo folwarczne, pałac i park. Bobra 8. składały się w 1874 r. z fol. S. , nomenkl. Bełk i Przyborów, rozl. mr. 2367 gr. or. i ogr. mr. 590, łąk mr. 185, past. mr. 181, wody mr, 3, łasu mr. 245, zarośli mr. 233, nieuż. mr. 915; bud. mur. 11, drewn. 27; płodozm. 7 i SpoL, las urządzony. W skład dóbr poprzednio wchodziły wś S. os 81, mr. 366; wś Grabowiec os. 17, mr. 254; os. Stawczyk mr. 9. Gdy posiadaczami dóbr byli hr. Potoccy, w pałacu znajdowała się piękna biblioteka i wiele cennych przedmiotów, przeniesionych, po sprzedaży dóbr, do Wilanowa. W 1363 r. Chwalisław Phalislaus ze Słubicy Slubicza stawał jako świadek w sprawie dziedziców Łowczowa, rozstrzyganej na sądach w Płocku Kod. Maz. , 77. Pierwotnie w S. stała kaplica drewnianą, filia parafii Jamno. Na miejsce keplicy stanął w r. 1791 kościołek murowany kosztem Józefa Mikorskiego, podkomorzego gostyńskiego, kaszt, rawskiego, p. w. Zwiastowania N. M. P. Fundator uposażył kapelana. Późniejsi właściciele S. hr. Aug. Potoccy rozszerzywszy i odnowiwszy kaplicę, przekształcili ją na kościół i parafię w 1854 r. Pierwiastlcowo kościół ten postawiony był jak w Trębkach i Suserzu w formie czworoboku ściętego na rogach od wewnątrz, z czworokątną absydą. Przed przeniesieniem nabożeństwa parafialnego, powiększono go znacznie dodaniem dwóch bocznych kaplic, co nadało mu obecną formę krzyża. Fronton zdobią figury św. Piotra i Pawła, nadto w niszach bocznych umieszczone

Słowiny