Słoboszczewskij zaśc, pow. ihumeński, i w 3 okr. pol. i par. katol. Berezyna, gm. Bro dziec, o 3 w. od wsi Jakszyce; grunta lek kie. A. Jel. Slobożniea al. Slohoźnica potok, powstaje w płn, części Delatyna, pow. nadworniański, na tak zwanem Płoszczu, nad granicą łojówska. Płynie na wschód przez obszar Delaty na, potem granicą Delatyna i Krasnej, nastę pnie, minąwszy Słobożnicę al. Słoboznicę, przys. Dobrotowa, rozdziela się na dwie odno gi, z których płd. zwraca się na płd. wschód, a przeciąwszy gościniec delatyńskokołomyj ski, wchodzi na obszar Łanczyna i uchodzi tu do Prutu z lew. brzegu, odnoga zaś płn. bie ży dalej w kierunku wschod, przez obszar Dobrotowa i Łanczyna a doszedłszy granicy Łanczyna z Sadzawką płynie tąż granicą na płd. wschód, uchodząc do Prutu z Iow. brze gu. Ta odnoga przyjmuje od lew. brz. pot. Krasną. Między obiema odnogami S. a Pru tem legły zabudowania wsi Łanczyna. Dłu gość biegu do rozdziału 5V25 długość odnogi płn. 7, a płd. 2 klm. Br. G. i Sloboźnice, część Dobrotowa, pow. nad worniański. Słobyr, wś, pow. orszański. Slocbód, mylnie, ob. StochócL Slocliów, ob. Czlochów. Słochy 1. 0 7 odniki, wś, pow, bielski gub. grodzieńskiej, w 4 okr. poL, gm. Siemiatycze, o 50 w. od Bielska. 2. S. Wielkie wś, tam, ze, o 49 w. od Bielska. I Slochynia, rus. Słochynię wś, pow. staromiejski, 17 klm. na płn. zach. od Starego Miasta, 10 klm. od sąd. pow. w Starejsoli, 3 klm. od st. kol. , urz. pocz. i tel. w Chyrowie. Na zach. leży Posada Chyrowska, na płd. Polana, Berezów i Grodowice, na wschód Grodowice, na płn. Wołcza Dolna i Rosenburg kol. niem. w pow. dobromilskim. Płd. część wsi przepływa od zach. na wschód potok dopł. Strwiąża. Na płn. wschód leży las Zagumienki. Najwyższe wznies, na płn. zach. dochodzi 424 mt. Płd. kraniec obszaru przebiega kolej żelazna. Wzdłuż lew. brzegu potoku gościniec samb orskochy lwowski. Włas. więk. ma roii or. 197, łąk i ogr. 76j pastw. 22, łasu 286. mr. ; wł. mn. roii or. 295, łąk i ogr. 60, past. 102 mr. W r. 1880 było 56 dm. , 382 mk. w gm. , 3 dm. , 15 mk, na obsz. dwor. 159 rz. kat, , 215 gr. kat. , 13 izrael. ; 381 Rusinów, 16 Polaków. Par. rz. katol. i gr. kat. w Chyrowie. We wsi jest cerkiew. Sło ein, Sulocino Utr aqua r. 1304, Solaniecz utrumque r. 1403, Suloczino r. 1530, wś i fol. , pow. bukowski Grodzisk, o 4 klm. na pln. od Grodziska par. , poczta i st. dr. żel. , szkoła w miejscu. W r. 1304 poświadcza bisk. poznański Andrzej, że widział dokument, mo cą którego Piotrko, syn woj. cozn. , nadał kla sztorowi paradyskiemu wsi Ścibowiec i Słocin Kod. Wielk. , n. 882; w r. 1403 zamienił klasztor te wsi razem z Sworzycami na Lutole Mokre i sołtystwo w Chociszewie Kod. Wielk. Racz. , str. 146. W r. 1580 było w S. 5V2 łan. osiadł. , 1 zagr. , 1 osad. i 30 owiec. Por. Suchern. S. wchodził w skład dóbr gro dziskich, które należały do Opalińskich a póź niej dostały się w obce ręce. Wś ma 54 dm. , 427 mk. 408 katol. , 19 prot. i 249 ha 223 roii, 9 łąk, 5 lasów. Fol. ma 7 dm. i 123 mk. Slocina, wś nad pot. Młynówką, pow. rze szowski, posiada kościół paraf, z murowanym klasztorem i szkołę ludową. Leży o 3 klm. na pld. wschdd od Rzeszowa, wznies. 219 mt. npm. Rozległa wś ma ku południowi wyżej 234 mt. wzniesione glinkowe i rędzinne grunta, ku zachodowi zaś obszerne i podmokło łąki, które przecina gościniec z Rzeszowa do Tyczyna. Wieś liczy 176 dm. , z tych 10 na obszarze więk, pos. Maur. Szymanowskiego, podzielonym na folw. Skotnia, Wacławówka i Wisielówka; z 1000 mk. 86 na obsz, więk. pos. jest 951 rz. kat, 8 prot. i 41 izrael. Na płd. od wsi są małe osady Nowe Budy i Podroch. Obszar więk. pos. wynosi 425 mr. roii, 101 mr. łąk, 20 mr. past. i 164 mr. łasu; ob szar mn. pos. ma 733 mr. roii, 106 mr. łąk, 61 mr. past. i 137 mr. łasu. Par. , niewiadomej erekcyi, istniała już w początku XY w. , albo wiem w dok. zr. 1421 i 1438 spotykamy między świadkami Macieja, plebana z S. No we uposażenie nadał parafii w r. 1466 Jan Pi lecki, woj. krak. , powiększył zaś je w 1591 r. Krzysztof ze Stemberku Kostka z żoną Anną z Pileckich W 1624 r. spalili kościół Tatarzy, a odbudował go następnie Adam Podgórny, ka nonik przemyski, pleban słociński. W poło wie XV w. posiadali ten obszar Półkozice, w 1581 r. płaci pani Sapiehowska od 16 osad. , 3 Va łan. , 1 ogrod. , 3 komor. , 2 ubog. i ćwierci karcz. Pawiń. , Małop. . Jeszcze w XVI w. należy S. do par. w Trzciance. Obecnie two rzy odrębną parafią. S. graniczy na płn. z Pobitnem, na wschód z Wyłkowyją i Malawą, na płd. z Zalesiem a na zach. z Drabinianką i Rzeszowem. Mac. Stociśskie Błota, dawniej Slochiemi zwano, w pow. bukowskim, pod Słocinem, ku północnemu zachodowi, wysuszone i osadzone zo1 stały w zeszłym wieku; na nich rozłożyły się Białe Holendry. Słocińskie Holendry, urzęd, SlodnHau land, pow. bukowski Grodzisk, graniczą z Słocinem; mają 13 dm. , 76 mk. 54 katol. , 22 prot. i 116 ha 91 roii, 3 łąk, 16 łasu. Slociny, iSlosyni w r. 1153 i 1222, Zlozini

Słobodzkoj

Słobo