Małe Słabutowo, dok. Slawtow, dobra ryc, pow. pucki, par. kat. Puck, st. p. Rekowo o 2, 7 klm. , st. kol. Reda o 7, 5 klm. . Wś leży nad strugą b. n. dopł. zatoki Puckiej. Wraz z leśn. t. n. i folw. Widlinem obejmują dobra 1652 ba 859 lasu, 143 łąk, 506 roli. W 1885 r. 15 dm. , 46 dym. , 266 mk. , 234 kat. , 23 ew. leśn. ma 35 mk. i 4 dm. a fol. 3 dm. , 69 mk. . R. 1780 należało S. do spadkobierców Józefa Przebendowskiego i liczyło 68 kat. , 25 akat. ob. Wizyt. Rybińskiego, str. 12. Mesznego pobierał prob. ztąd 6 korcy żyta, 7 owsa, 1 jęczm. Za czasów krzyżackich było S. do je dnej służby zobowiązane ob. Gesch. d. Kr. Neustadt von Prutz, str. 57. Kś. Fr. Sławutowo, niem. Gross Schlatau, 1710 r. Słabutowo Wielkie, 1780 r. W. Słabutowo, wś szlach. , pow. pucki, st. p. Rekowo, par. katol. Puck, ma 11 gburstw i 11 zagród, 216 ha 116 roli. W 1885 r. 29 dm. , 54 dym. , 268 mk. , 232 kat. , 36 ew. Szkoła katol. 1887 r. 111 dzieci i ewang. od 1888 r. R. 1716 da wało S. mesznego 10 kor. owsa i tyleż jęczm. ob. Wizyt. Szaniawskiego, str. 49. R. 1780 należało W. S. do spadkobierców Józefa Prze bendowskiego i liczyło 88 mk. kat. ob. Wi zytacya Rybińskiego, str. 12. Kś. Fr. Słączno, niem. Schlaenz, Schlaentz, wś, pow. mielicki, par. ew. i kat. Suława. W 1842 r. 32 dm. , folw. , wolne sołtystwo rozkolonizowane. Szkoła ewang. We wsi kaplica, której założenie, według podania, sięga XI w. Słączyn 1. ob. Słomczyn. 2. S. , por. Slęcin Słębice, dawniej Slebicz i Slewicz, niem. Schlebitz, wieś w dawnym pow. kaliskim, na wschód od Jarocina, rozgraniczana w r. 1563 i 1558 z Słupią i Bachorzewem Akta ziem. kaliskie, fol. 338, leżała następnie pustkami. Przy schyłku zeszłego stulecia pojawił się Nowy Slebicz, fol. wchodzący w skład dóbr Wola Książęca, własność Jacka Zakrzewskie go; ztąd powstała nazwa niemiecka Neu Schlebitz 6 1 2 klm. na wschód od Jarocina, któ rą niektórzy mylnie rozciągają na pograni czne Wysogotowo Hochdorf. Najnowszy Spis gmin i okręgów z r. 1888 nie wykazuje Słębic. E. Cal Słębowo 1. al. Słembowo, dawniej Slambowo, Szlambowo, Slebowo, wś i dwór, pow. wągrowiecki Żnin, o 8 klm. na zach. od Żnina, na trakcie do Łekna, w okolicy wzgórzystej. Graniczy z Słabomirzem, Sarbinowem, Cerekwicą, Uścikowem, Ostaszewem, Sławoszewem i Podobowicami; par. Cerekwica, poczta i st. dr. żel. w Damasławku Elsenau o 7 1 2 klm. W r. 1452 przystąpiono do działu Słębowa Akta grodz. kcyńskie, fol. 59, Około 1523 r. z jednego pola, leżącego ku Żninowi, płacili kmiecie dziesięcinę snopową prob. żnińskim, a z dwóch innych pól proboszczom ce rekwickim, którzy od karczmarzy i zagrod. pobierali mesznego po korcu owsa. W r. 1577 należało S. w jednej części do Jędrzejowy a w drugiej do Leśniewskiego; każda z tych części miała 7 śladów osiadł. ; w r. 1579 było 18 śladów i 1 zagr. ; regestra pobor. z r. 1618 1620 wykazują 3 części Trzcińskiego, Mi chała i Mierzewskiej; Trzciński miał 3 łany osiadłe, jeden wcielony do fol. dziedzicznego i pół łanu pustego; Michał 1 łan osiadły i 4 puste, a Mierzewska 6 łanów osiadł. i 1 za grod. Około r. 1795 należało S. do Ludwika Trzcińskiego. Obecnie wieś ma 5 dm. , 34 mk. kat. i 76 ha 72 ha roli. Dwór ma z Świerczewem, z którem tworzy okr. dworski, 13 dm. , 237 mk, 222 kat. , 15 prot. i 639 ha 543 roli, 50 łąk, 7 lasu; chów bydła; wła ścicielem jest Jan Moszczeński. 2. S. , por. Słępowo, E. Cal. Słępowo 1. al. Słempowo, urz. Slempowo, dawniej Szlampowo, mylnie Stępowo, fol. do Dziećmiarek, pow. gnieźnieński, o 5 klm, na płd. od Kłecka; par. Sławno dawniej Waliszewo, okr. dwor. Dziećmiarki, poczta w Kłe cku, st. dr. żel. na Mącznikach o 8 klm. i nie co dalej w Chwałkowie; ma 3 dm. i 50 mk. W r. 1299 Wincenty syn Dzierżykraja nada dominikanom poznańskim S. , które otrzymał w posagu; Władysław Łokietek potwierdził to nadanie Kod. Wielkop. , n. 804. W r. 1390 oddały dominikanki S. w dożywocie Mikoła jowi Grzeszkowi Dokum. orygin. w Zbiorach pozn. Tow. Prz. Nauk. S. było niegdyś osa dą kmiecą i miewało do 30 osadników, któ rzy wymarli w skutek moru; grunta ich roze brano. Około r. 1523 należało S. jeszcze do dominikanek; w r. 1618 dziedziczył je Miko łaj Mieliński; łanów osiadłych było 2 1 2. Pó źniejszymi dziedzicami byli Braneccy, Łochoccy, Józef Zawadzki 1795 i Krzyżanow scy około 1840. Na obszarach S. wykopują popielnice. 2 S. , pow. wągrowiecki, por. Słębowo, E. Cal. Słoboda 1. al Gołębnik, os. nad rz. Mrogą, pow. brzeziński, gm. Dmosin, ma 3 dm. , 20 mk. , 2 mr. dwor. 2. S. , pow. kolneński, gm. Czerwone, par. Kolno. 3. S. , wś, pow. władysławowski, gm. Leśnictwo, par. Władysławów, odl. od Władysławowa 8 w. ; posiada kaplicę kat. , 10 dm. , 84 mk. W 1827 r. 10 dm. , 68 mk. Wchodziła w skład dóbr rząd. Leśnictwo. 4. S. , wś, pow. maryampolski, gm. Poniemoń Pożajście, par. Poniemoń, odl. od Maryampola 66 wiorst, ma 17 dm. , 185 mk. W 1827 r. 8 dm. , 82 mk. 5. S. , os. , pow. maryampolski, gm. Antonowo, par. Pilwiszki, odl. od Maryampola 20 w. , ma 2 dm. , 14 mk. W 1827 r. 2 dm. , 20 mk. Sławutowo Sławutowo Słączno Słączyn Słębice Słębowo Słępowo Słoboda