i Garbalin, rozl. mr. 1024 fol. S. gr. or. i ogr. mr. 478, łąk mr. 9, past. mr. 2, lasu mr. 161, nieuż. mr. 24; bud. mur. 14, z drzewa 9; pło dozm. 4pol. ; fol. Garbalin gr. or. i ogr. mr. 320, łąk mr. 4, past. mr. 10, nieuż. mr. 16; bud. mur. 1, z drzewa 9; płodozm. 4pol. ; las nieurządzony; wiatrak. Wś S. os. 27, mr. 262; wś Garbalin os. 16, mr. 98. Wieś ta zdawna stanowiła uposażenie altaryi św. Katarzyny w Zgierzu, która zostawała pod patronatem proboszcza kollegiaty łęczyckiej. W 1387 r. arcyb. Bodzanta przeznacza dziesięciny arcy biskupie z S. Kod. Wielk. , 1803 na uposaże nie altaryi św. Stanisława przy katedrze gnieźnieńskiej. Według reg. pob. pow. łę czyckiego z r. 1576 Sebastyan Miloński pła cił tu od 6 łan. 3 zagr. , karczmy, Jan Jaro chowski płacił od 1 zagr. , Bernard Jarochow ski od 1 2 łan. , 5 osadn. Pawiński, Wielkp. , II, 72 i 73. Kościół pierwotny w S. był pw. św. Piotra i Pawła. Altarysta zgierski Andrzej Łaski, kustosz gnieźnieński, utrzy muje około 1521 r. przy kościele dwu kape lanów. W 1812 r. parafia S. została wcieloną do Mazewa. Ze szczątków starego kościoła wystawiono w 1851 r. kaplicę p. w. M. B. Rożańcowej, w której niekiedy bywa odpra wiane nabożeństwo. Sprzęty i obrazy pocho dzą z dawnego kościoła. Przy kościele stoi dzwonnica, a w niej dzwon z datą 1574 r. i herbem Pobóg, z literami M. D. Kaplica stoi w obrębie ogrodu dworskiego, naprzeciwko pałacyku zbudowanego w r. 1864 przez Fran ciszka Mszczonowskiego, ówczesnego dziedzi ca, na miejscu dawnej szkoły parafialnej. Do bra, własność pierwiastkowo Morzkowskich, następnie Grabskich, Dobrzyckich, Mszczonowskich, od których nabył majątek Szloser. 2. S. al. Sławoszewo, w XVI w. Slahoschewo major, fol. i wś, pow. koniński, gm. Sławoszewek, par. Kleczew, odl. 20 w. od Koni na; fol. ma 2 dm. , 35 mk. ; wś 6 dm. , 55 mk. , 12 osad. , 75 mr. ; wchodziła w skład dóbr Kle czew. Fol. ten, oddzielony od dóbr Kleczew, rozl. mr. 358 gr. or. i ogr. mr. 350, łąk mr. 2, nieuż. mr. 6; bud. mur. 5; płodozm. 11pol. Na początku XVI w. łany kmiece dawały plebanowi w Kleczewie tylko kolędę po gro szu z łanu zaś folwark dawał dziesięcinę Ła ski, L. B. , 1, 193. Według reg. pob. pow. konińskiego z r. 1579 Mateusz Sławoszewski płacił tu od 1 łanu, 2 zagr. bez roli; Andrzej Sławoszewski od 1 2 łan. pustego, 1 2 łan. , 2 zagr. bez roli; Marcin od 1 2 łan. ; Jan Gorynski 3 1 2 łan. , 3 zagr. bez roli, 1 rzem. ; Andrzej Wiśniewski z młyna; Marcin Sławoszewski od 1 zagr. bez roli Pawiński, Wielkp. , I, 229 i 230. Br. Ch. Sławoszew 1. al. Sławoszewo, urzęd. Słaboszewo, Slabossevo r. 1395, Welike Slawoszewo r. 1396, Slawoschewo r. 1523, Schlaboschewo r. 1579, wś i fol. , pow. mogilnicki, o 8 klm. na zach. płd. od Pakości i tyleż na płd. od Barcina, w okolicy wzgórzystej, nad jez. bez odpływu. Graniczy z Białobłotami, Krzekotowem, Krzekotówkiem, Stawoszewkiemi Szcze, pankowem; par. Szczepanowo, szkoła w miejscu, poczta w Dąbrowie Kaisersfelde, st. dr. żel. na Janikowie Amsee o 10 1 2 klm. i w Pakości. W r. 1395 pisał się z S. Lutogniew, który 1396 r. nabył drugą część wsi od Macieja z Łabiszyna Kod. Wielkop. , n. 1959 i 1969. Później przeszedł S. w ręce arcyb. gnieźn. W r. 1579 było tu 6 łan. osiadł. i 4 spustoszone, a w 1618 r. 7 osiadł. , 4 spustoszone i 2 komor. Por. 1795 rząd pruski zabrał tę posiadłość i wcielił do domeny mogilnickiej. Kościół p. w. św. Doroty miał już istnieć w XIV w. Par. sławoszewską składały w 1521 r. Krzekotowo, Radłowo, Sławoszewo, Sławoszewko, 2 zagrody kmiece w Mirucinie i dezerta Bielawy, obecne Bielawki, graniczące z Krzekotowem. Regestra pobor, z 1579 1620 wykazują w pow. gnieźnieńskim Sławoszewo i Krzekotowo, a w kcyńskim Radiowo i Sławoszewko. W końcu XVII w. wcielono tę parafię do Szczepanowa; kościół runął bez śladów. Na obszarze S. odkopano kościotrupy i groby skrzynkowe; w nich znaleziono przedmioty bronzowe, cynowe, kamienne i kościane, tudzież naczynia gliniane ob. sprawozdanie Dr. W. Schwartz w dziele Materialien z. praehist. Kartog. d. Pr. Pos. , II Nachtr. , 10 13, IV, 5 6 i in. . Wieś ma obecnie 9 dm. , 91 mk. 82 kat. , 9 prot. i 265 ha 241 ha roli, z czyst. doch. 9, 40 mrk z ha. Fol. ma 5 dm. , 146 mk. 94 kat. , 52 prot. i 313 ha 274 roli, 0, 3 łąk, 5 lasu; właścicielem jest August Tiedeman. 2. S, dawniej Sławoszewo i Słaboszewo, wś kośc. i dwór, pow. pleszewski Jarocin, dek. nowomiejski, o 9 klm. na płn. zach. od Pleszewa, u źródeł Lubianki dopł. Lutyni i Strzydzewki dopł. Prosny, graniczy z Strzydzewem, Kurczewem, Twardowem, Racendowem i Parczewem; par. w miejscu, poczta i st. dr. żel. w Kotlinie o 4 1 2 klm. Zachodzący w aktach grod. pozn. pod r. 1399 n. 3042, 3061, 3070 Puzik z Slawoszewa, prawujący się z Grzymisławą i Pawłem Niegolewskimi, nie mógł pochodzić z tego S. , ponieważ ówczesne stosunki Niegolewskich w okolicy Buku nie sięgały popod Pleszew. Pierwszą wzmiankę o S. pleszewskim znachodzimy pod r. 1445. Około r. 1450 Małgorzata Kuklinowska wniosła w dom męża swego Mikołaja pewną część S. ; między r. 1468 i 1491 dzielili się spadkobiercy S. , Kuklinowem i Chojnem. Późniejszymi dziedzicami S. byli Opalińscy, potem Skrzetuscy a w końcu Taczanowscy, Sławoszew Sławoszew