Świeżo przedtem S. został spalony przez Mi kołaja Kornicza. W 1457 r. oddziały zbrojne z Moraw i Szląska najechały i spaliły miasto i zabrały 80 koni pracujących przy kopal niach Miechowita, 316. Biskup krakowiski i kardynał Fryderyk nadaje miastu w 1498 r. prawo wrębu w lasach, polowanie i rybołów stwo w Przemszy i określa powinności miesz czan. Tegoż roku król Jan Olbracht wydał przywilej na jarmark na dzień Znalezienia św. Krzyża. Zygmunt I w 1535 r. uwolnił mieszczan od ceł. Biskup Krasiński pozwolił w 1573 r. palić wódkę i szynkować a w 1574 r. wydał przywilej określający poszukiwania górnicze i uwalniający mieszczan na 3 lata od połowy olbory. W 1581 r. miasto dawało szosu 32 zł. ; łanów miejskich było do opłaty 14 i 1 1 2 ćwierci. Do opłaty podano 5 rzeź ników, 3 kowali, 7 szewców, 3 krawców, 5 tkaczów, 5 sukienników, 9 piekarzy, 15 ko morników, 1 duda, 3 hultai, 2 bednarzy, 2 kołodziei, 3 przekupniów, 3 koła zakupne, 1 koło Stępno, 1 tracz, 1 folusz. Ogólem pobór wyniósł 79 fl. 11 gr. 9 den. w Olkuszu 155 zł. , w Będzinie 97 zł. , Częstochowie 74 zł. , Msto wie 78 zł. Por. Pawiń. , Małop. , 156. Piotr Myszkowski dał w 1580 r. przywilej na poposzukiwania i roboty górnicze i uwolnił na rok od olbory. Miastem rządzili starostowie biskupi z władzą sądowniczą. Fryderyk Au gust, elektor saski, obrany królem polskim, przybywając do Polski, zatrzymał się tu dnia 27 lipca 1697 r. , bawił cały dzień, zdumie wając otaczających dowodami swej siły i uj mującej uprzejmości. Po zabraniu dóbr bi skupich S. wraz z księstwem Siewierskiem został w 1790 r. wcielony do korony i stał się miastem królewskiem. Z zabytków przeszło ści pozostał tylko kościół, w którym przebu dowy zatarły cechy starożytne. Z ośmiu na grobków najdawniejszym jest Sebastyana Myszkowskiego, starosty biskupiego sław kowskiego z XVII w. ; najokazalszym zaś grobowiec Jana Sołtyka, biskupa 1788 r. . Drewniane domki z podsieniami przechowały dotąd swe dawne cechy architektoniczne. S. jest miejscem urodzenia dwu braci Baranow skich, Jana astronoma, wydawcy dzieł Ko pernika, i Walentego, biskupa lubelskiegoS. parafia, dek. olkuski dawniej siewierski, 6000 dusz. S. gmina należy do sądu gmin. okr. I w Olkuszu, ma 6651 mr. obszaru i oko ło 4000 mk. O kopalniach z okolic S. pisał Kownacki Hipolit w dziełku O starożytności kopalń czyli robót górniczych w kluczu sławkowskim, Warszawa 1791 r. Opis i widok S. dał Tyg. Illustr. z 1862 r. t. V, str. 216. Br. Ch. Sławków 1. dawniejsza, czasowa nazwa wsi Parkowo, w pow. obornickim, 2. S. al. Sławkowo, dok. Słavcovo, Slavchovo Slafchovo, posiadłość niegdyś klasztoru lubińskiego. Potwierdzili ją ks. Bolesław, syn Odonicza, w r. 1258 i Przemysław II w r. 1294 Kod. Wielkop. , n. 368 i 719. Nazwa S. przypomina Sławkowice w okolicy Ponieca i Krobi. Sławków, niem. Schlakau, wś, pow. i obw. sąd. opawski, na Szląsku austr. , o 4 klm. na płd. zach. od Opawy, przy gościńcu moraw skim, wzn. 302 mt. npm. Graniczy od płn. ze Złotnikami Slatnik i Ścieborzycami Stiebrowitz, od wsch. z Opawą, od płd. wsch. z Otowicami Ottendorf, od płd. z Węglarzo wem Koehlersdorf i Stablowicami, od zach. z Żywocicami Dolnemi Schoenstein. Dobro allodyalne; właściciel hr. Leopold PodstatzkyLiechtenstein, członek izby panów. Obszar obejmuje 500, 34 ha roli 277, 14, łąk 44, ogr. 2, 13, pastw. 22, 85, lasu 14942, nieużyt. . 3, 13, zabud. 1, 67. Ekonomia parcelami wydzierża wiona. Malowniczo położona wioska stanowi miejsce wycieczek dla mieszkańców pobliskiej Opawy. Szkoła lud. w miejscu. St. poczt. i par. łać. Opawa. Br. G. Sławków 1. Mały, niem. KleinSchlagendorf, węg. Kis Szalók, wś, w hr. spiskiem Węgry, pow. tatrzańskim, nad pot. Kand lewy dopł. Popradu, na płd. wsch. stoku wzgórza MałegoSławkowskiego, z szczytem Cyganką 733 mt. , 3 klm. na wsch. od Kieżmarku. Na płd. leży Hunstrów al. Huncowce Hunsdorf; , a na płn. wsch. Forborg. Płd. zach. granicę tworzy pot. Kand. Obszar liczy 1294 kwadr. sążni. W r. 1880 było 57 dm. , 315 mk. Niemców, Kościół p. w. św. Michała archan. , należy do par. łać. w Kieżmarku. Według szem. dyec. spiskiej z r. 1870 było 301 rz. kat. , 3 ewang. , 40 nieun. , 12 żyd. Sąd pow. , urz. podatk. i st. p. w Kieżmarku. 2. S. Wielki, niem. GrossSchlagendorf, węg. NagySzalók, miasteczko w hr. spiskiem Węgry, pow. tatrzańskim, na Podhalu spiskiem, u płd. wsch. podnóża Tatr spiskich, w dorzeczu górnego Popradu, nad pot. Sławkowskim Annawasser. Graniczy od wsch. z Maciejowcami Matzdorf, od płn. wsch. z Muellenbachem, NowąLeśną NeuWalddorf i SzczawamiSławkowskimi al. Szmeksem, od płn. z obszarem StarejLeśnej AltWalddorf i Jaworzyny Spiskiej, od zach. z Garłuchem al. Gierlachowcami i Wielką. Wzdłuż płn. wsch. granicy płynie pot. Seifen, dopł. Popradu, a wzdłuż granicy zach. pot. CzerwonaWoda, który w dolnym biegu zwraca się na wschód i łączy się powyżej granicy Sławkowa W. z Muellenbachem z pot. Sławkowskim i przeszedłszy na obszar Muellenbacha uchodzi do Popradu. Granica płn. bieży od Polskiej przełęczy al. Polskiego grzebienia głównym grzbietem Tatr po za WysokąMałą 2196

Sławków

Sławków