patronatu nad kościołem w Sławicach Kod. Mał. , III, 244. W połowie XV w. stał tu drewniany kościół p. w. św. Wojciecha. Klasztor miechowski posiadał tu 1 łan i 2 zagr. Wracislaw i Dobiesław h. Habdank mieli 4 łany, folw. , karczmę, 5 zagr. ; Jan h. Wąż miał fol. i zagr. ; Brzuchowski h. Jastrzębiec miał 1 M. ; Stanisław Polanowski miał 1 łan, 2 zagr. Ze wszystkich tych ról płacono dziesięcinę, wartości 18 grzyw. , pleb. w S. Łany km. , zagr. i karcz. płaciły dziesięcinę, wartości 4 grzyw. , bisk. krak. Długosz, L. B. , II, 50, 51. Według reg. pob. pow. proszowskiego z r. 1490 wś S. , w par. Kazimirza Wielka, miała 1 1 2 łana. W r. 1581 wś Sławice miała w części Jana Staszkowskiego dwa półłany, 2 zagr. bez roli, 1 kom. bez bydl. Część Przyłęckiego 1 1 2 łan. , 3 zagr. bez roli, 3 komor. bez bydła Pawiński, Małop. , 22, 442. S. par. , dek. miechowski, ma 635 dusz. Br. Ch. Sławice, niem. Slatvitz, 1260 Zliwici, dobra ryc. i wś nad Odrą, pow. opolski, par. kat. i ew. Opole. W r. 1861 było m dm. , 427 mk. 10 ew, . Dobra ryc. obejmują 1100 mr. ; wś 1340 mr. Cześć S. położona nad Odrą posiada pszenne grunta, inne części mają grunta zimno i wilgotne. W dokumencie wyliczającym posiadłości i dochody klasztoru miechowskiego wymieniono, obok Groszowic, wieś Sclavono, którą wydawca Kod. Małop. II, 14, 15 uważa za Sławice. Sławicz, potok, wytryska w obr. gm. Mo rawki, w pow. cieszyńskim, obw. sąd. frydeckim, w Beskidzie jabłonkowskim, koło grupy chat Sławicza, pod Babim Wierchem 952 mt. , na wys. 900 mt. , w górskiej dolinie. Płynie na płn. zach, , a potem na zach. , ucho dząc do Morawki od pr. brzegu. Płd. lewy brzeg doliny potoku tworzy dział górski, Sławicz zwany, pokryty lasami świerkowymi, a dochodzący 1051 mt. wzn. Od strony wschod. i płn. praw. brzegu rozpostarł się dział lesisty, ze szczytami Babim Wierchem 952 mt, Kałużnym 991 mt. , Smreczyną 1012 mt. i Ropicą 1032 mt. . Ze stoków lesistych spływają krótkie a liczne dopływy. W dolinie S. i jego dopływów legły grupy chat morawieckich Pod Błotnym, Na Ropicznym, Platoszka. Powyżej ujścia pędzi młyn wodny. Długość biegu 8 1 2 klm. Br. G. Sławicze 1. wś nad strum. Zeleźnicą, Pamięć i Stawicką, pow. wilejski, w 3 okr. pol. , gm. Żośno, okr. wiejski i dobra Janiszewskich w 1864 r. Kraśniany, o 3 w. od gminy a 59 w. od Wilejki, ma 16 dm. , 4 mk. prawosł. i 173 katol. 84 dusz rewiz. . 2. S. , wś, pow. grodzieński, w 1 okr. pol. , gm. Górnica, o 8 w. od Grodna. Sławiec, dawniej Slawc, wś szlach. i włośc. i folw. , pow. łomżyński, gm. Szczepankowo, par. Nowogród, odl. 9 w. od Łomży. W 1827 r. było 16 dm. , 106 mk. W 1872 r. folw. S. rozl mr. 1104 gr. or. i ogr. mr. 438, łąk mr. 57, past. mr. 28, wody mr. 3, łasu mr. 572, nieuż. mr. 7; bud. mur. 7, z drzewa 10; płodozm. 7pol. ; las nieurządzony. Wś S. os. 24, mr. 233; wś Grzymały os. 3, mr. 29. Wspomniana w aktach sądow. z 1466 r. , gniazdo Sławskich Głoger, Ziemia łomż. . Sławiec al. Sławec, rzeczka, powstaje w obr. gm. Berhometu Sereckiego, pow. wy żnicki, ze źródeł leśnych, na płd. stoku góry Kiczery 787 mt. . Płynie leśnym parowem na wsch. , a przeciąwszy gościniec berhomecko wyżnicki, zwraca się na płn. ; zasiliwszy się wodami z lasu Sołońca, podąża na pln. wsch. przez obszar Berhometu, a przeszedł szy na obszar Łukawca pod górą Truskową, wpada do Mihodry z praw. brzegu, tuż pod gościńcom łukawieckowyżnickim. Długośó 13 klm. Zródła leżą na wys. 660 mt. , ujście 417 mt. npm. Br. G. Sławiegalwie, wś, pow. telszewski, w 3 okr. pol. , o 67 w. od Telsz. Sławienko 1. al. Sławo Mniejsze, Sławinko, fol. , pow. czarnkowski, o 5 klm. na płd. od Czarnkowa, na wsch. wybrzeżu jez. Luba skiego; par. , okr. dworski i poczta w Luba szu, st. dr. żel. w Wronkach i Trzciance Schoenlanke o 21 klm. ; 2 dm. , 83 mk. W r. 1580 należało do Jarosza i Sebastyana Sła wińskich; pierwszy miał 3 półłanki i 2 zagr. , a drugi 2 półłanki, 1 ćwierć i 1 komor. Około 1620 1635 dziedziczyli S. Trąmpczyńscy, z których Wojciech zapisał na S. 500 złp. ko ściołowi lubaskiemu. Przy schyłku zeszłego stulecia należało S. do Miaskowskich, potem do Mikołaja Świnarskiego na Lubaszu. 2. S. , dawniej Sławin, wś, pow. obornicki, o 7 klm. na zach. od Obornik, na praw. brzegu Samicy Kiekrskiej; par. Objezierze, poczta i st. dr. żeL w Obornikach. Ż młynem Niemieczkowskim ma 32 dm. , 264 mk. 250 kat. , 14 prot. i 309 ha 206 roli, 31 łąk, 37 lasu; czysty doch. z ha roli 6, 66, z ha łąk 15, 27, z ha lasu 0, 39 mrk. Około r. 1793 był tu dziedzicem gienerał Filip Raczyński. E. Cal. Sławiki, ob. Słowiki. Sławików, niem. Slawikau, 1532 Gross Slawikow, dobra ryc. i wś, pow. raciborski. S. leży na wyniosłej krawędzi doliny Odry z praw. brzegu, w malowniczem położeniu, przy ujściu rz. Rudy, posiada kościół par. murowany, par. ew. w Raciborzu. W 1861 r. było 87 dm. , 603 mk. 13 ew. . Dobra ryc. obejmują 2244 mr. ; wś składa się z 5 gospod. , 45 ogrod. i 31 komorn. ; posiada szkołę 2kla sową. Na obszarze większej posiadłości okazały zamek. Kościół par. zbudowany i poświęcony w 1333 r. obecny z 1845 r.

Sławice

Sławice

Sławicz

Sławicze

Sławiec

Sławiegalwie

Sławienko

Sławiki

Sławików