łę początkową, młyn wodny, wiatrak. Wś ma 167 dm. ludności nie podaje spis urzędowy; fol. zaś 7 dm. , 38 mk. S. Poduchowny, wś, ma 9 dm. , 40 mk. ; pięć osad mają 5 dm. , 22 mk. W 1827 r. było 94 dm. , 867 mk. Dobra Skomlin składały się w 1885 r. z folw. S. , Bolkowszczyzna, Toplin, Walenczyzna i Klassak, os. młyn. Ług, rozl. mr. 2037 fol. S. gr. or. i ogr. mr. 586, łąk mr. 98, pastw. mr. 66, nieuż. mr. 26; bud. mur. 18, z drzewa 13; płodozmian 13polowy; fol. Walenczyzna gr. on i ogr. mr. 182, łąk mr. 78, past. mr. 133, lasu mr. 115, nieuż. mr. 15; bud. mur. 2, z drzewa 1; płodozmian 8polowy; fol. Bol kowszczyzna gr. or. i ogr. mr. 271, nieuż. mr. 8; bud. mur. 4, z drzewa 4; płodozmian 6po lowy; fol. Toplin gr. or. i ogr. mr. 222, łąk mr. 92, pastw. mr. 28, nieuż. mr. 13; bud. mur. 3, z drzewa 8; płodozmian 8polowy; fol. Klassak gr. or. i ogr. mr. 78, łąk mr. 25, nieuż. mr. 1; bud. mur. 3. Wś S. os. 169, mr. 2012; wś Klassak os. 11, mr. 143; wś Toplin os. 42, mr. 464. S. par. , dek. wieluń ski, 1690 dusz. S. gm. należy do s. gm. okr. VI w Bugaju, st. p. Wieluń, ma 13, 055 mr. obszaru i 3137 mk. Już w 1210 r. ofiarowany był S. przez niejakiego Zbramira dla kla sztoru cystersów, który miał być wtedy za łożony. W 1245 r. S. wraz z innemi wsiami nadany został klasztorowi cystersek w Łubnicy. W 1250 r. klasztor uzyskał pozwole nie na osadzenie S. na prawie niemieckiem por. Olobok, t. VII, 523 i t. VIII, 666. Na początku XVI w. wś składa się z cząstek szlacheckich. Kościół par. , drewniany, p. w. św. Filipa i Jakuba, patronatu świeckiego. Proboszcz miał dwa łany roli z łąką, dziesię cinę z łanów szlach. i meszne po mierze owsa i żyta z łanu. Parafią składała sama wieś Skomlin, należał do niej jednak już niepra wnie widać Toplin. Była szkoła. W 1720 r. kościół odbudował Władysław Zawadzki, dziedzic S. Gdy w 20 lat potem spłonął, Wła dysław Bartochowski, kaszt. wieluński, dzie dzic większej części S. , wzniósł nowy, przy udziale parafian Łaski, L. B. , II, 141, przyp. . Według reg. pob. pow. wieluńskiego z r. 1552 i 1553 część Scheffofa miała 10 osad. , 10 łan; część Jana Wolickiego 21 osad. ; Krzykowski 1 łan, karczmę bez roli Pawiński, Wielkp. , II, 297. Br. Ch. Skomonty, wś, pow. rossieński, gm. i par. Szweksznie, o 125 w. od Rossień, Skomorochy 1. Wielkie, wś i fol. lit. A. i B. nad rzką Czechówką, pow. hrubieszowski, gm. i par. Grabowiec, odl. 28 w. od Hrubieszowa, posiada młyn wodny. W 1827 r. S. Wielkie miały 26 dm. , 164 mk. W 1872 r. fol. Skomorochy Wielkie lit. A. i Filipin rozl. mr. 441 gr. or. i ogr. mr. 245, łąk mr. 69, wody mr. 2, lasu mr. 116, nieuż. mr. 8; bud. z drze wa 21; las urządzony. Wś S. Wielkie os. 18, mr. 139. W 1878 r. fol. S. Wielkie lit. B. rozl. mr. 316 gr. or. i ogr. mr. 210, łąk mr. 22, lasu mr. 76, nieuż. mr. 8; bud. z drzewa 12; płodozmian 8polowy; las nieurządzony. Wś S. Wielkie os. 7, mr. 69. 2. S. Małe, wś i fol. , pow. hrubieszowski, gm. i par. Grabo wiec, odl. 35 w. od Hrubieszowa, młyn wo dny. W 1827 r. 38 dm. , 188 mk. W 1888 r. fol. S. Mało lit. A. rozl. mr. 381 gr. or. i ogr. mr. 295, łąk mr. 41, lasu mr. 9, w odpadkach mr. 32, nieuż. mr. 4; bud. z drzewa 10. Wieś S. Małe os. 15, mr. 104. Fol. S. Małe lit. B. D. F. C. rozl. w 1875 r. mr. 314 gr. or. i ogr. mr. 253, łąk mr. 22, pastw. mr. 1, lasu mr. 34, zarośli mr. 2, nieuż. mr. 2; bud. z drze wa 6. A. Pol Skomorochy 1. wś cerkiewna rząd. nad rz. Hujwą, dopł. Teterowa, pow. żytomierski, par. katol. Leszczyn, przy trakcie z Horodyszcz do Staniszówki, na płd. wschd od Żytomierza. Była tu dawniej cerkiew unicka p. w. św. Józefa i Jana Chrz. Własność niegdyś karmelitów bosych w Berdyczowie. 2. S. , nazwa lasu dębowego w pow. lipowieckim, we wsi Iwachny, nad Tykiczem, 1100 mr. rozl. 3. S. , chutor, pow. lipowiecki, w 3 okr. poL, gm. Cybulów, o 65 w. od Lipowca, ma 36 mk. Skomorochy 1. grupa domów w Narajowie, pow. brzeżański. 2. S. z Romuszen, wś, pow. sokalski, 9 klm. na płn. wsch. od sądu pow. , st. kol. , urz. pocz. i tel. w Sokalu. Na wschód leżą Baranie Peretoki i Steniatyn, na płd. Switarzów i Ilkowice, na zach. Ulwówek i Dżarki, na płn. Iwonicze dwie ostatnie w pow. włodzimierskim. Wzdłuż granicy zach. płynie Bug od płd. na płn. ; krańca płd. zach. dotyka Karbów dopływ Bugu. Zabudowania wiejskie leżą na płd. zach. Na płn. leży fol. Romusz. Północna część obszaru lesista las Cielężki. Najwyższe wznios. na płn. 234 mt. . Własn. więk. hr. Włodzimierza Dzieduszyckiego ma roli or. 660, łąk i ogr. 32, pastw. 3, lasu 1818 mr. ; wł. mn. roli or. 1283, łąk i ogr. 130, pastw. 156, lasu 2 mr. W r. 1880 było 111 dm. , 633 mk w gm. , 12 dm. , 159 mk. na obsz. dwor. 117 rz. kat. , 644 gr. kat. , 31 izrael. ; 643 Rusinów, 147 Polaków, 2 Niemców. Par. rz. kat. w Sokalu, gr. kat. w miejscu, dek. sokalski. Do par. należy Poturzyca. We wsi jest cerkiew, szkoła etat. jednokl. i kasa pożycz. gm. z kapit. 645 złr. Za czasów Rzpltej wś należała do dóbr koronnych, stwa sokalskiego, w pow. bełzkiem. 3. S. , wś, pow. buczacki, o 4 klm. od Potoku Złotego par. rz. kat. , urz. pocz. i tel. . Obszar dwor. 1525 mr. , włośc. 798 mr. W W 1870 r. 999 mk. ; w 1880 r. w gm. 884, na Skomonty Skomonty Skomorochy