drewniany, 5 dm. , 53 mk. , 149 mr. Nomenkl S. bez wsi wchodziła w skład dóbr Gumino. W 1827 r. 5 dm. , 41 mk. W potwierdzeniu posiadłości klasztoru w Czerwińsku przez Adryana IV w 1155 r. wymieniono S. jako wś klasztorną. Kościół założyli tu zapewne zakonnicy; erekcyę parafii ponowioną do pełnił ks. Karol Ferdynand, biskup płocki, w 1640 r. Obecny kościół wzniesiony w 1837 r. przez prob. Łuk. Mieczyńskiego. S. par. , dek. płoński, 2906 dusz. Br. Ch. Skołdycze 1. okolica szlach. , pow. brzeski gub. grodzieńskiej, w 3 okr. poL, gm. Turna, o 17 w. od Brześcia. 2. S. , fol. , tamże, o 16 w. od Brześcia. 3. S. , wś włośc. nad rz. Niewiszką, pow. lidzki, w 3 okr. poL, o 25 w. od Szczuczyna, 9 dm. , 90 mk. Skołobów, w dokum. Skołobowce, Skołoby, wś u źródeł rz. Irszy, dopł. Teterowa, pow. żytomierski, na płd. zach. od mka Horoszki, niegdyś we włości horoszkowskiej. Skołodynka, ob. Skołodzinka. Skołodzinka al. Skołodynka, rzką w pow. mozyrskim, prawy dopływ Prypeci, zaczyna się w moczarach lesistych pomiędzy zaśc. Zimowa Buda i Kamień, płynie w kierunku płn. zachod. na RudnięSkołodzińską młyn, odtąd zatacza półkole na wschód pod wś Hliniszcze i ta zasiliwszy się z prawej strony paru strugami, rozlewa się w jezioro na 1 2 w. prawie szerokie i na 3 w. długie; dalej płynie znowu wązkiem korytem pod wieś i tu wpa da dwoma ramionami do dwóch odnóg Prype ci, zwanych jeziorami Skołodzino i Turki. Długość biegu około 3 mil; rybna. Brzegi ob fitują w rudę żelazną. A. Jel. SkołodzińskaBuda, zaśc. nad rzką Skołodzinką, pow. mozyrski, gm. SkryhałowskaSłoboda, ma 2 osady; łąk dużo, grunta lekkie, urodzajne. A. Jel. SkołodzińskaRudnia, zaśc. nad rzką Skołodzinką, pow. mozyrski, przy drodze z Bujnowicz i Ostrożanki do Skryhałowa, w 1 okr. poL, skryhałowskim, gm. SkryhałowskaSło boda, ma 10 osad i lasy wielkie, łąk dużo, ruda żelazna nad brzegami rzeki i w błotach. Skołoszów z Zagrodami i Zasaniem, wś, pow. jarosławski, nad Radą, przy gościńcu z Radymna 1, 8 klm. do Przemyśla. Zajmuje urodzajną równinę 212 mt. npm. , którą przecina San, tworzący tu dawniej luk ku zachodowi wygięty, który po uregulowaniu rzeki stał się korytem suchem. Nad tem suchem korytem leży wólka Zagrody, na płn. wschód od S. , na praw. zaś brzegu Sanu wólka Zasanie. Pierwsza z nich ma 39 dm. i 196 mk. , druga 18 dm. i 105 mk. Cała wieś par. rz. kat. i gr. kat. w Radymnie składa się z 354 dm. i 1983 mk 944 męż. , 1039 kob. ; obszar więk. posiadłości biskupów rz. kat. przemyskich ma 4 dm. i 67 mk. Pod względem wy znania jest 650 rz. kat. , 1249 gr. kat. i 151 izrael. Wieś posiada szkołę ludową 2klas. i kasę pożyczk. z kapit. 3089 zł. w. a. Pos. więk wynosi 480 roli, 48 łąk, 15 past. i 24 mr. lasu; pos. mn. ma 2302 roli, 123 łąk, 169 past. i 7 mr. lasu. S. graniczy na płd. z Zamoyściem i Świętem, na zach. z Ostrowem, a Zasanie na pld. z Michałówką, na wschod z Duńkowicami Wielkiemi a na płn. z Wysockiem i Łazami. Mac. Skołoszyn z Lisówkiem, w XV w. Sthołoszyn, 1581 Skoliszin, wś, pow. jasielski, na le wym brzegu Ropy, wzdłuż małego jej dopły wu, przy gościńcu z Biecza do Jasła, ma st. kolei państwowej, na linii Nowy SączZwar doń, odl. 8 klm. od Biecza a 11 klm. od Jasła. Jest tu kaplica, szkoła ludowa i kasa pożycz. z kapit. 477 zł. w. a. Do wsi należy przys. Lisówek, składający się z folwarku, karczmy, browaru 10 dm. z 75 mk. i obszerny dwór na płd. od wsi 6 dm. . W ogóle 102 dm. , 617 mk. , 597 rz. kat. i 20 izrael. Obszar więk. pos. wynosi 404 roli, 35 łąk i ogr. , 55 past. i 11 mr. lasu; pos. mn. ma 406 roli, 35 łąk, 51 past. i 64 mr. lasu. Gleba napływowa, uro dzajna, okolica malowniczo się podnosi w lesi sto podgórza ku płn. i południowi. Długosz wymienia tę wś L. B. , I, 484 jako posiadłość królewską. Należała do par. w Sławęcinie, tak samo jak teraz. W 1581 Pawiński, Ma łop. , 116 S. posiadali Sułowscy; liczył 6 łan. km. , 2 zagr. z rolą, 3 zagr. bez roli, 4 komor. z bydłem, 8 komor. bez bydła i 1 rzemieśl. Dzisiaj pos. większa należy do K. Klobassy. S. graniczy na zach. z Siepietnicą, na płn. z Lisowem, na wschód ze Sławęcinem a na płd. przez rzekę z Kunową. Mac. Skołozuby, zaginiona osada we włości horoszkowskiej, t. j. w dzisiejszym pow. żytomierskim. Skołubiszcze, Skałubiszcze, w spisie z 1866 r. Skołodyszcze, wś, pow. wilejski, w 1 okr. pol. gm. Chotenczyce, okr. wiejski Karpowicze, o 2 w. od gminy a 42 w. od Wilejki, przy b. dr. poczt. z Ilii do Radoszkowicz, ma 8 dm. , 72 mk. prawosŁ; w 1864 r. należała do dóbr Zahorce, Hrehorowiczów. Skołubów al. Skołubowo, dobra, pow. grodzieński, w 1 okr. poL, gm. Wiercieliszki, o 13 w. od Grodna. Skomacko, małe jezioro na pol. prus. Mazurach, pow. lecki, niedaleko od granicy pow. jańsborskiego, 23 ha obszaru; leży między dwoma jeziorkami Okrągłem i Bielskiem. Skomacko 1. Małe, wś nad jeziorem t. n. , st. p. Wydminy, 178 ha, 12 dm. , 58 mk. Fryderyk V. Heidek, ststa piski, podaje do wiadomości, że pomiary okazały, iż wś S. posiada 8 włók, z których 4 dzierży Jan Skomacki;

Skołdycze

Skołdycze

Skołobów

Skołodynka

Skołodzinka

Skołodzińska

Skołoszów

Skołoszyn

Skołozuby

Skołubiszcze

Skołubów

Skomacko