wchodzi ze Skniłówka a płynie do Zimnowódki. W dolinie potoku leżą zabudowania wiejskie. Płd. częśó obszaru lesista. Wśród lasu gajówki, , Na Uhirskim, Brzezina, Kozakówka. Środkowa częśó obszaru wzn. do 336 mt. , płn. do 327 mt. Wzdłuż granicy zach. biegnie droga kolei żelaznej. Własn. większa ma roli orn. 371, łąk i ogr. 65, past. 85, lasu 312 mr. ; wł. mn. roli or. 701, łąk i ogr. 111, pastw. 11, lasu 3 mr. W r. 1880 było 107 dm. , 630 mk. w gm. , U dm. , 84 na obsz. dwor. 527 gr. kat. , 136 rz. kat. , 40 izrael. , 11 innych wyzn. ; 537 Rusinów, 140 Polaków, 37 Niemców. Par. rz. kat. w Zubrzy, gr. kat. w miejscu, dek. lwowski miejski. Do paraf. należy Sknilówek. We wsi jest cerkiew, szkoła etat. jednokl. , kasa pożyczk. gm. z kapit. 1907 złr. i młyn. Za czasów polskich należała wieś do dóbr koronnych. Przywilejem wydanym w Krakowie dnia 3 marca 1437 r. przyznaje król Władysław Janowi Zubrskiemu prawo osadzenia wsi S. i posiadania wójtowstwa tamże Liske, A. G. Z. , t. V, str. 85. W r. 1614 naznacza Stanisław Bonifacy Mniszek z Wielkich Knńczyc, ssta lwowski, grunt w S. dla zbudowania cerkwi Arch. Bern. we Lwowie, C, t. 443, str. 1407. W r. 1624 potwierdza Zygmunt III posiadanie S. szpitalowi św. Ducha we Lwowie 1. c, C, t. 481, str. 269. W r. 1665 zezwala Jan KazimierzTomaszowi Karczewskiemu, cześnikowi sanockiemu, na przelew dożywocia na wsiach Sokolniki i S. na żonę Barbarę Przerębską 1 c. , C, t. 416, str. 1605. W r. 1683 określa Jan III daninę S. i pozwala wręb w lesie 1. c, C. , t. 524, str. 2353. W r. 1685 nadaje Jan III sołtystwo w S. stście lwowskiemu Stanisławowi Kilianowi 1. c. , 448, str. 2823. Za przywilejem z d. 9 września 1744 r. była wieś w posiadaniu Katarzyny z Potockich Kossakowskiej. Według wykazu kwarty na r. 1770 posiadał wś Tomasz Tyborowski, miecznik podlaski. W r. 1776 sprzedany został przez rząd austryacki Janowi Kickiemu za 9, 600 złr. 2. S. , wś, pow. złoczowski, 22 klm. na płn. zach. od Złoczowa, 7 klm. od st. kol. , urz. pocz. i tel. w Krasnem. Na płn. leży Firlejówka i Olszanka Mała, na wsch. i płd. Bortków, na zach. Bałuczyn i Rusiłów wś pow. kamionecki. Środkiem wsi płynie Gołogórka. W jej dolinie leżą zabudowania wiejskie 235 mt. . Na zach. wznosi się wzgórze do 242 mt. npm. znak triang. Na płd. wsch. leży t. zw. Szydłowska Dolinka. Własn. więk. ma roli or. 296, łąk i ogr. 116, pastw. 150, lasu 86; wł. mn. roli or. 550, łąk i ogr. 401, pastw. 42 mr. W r. 1880 było 87 dm. , 592 mk. w gm. , 5 dm. , 34 mk. na obsz. dwor. 56 rz. kat. , 537 gr. kat. , 33 izr. ; 524 Rusinów, 101 Polaków, Parafia rz. kat. w Glinianach, gr. kat. w miejscu, dek. uniowski. Do par. należy Olszanka, We wsi cerkiew p. w. św. Koźmy i Damiana, szkoła fil. z jęz. wykład. ruskim od r. 1861 i kasa pożyczk. gm. z kapit. 607 złr. Jest także młyn wodny. Lu. Dz. Sknilówek al. Skniłowski potok, ob. Zimnawoda, Sknilówek, wś, pow. lwowski, 7 klm. na płd. zach. od sądu pow. , urzędu pocz. i telegr. we Lwowie. Na płn, leży Sygniówka, na wsch. i płd. Sokolniki, na zach. Skniłów. Wś leży w dorzeczu Dniestru za pośrednictwem pot. Zimnowody, płynącego od wsch. ze Sokolnik na zach. do Skniłowa. Zabudowania wiejskie leżą w pobliżu granicy zach. Własn. większa funduszu kalek we Lwowie ma roli or. 56, łąk i ogr. 15, pastw. mr. 13; wł. mn. roli or. 167, łąk i ogr. 20, pastw. 6 mr. W r. 1880 było 24 dm. , 146 mk. w gm. , 1 dm. , 9 mk. na obsz. dwor. 14 mk. obrz. rz. kat. , 133 gr. kat. , 8 innych wyznań; 17 Polaków, 136 Rusinów, 2 Niemców. Par. rz. kat. w Zubrzy, gr. kat. w Skniłowie. W 1607 r. darował Zygmunt III szpitalowi św. Ducha we Lwowie ws Sknilówek, składającą się z 4 dworzyszcz. Administracya majątku szpitalnego należała do lwowskiego urzędu radzieckiego czyli do prowizorów tegoż szpitala, z pomiędzy władz miejskich corocznie wybieranych. Że zaś wioska Sknilówek przez Tatarów zupełnie spustoszoną została, a może też chcąc nadgrodzic Marcinowi Kampranowi poświęcenie się jego, że w r. 1623 wśród powietrza on jeden z radzców w mieście dla utrzymania porządku pozostał, sprzedano S. w r. 1624 z pewnymi zastrzeżeniami Kampianowi za pozwoleniem króla. Po śmierci Marcina Kampiana przechodziła wioska ta w różne ręce. Pozwało miasto w r. 1747 o zwrócenie jej Piotra Kupińskiego i w tym roku na rzecz szpitala odzyskaną została Zubrzycki, Kronika miasta Lwowa, str. 237, 260. Lu. Dz. Sknyt 1. Mały, wś nad bezim. dopływem Korczyka, pow. ostrogski, o 33 na płn. wschód od Ostroga, na starym trakcie żytomierskim. Wś ta, rzką przedzielona od wsi Szaterniki, z którą tworzy jakby jedną całość, posiada cerkiew parafialną i szkółkę ludową. Gleba nieszczególna V klasy. Włościanie trudnią się wyłącznie rolnictwem i są średnio zamożni. Własność niegdyś ks. Ostrogskich, następnie ks. Jabłonowskich, od których przeszła do Lenkiewiczów; w 1881 r. nabyta przez Sawkowa. 2. S. Wielki, wś nad bezim, dopływem Korczyka, pow. ostrogski, o 27 w. na płn. zachód od Ostroga, posiada cerkiew parafialną. Gleba glinkowata, urodzajna. Włościanie dobrze uposażeni ziemią, są zamożni, trudnią się uprawą roli; sieją przeważnie pszenicę i

Skniłówek

Sknilówek

Sknyt