od Trzciela i wypływa tuż pod wsią Rybojady. Wybrzeża jeziora pokryte lasami. Mapografowie niemieccy zowią częśó płd. R. je ziorem Wielkiem i Baerenlug Barłóg. Da wne opisy R. wspominają także o jez. Wiatrakowem, które trudno pogodzić z topografią dzisiejszą. E. Cal, Rybojady, niem. Rybojadel i Ribojadel, dok. Rybiac r. 1319, wś, pow. międzyrzecki, o 5 klm. na płn. zach. od Trzciela, przy wyjściu Obry z jez. Rybojady; par. i poczta w Trzcielu Tirschtiegel, szkoła w miejscu, st. dr. żel. pod Suchym Lutolkiem Duerrlettel o 8 klm. ; 60 dm. , 378 mk. 183 kat. , 195 prot. i 1115 ha 223 roii, 44 łąk, 444 łasu. Właści ciel Trzciela posiada na R. 471, 61 ha 1 roli, 23, 20 łąk, 22, 63 past. , 348, 17 łasu, 12, 87 nieuż, i 63, 44 wody; czysty doch. grun. 916 mrk. w r. 1884. Około r. 1640 stała w R. kaplica. W r. 1319 Henryk i Prymko, ks. szląscy, odstępując margrafowi brandenbur skiemu część ziemi wielkopolkiej między Obra i Zgniłą Obrą, wymieniają także R. ; w r. 1394 należały R. do zamku trzcielskiego, Akta gr. pozn. wyd. w r. 1888, mylnie objaśniają wsią t. n. w pow. wągrowieckim. W r. 1580 należały R. do Marcina Lwowskiego Ostroroga; było 17 ćwierci osiadłych, 5 komorn, i 18 rybaków. Około 1793 r. był dziedzicem Maksymilian Mielżyński, pisarz koronny. E. Cal. Rybołowicze, wś, pow. słonimski, w 3 okr. poL, gm. Kuryłowicze, o 49 w. od Słonima. Rybołówka 1. fol. i grupa zabudowań w obrębie Nowejwsi, pow. rudecki. 2 R. , karczma w połudn, części obszaru gm. Pczan, w pow. żydaczowskim, na płn. brzegu Stryja; należąca do obszaru w Cucułowcach, Br. G. Rybołowszczyzna, wś nad rzką Łoszycą, prawym dopł. Świsłoczy, pow. miński, gm. Siennica, o 6 w. od Mińska, ma 22 osad; grunta gliniastoszczerkowe, urodzajne. A. Jel Rybołowy, wś, pow. słonimski, w 4 okr, poL, gm. Dworzec, o 40 w. od Słonima. Ryboły 1. wś, pow. bielski gub. grodzieńskiej, w 2 okr. poL, gm. Pawły, o 19 w. od Bielska. 2, R. , wś, pow. wołkowyski, w 5 okr. poL, gm. Szymki, o 38 w. od Wołkowyska. Rybotycka Posada, ob. Posada 7. . Rybotycze, rus. Rybotyczi, mto w pow. dobromilskim, pod 49 39 płn. szer. a 40 19 wsch. dłg. od F. , o 15 klm. na płn. zach. od sądu w Dobromilu. Urząd poczt. w miejscu. Na płn. leży Kopysno, na wschód i płd. Makowa, na zach. Borysławka i Posada Rybotycka. Miasto leży w dorzeczu Wisły, za pośrednictwem Wiaru dopł. Sanu. Wchodzi on tu od zach. z Posady Rybotyckiej i płynie na wschód do Makowej. W obrębie miasta przyjmuje małe strugi, z których najznacznlejszy pot. Kamienny od lew. brzegu. Nad Wiarem, w środku obszaru, leżą zabudowania miejskie kościół 302 mt. wzn. . Najwyższe wznies, na płn. wschód sięga 411 mt. Doliną Wiaru, wzdłuż lewego brzegu, idzie, gościniec dobromilskobirczański. Własn. więk. Antoniego Tyszkowskiego ma roii or. 206, łąk i ogr. 4, past. 79, lasu 110 mr. ; własn. mn. roli or. 973, łąk i ogr. 84, past. 234, łasu 27 mr. W r. 1880 było 248 dm. , 1437 mk. w gm. , 4 dm. , 45 mk. na obsz. dwor. ; 167 rz. kat. , 839 gr. kat. , 476 izrael. ; 167 Polaków, 839 Rusinów, 476 Niemców. Par. rz. kat. w miejscu, dek. dobromilski, dyec. przemyska. Do parafii należą Borysławka, Brylińce, Cisowa, Huwniki, Jamna Górna, Jamna Dolna, Kopysno, Posada i Trójca. Erekcyjnego dokumentu nie posiadamy. Wizytator Szembek odnosi początek parafii do czasów bisk. Stanisława Tarły wiek XVI, uposażenie przypisuje Kormańskiemu, dziedzicowi. Fundacyę wznowił w r. 1601 Jan Tomasz Drohojowski, ststa przemyski, i połączył ją za zgodą bisk. przemyskiego Gorlickiego z par. w Wojutyczach. W XVII w. odłączono par. rybotycka od Wojutycz. Obecnie jest kościół murow. , wzniesiony w r. 1877 p. w. św Tomasza. Par. gr. kat. w miejscu, dek. dobromilski, dyec. przemyska. Do par. należy Kopysno. Szaraniewicz Rzut oka na benef, ruskie, str. 53 mówi W prokuraturze skarbowej we Lwowie znajduje się przywilej wydany w zamku rybotyckim r. 1637 dla duchownego Teodora. Dokument ten wylicza sumy, które przodkowie tego duchownego płacili dziedzicom i które wydali na reparacyę cerkwi i na księgi cerkiewne, wspomina o Michale, prezbiterze sanockim, który w sukcesyi do tej cerkwi po babce swej odpadł i o nakładach na probostwo złp. 70 tegoż Michała. Te sumy, czyniące razem złp. 936, stwierdza rzeczony dziedzic duchownemu Teodorowi z zwierzchności mojej pańskiej i pozwalam realem intermissionem jure naturalis successionis deyoluti, in oppido Rybotycensi, per duos scabinos juratos ad tempera eviterna. Drugi dokument oryginalny wydany w Rybotyczach d. 7 czerwca 1672 r. przez Jerzego z Tęczyna Ossolińskiego, ststę piotrkowskiego, na Rybotyczach i Mizińczu pana dziedzicznego, świadczy, ze po śmierci owego duchownego Teodora, probostwo dostało się per successionem Hrehoreniu, prezbiterowi, i że po śmierci Hrehorego Siemianowi czyli Semenowi Popowiczowi sukcesyą należała. Iwaśko Hrebennik kupił to probostwo u Siemiana z ogrodami, rolami, sadami i pożytkami jak zapis zeznany w księgach rybotyckich świadczy. W R. obecnie jest cerkiew p. w. Narodz. N. M. P. , szkoła etat. 2klas. , tartak wodny o jednej pile zwy Rybojady Rybojady Rybołowicze Rybołówka Rybołowszczyzna Rybołowy Ryboły Rybotycka Rybotycze