lackim, po połudn. stronic gościńca tarnopol skiego ku Podwołoczyskom wiodącego, pod 43 36 wsch. dłg. g. F. a 49 32 15 płn. szer. g. , wznosi się 419 mt. szt. gen. npm. Miejsce znaku triang. Br. G. Skały Twardowskiego, częśó Krzemionek, na granicy Dębnik i Pychowic, pow. wielicki, fort ziemny i piec wapienny; łomy kamienia wapiennego. Wzn. 245 mt. szt. gen. . Pieczara czyli grota, zwana katedrą Twardowskiego. Według podania tu miał Twardowski ukrywać się przed ludźmi prześladującymi go jako czarnoksiężnika. Ob. Krzemionki i Lasota. Skały, Skal, Skaal, fol. i wś, pow. toszeckogliwicki, par. kat. Wielki Kotulin. W 1861 r. było 7 dm. , 63 mk. kat. , 422 mr. obszaru dwor. , 133 mr. włośc. Skamienny Bór, zaśc, pow. lidzki, w 1 okr. pol. , gm. , okr. wiejski i dobra spadkob. ks. Wittgensteina Dokudowo, ma 7 dusz rewiz. Skaminowo, wś, pow. bielski gub. grodzieńskiej, w 2 okr. poL, gm. Łosinka, o 19 w. od Bielska. Skandau, wś i fol. , pow. gierdawski, st. kolei wystruckotoruńskiej, 11 klm. od Gierdaw, w równinie, z pokładami torfu, ma 448 mk. ew. ; cegielnia. J. B. Skanowice, por. Kannewitz niem. . Skapenwald, pow. ostródzki, ob. Glinki 7. . Skapiszki, ob. Skopiszki. Skapowa, wzgórze w hr. spiskiem, ob. Lewocza. Skaptany, zaśc, pow. wiłkomierski, gm. Wirbaliszki, o 88 w. od Wiłkomierza. Skapuleńka, wzgórze lesiste, w obr. gm. Nowosielicy, w pow. śniatyńskim, na lewym brz. Rybnicy, w płn. zach. rogu obszaru No wosielicy, nad granicą trościaniecką, pod 42 55 30 wsch. dłg. g. F. a 48 23 52 płn. szer. g. ; stok płd. zach. zowie się Pawią górą, a las na płn. wsch. leżący Bukowiną 335 mt. szt. gen. . U płn. podnóża płynie pot. Trościaniec. Wznosi się 371 mt. npm. szt. gen. . Miejsce znaku triang. Br. G. Skaraczew, os. leś. w dobrach Kaszewice, pow. piotrkowski. Skaradczów, pow. kościański, ob. Skorydzów, Skaratki, w XVI w. Skarathki, wś włośc. nad strum. wpadającym do stawu Rydwan, pow. łowicki, gm. Dąbkowice, par. Domaniewice, odl. 14 w. od Łowicza; ma 90 dm. , 96 osad, 684 mk. , 2540 mr. 1175 mr. past. i 61 mr. nieuż. . W 1800 r. było 332 mk. ; w 1827 r. 56 dm. , 400 mk. , w 1864 r. 550 mk. Wymienia tę wś akt potwierdzenia posiadłości arcyb. gnieźn. , przez ks. mazowiec. Ziemowita, w 1359 r. Łany kmiece i wójtowskie dawały dziesięcinę plebw Domaniewicach i za konopną po 2 gr. , tudzież kolędę po groszu z łanu. Gdy odwozili dziesięcinę pleban. na miejsce, wolni byli od konopnej. W 1761 r. Wład. Łubieński, arcyb. , na podtrzymanie in stytucyi rodzaj bursy Bartoszków przy kollegiacic łowickiej nadał jej wójtowstwo w S. Wieś ta przeszła na własność rządu i wcieloną została do dóbr ks. łowickiego klucz Chruślin w 1820 r. , zaś w 1822 r. fol. S. z częścią wójtowstwa wraca znowu do dóbr rządowych. R. 0. Skarbaczyszki, zaśc, pow. wiłkomierski, gm. Woj tkany, o 12 w. od Wiłkomierza. Skarbanowo al. Skarbonowo, w XVI w. Skarbanovo, wś i fol. , pow. kolski, gm. i par. Izbica, odl od Koła 29 w. ; wś ma 7 dm. , 55 mk. ; fol. 3 dm. , 13 mk. W 1887 r. fol. S. rozl. mr. 469 gr. or. i ogr. mr. 372, łąk mr. 63, lasu mr. 19, nieuż. mr. 15; bud. mur. 7, drewn. 1; płodozm. 5 i 10pol. Wś 8. os. 12, mr. 13. Według reg. pob. pow. przedeckiego z r. 1557 i 1566 wś S. , w par. Izbica, własność Stan. Obalkowskiego, miała 5 łan. , 2 zagrodn. Pawiński, Wielkop. , II, 21. Skarbek, jezioro w dobrach Antowil, powiat wileński. Skarbicierz, w 1569 Skarbierzysz, w XVII w. Skarbiciesz, wś włośc, pow. łukowski, gm. Białobrzegi, par. Kock; ma 13 dna. , 119 mk. , 327 mr. Wchodziła niegdyś w skład dóbr kockich. Według reg. pobor. pow. stężyckiego z r. 1569 wś Skarbierzysz leżała w parafii Koczko Pawiński, Małop. , 333. Skarbiec 1. łąka na Palędziu Dolnem, w pow. mogilnickim, 2. S. , nazwa dworzyska Biadacz pod Jarocinem, pow. pleszewski. Skarbienice 1. urzęd. Skarbiniec i Skarbinitz, Scarbinichi r. 1136, Skarbenschiz r. 1288, Skarbencice r. 1293, Scarbinice r. 1357, Szkarbyenycze r. 1523, Sbarbienicza r. 1578, wś, pow. szubiński Żnin, o 3 1 2 klm. płd. od Żnina, na wschod. wybrzeżu jez. t. n. , par. i poczta w Żninie, st. dr. źel. na Damasławku Elsenau o 15 klm. , 7 dm. , 73 mk 69 kai, 4 prot. i 271 ha 192 roli, 30 łąk, 0, 4 lasu. S. były własnością arcyb. gnieźn. ; potwierdził ją w r. 1136 Innocenty II i w r. 1357 król Kazimierz. W 1288 r. 1293 arcyb. Jakub wziął od klasztoru lędzkiego dziesięciny z S. w zamian za inne Kod. Wielkop. , 630 i 696; między r. 1523 i 1579 było tu 7 łan. osiadł. i 1 sołecki; w r. 1618 leżały 2 łany pustkami. Pod S. wykopano różne przedmioty z miedzi i krążki bursztynu, znajdujące się w zbiorach Pozn. Tow. Prz. Nauk. 2. S. , jezioro, tamże, 2 klm. długie i 1 2 klm. szer. , między jez. Weneckiem i Żnińskiem, przez które płynie Gąsawka, dopł. Noteci. E. Cal Skarbiewo, Scarbevo r. 1299, Scarbowo r. 1362 1. wś i okr. wiejski, w pow. bydgoskim, o 5 1 2 klm. na zach. od Koronowa, między jez.

Skały

Skały

Skamienny Bór

Skaminowo

Skandau

Skanowice

Skapenwald

Skapiszki

Skapowa

Skaptany

Skapuleńka

Skaraczew

Skaradczów

Skaratki

Skarbaczyszki

Skarbanowo

Skarbek

Skarbicierz

Skarbiec

Skarbienice

Skarbiewo