Wnet nadjechał Jan Wawelli z tajnem zlece niem od Aleksandra, hospodara wołoskiego, i z listami od baszy Białogrodu, w których obaj znać dawali, że pokoju pragną. Podejrzywając Wawellego o szpiegostwo wódz polski zatrzymał go pod strażą, aż do przybycia Chodkiewicza, naczelnego wodza wyprawy. Za Jana Kazimierza popadło miasto w ruinę, zwłaszcza gdy Rakoczy silną w zamku osa dził załogę, dla utrzymania związku z swoim krajem i odpierania ukrywających się między górami oddziałów wojska polskiego. W kilka lat po ukończeniu wojennych zapasów zesłani lustratorowie 1665 r. podają Wezwani przed nas mieszczanie żadnego prawa nieprodukowali, powiadając że ich nic mieli y teraz nie mają. Jest teraz mieszczanków 15, którym dano słobody na lat 12. Zamek na skale wy murowany, wkoło murem obwiedziony, spu stoszał. Possesorem ststwa jest Hieronim Lanc koroński, podkomorzy podolski. Ostatnia lustracya 1765 r. podaje Skała żadnej osa dy kupców inszego narodu nie mająca, jedy nie żydami, którzy arendę trzymają i kramiki drobnych rzeczy, jest osadzona. Na elewa cyi skalistej góry zamek stary, murami da wnymi opasany, w którym miejscu pałac no wy, murowany, przez Adama Tarłę ststę był wyrestaurowany, ale ton w kilka lat po skoń czeniu przez ogień piorunowy spalony został, i teraz pusto stoi, szczególnie w oficynach mieszkanie zreparowane. Miesce od inkursyi Tatarów kiedyś musiało być do obrony zda tne, bo tego są dowodem mury i bastyony, in girum cały zamek opasujące. Z miasta pro went roczny na zł. 6487 gr. 7 jest wylikwidowany. Do ststwa należą wsi Iwanków z Gusztynem, Krasiłów, Żabińce z Jarosławką, Latawa, Bereżanka, Dawidkowce, Ło siacz, Kołodróbka, Sienków. Czysty dochód zł. 39, 960 gr. 5 sz. 2. W 1772 r. odpadło miasto z kilkoma wsiami do Austryi, z Bereżanki zaś utworzono ststwo. Uszczuplone ta kim sposobem ststwo skalskie składało się z przedmieścia Wołochy zwanego, czynią cego w 1789 r. dochodu zł. 1676 gr. 8 i ze wsi Latawy nad Latawką, z której Flor. Tar ło, dzierżawca, miał czystej intraty zł. 8337 gr. , 8. B. R. Skala Dobosz, góra lesista w Karpatach Bukowińskich, w obr. gm. Banili Mołdawskiej, w pow. storożynieckim, pod 43 4 10 wach. dłg. g. F. , a 48 20 płn. sz. g. , między pot. Dymitryca od wsch. a Komarnestie od płn. zach. , jej dopływem. Wznosi się 1073 mt. npm. szt. gen. . Czy do tej skały i okolicy tutejszej przywiązane są podania o Doboszu, opryszku karpackim, żyjącym w pamięci i pieśniach górali pokuckich, niewiadomo. Skała Kmity, w obrębie gm. Zabierzowa, pow. krakowski, na płd. wsch. od tejże wsi, tuż niedaleko granicy Balic, a zwłaszcza Szczyglic, przysiołka Balic, w uroczej dolinie Rudawy, przebijającej się pomiędzy pasmami wzgórzy wapiennych, na prawym jej brzegu, wznosi się stromo, zdala się pięknie przed stawiająca, jako prostopadła ściana wapien na, skała kształtu niemal stożkowatego, zwa na Skałą Kmity. Dolina ta wyrównuje pię knym ugrupowaniem skał i uroczością swą skałom doliny Mnikowa ob. . Do rzeczonej skały przywiązaną jest powieść o śmierci Stanisława Kmity, który z miłości ku córce Jana Bonara miał skoczyć z tej skały do Ru dawy i śmierć ponieść. Podanie to bez wy mienienia nazwisk słyszał Łepkowski z ust ludu; o napisach jednak na skale dowiedzieć się nie mógł, ani ich znaleść mimo troskliwe go szukania. Badacza ludowego O. Kolberga przed kilkunastu laty zapewniał włościanin z Zabierzowa, że napis jakiś na tej skale istniał, a ojciec jego widział go już bardzo nisko i mchem porosłym. Napis ten zapadał się bowiem z każdym rokiem niżej, wreszcie znikł zupełnie w ziemi. Napis ten dał wielu powieściopisarzom podstawę do romansów. Miał on być następujący Sroga miłości mo jej moc dręczy duszę wiara, Bóg, miłość Kmita Bonarówna r. 1515. Który z was przyjdzie tu, mając męztwo w onym dniu, to i radość może mieć. Zasie, który przyjdzie tu, ma strapienie w onym dniu, to i spokój może mieć. Dzisiejszy napis jest następują cy, , Kthóryż sercem przydzie thu. Mając męstwo w onym dniu, Tho i radost może mieć, Zasie kthóry przyjdzie thu, Ma stra pienie w onym dniu, Tho i spokój może mieć. Rytmem tym zwierza tutaj swe żale Bolesne serce samotnej skale, Stanisław Kmita, ry cerz orężny, W boju z Tatary szablą potę żny. 1512. Ku Bonarównie serce obró cił, I z tej tu skały w przepaść się rzucił. 1515. Wyryty on został r. 1854 za stara niem Łepkowskiego i Wincentego Pola, ko sztem Zygmunta hr. Skórzewskiego. Wyko nał go kamieniarz Edward Stehlik. Co do te go napisu zdaje się, że najdawniejszym źró dłem podającym go jest romans Kmita i Bo narówna. Wzniesienie skały wynosi 265 mt. podług pomiaru barometrycznego prof. Gustawicza. Wzniesienie wzgórzy na zach. i na płn. posuniętych 277, przeciwległych zaś na lew. brzegu Rudawy 288 mt. szt. gen. Dno doliny u stóp skały 225 mt. Wysokość skały nad doliną 40 mt. Br. G. Skała Święta, wzgórze w pobliżu wsi Lucyany, w pow. wileńskim. Skałackie Nowosiółki, ob. Nowosiółki 15. Skalanka al. Skalane, grupa zabudowań wólka w gm. Soli, pow, żywiecki, tuż nad Skała Dobosz Skala Dobosz Skała Kmity Skała Święta Skałackie Nowosiółki Skalanka