pruski, wcielona w skład domeny ołobockiej. Między r. 1579 i 1618 było w S. 8 łan. osiad. , 2 ćwierci karczm, , 2 komorn, i 1 rzemieślnik. Kościół p. w. św. Katarzyny istniał juz przed r. 1343. W tym czasie nadano mu nową erekcyę; w r. 1499 kardynał Fryderyk Jagie lończyk wyjednał tu odpusty zupełne na sto lat w wszystkie uroczystości N. M. Panny i w dzień św. Katarzyny. Około 1600 r. Piotr Tylicki, późniejszy bisk. krakowski, wystawił nową świątynię z drzewa, poświęconą w r. 1643 przez Jana Madalińskiego, sufragana gnieźn. W r. 1621 pleban Jan Górski przy stawił z cegły obszerną kaplicę, do której wprowadzono uroczyście cudowny obraz N. M. Panny, r. 1791 stanął całkiem murowany kościół i kaplica p. w. św. Józefa. Par. , liczą cą 2000 dusz, składają Boczków, Gniazdów Nowy i Stary, Mączniki, Skalmirzyce, Śliwniki Nowe i Stare i Zabłocko. Szkoły para fialne znajdują się w Mącznikach, Skalmirzycach i Nowych Sliwnikach. S. są siedzibą głównego urzędu celnego; komora pomocni cza pierwszorzędna znajduje się w Bogusła wiu; okrąg pograniczny obejmuje przestrzeń 2221, 88 klm. kwadr. z 146, 355 mk. r. 1871. Długość granicy strzeżonej wynosi 108 klm. W r. 1876 przewieziono tędy z królestwa polskiego 25, 225 hektolitr. pszenicy, 47, 545 żyta, 2596 jęczmienia, 4737 owsa, 1418 owo ców strączkowych, 1061 centnarów rapsu i rzepaku, 1753 różnych nasion, 331 słomy i siana, 2503 wełny, 1058 surowych skór, 7137 innych skór, 714 włosia, szczecin i pierza, 281 kości, 2225 makuch, 1118 jaj, 2367 sztuk owiec, 18, 030 świń i prosiąt, 11, 837 sztuk belek i tarcic, tudzież 191 centn, wyrobów bednarskich. Urząd pocztowy trzeciorzędny i st. telegr. S. były już przed r. 1357 własno ścią kapituły gnieźn. ; odnośny przywilej kró la Kazimierza z t. r. potwierdził tę posia dłość. W 1381 r. stanął tu rozejm z Barto szem z Odolanowa Monum. Hist. PoL, II, 698. W 1390 r. zachodziły spory o dochody z S. między Mikołajem Strosbergiem, prob. gnieźnieńskim, a bisk. poznańskim Dobrogostem Kod. Wielkop. , n. 1902. W 1510 r. rozgraniczano kilkakrotnie 8. z nieistniejącem już Oswaldowem; spory graniczne zapisane w aktach ziemskich kaliskich toczyły się aż do r. 1723. E. Cal Skalne Wrota, mylnie Żelazne Wrota, niem. Eisernes Thor, szczyt i przełęcz w Tatrach wapiennych bialskich, w hr. spiskiem, na wsch. od Holicy niem. Stroenberg, wzniesionej 1947 mt. npm. , pod 37 56 55 wsch. dłg. g. F. a 49 13 50 płn. sz. g. Dochodzi wys. 1603 mt. npm. Popod Skalne Wrota wiedzie ścieżyna z Kardolinu ob. w dolinie Białej rzeki spiskiej przez dol Suchego potoku ku Czerwonym Glinkom, nad drożyną ku Koperszadom Spiskim Przednim. Br. G. Skalnica 1. karczma w Hyźnem, pow. rzeszowski. 2. S. , leśniczówka w Słocinie, pow. rzeszowski. 3. S. , grupa domów w Błędowy Tyczyńskiej i Zabratówce, pow. rze szowski. Br. G. Skalnik, wś, pow. jasielski, na lew. brzegu Wisłoki, na wschodnim stoku lesistego pasma Magóry, graniczy na płn. z Brzozową a na płd. z Desznicą. Sama wś leży 292 mt. npm. ale teren wznosi się ku zachodowi dosyć stro mo dochodząc na obszarze wsi do 502 mt. Domy wiejskie, w liczbie 47, otaczają staroży tny, bo w czasach Długosza L. B. , I, 494 parafialny kościół, w którym teraz odprawia się nabożeństwo co trzecią niedzielę. Na pół noc od kościoła jest cmentarz. Wioska ma 274 mk. 141 męż. , 133 kob. ; 171 rz. katol. i 103 gr. kat. Par. rz. kat. w Żmigrodzie No wym o 4, 5 klm. na płn. wschód; gr. kat. należą do par. w Desznicy. Obszar mniejszej posiadłości wynosi 328 mr. roli, 27 mr. łąk i ogr. , 90 mr. past. i 82 mr. lasu. Mac. Skalny potok, powstaje w obr. gm. Przegoniny, w pow. goślickim, ze źródeł leśnych, w płn. wsch. części obszaru. Płynie zrazu na płn. , potem na zach. i płd. zach. , tworząc gra nicę gm. Przegoniny i Rodaków. Wpada do Przegonki z pr. brz. Długość biegu 4 klm. Od płd. las Kornuty. Ujście 411 mt. npm. szt. gen. . Br. G. Skalowata, część wsi Erki, pow. zwinogrodzki. Skalowia, niem. Schalauen, zwała się w średnich wiekach, według niemieckich kronikarzy, najbardziej północna część Prus Wschodnich, po obu stronach rz. Niemna położona, dotykająca z jednej strony do Nadrawii a z drugiej do Litwy. Skalówka, grupa domów w Rycerce Gór nej, pow. żywiecki. Br. G. Skalskie, wś, pow. olkuski, gm. Rabsztyn, par. Olkusz. W 1827 r. było 18 dm. , 124 mk. Skalskie, część Niemirowa, pow. Rawa ruska. Skalskiszki, wś, pow. rossieński, par. widuklewska. Skalszczyzna, fol, pow. warszawski, gm. Powązki, par. Wawrzyszew, 7 mk. , 6 mr. Skała, w dok. Scala, Magna Schala, w dok. kościelnych Lapis s. Mariae, osada miejska, dawniej miasteczko, śród płaskowzgórza olkuskiego, w pow. olkuskim, gm. Rabsztyn. Odl. 2 w, od doliny Prądnika i Ojcowa, 21 w. od Olkusza, 17 w. od Wolbromia. Posiada kościół par. murowany, dwa domy modlitwy żydowskie, przytułek dla ubogich starców przy kościele, szkołę początkową do 150 uczniów, sąd gminny, aptekę, doktora, około 90 skle

Skalne Wrota

Skalne Wrota

Skalnica

Skalnik

Skalny potok

Skalowata

Skalowia

Skalówka

Skalskie

Skalskiszki

Skalszczyzna

Skała