szym granicę gub. kijowskiej, poczynając od wsi Kogutówki płynie pomiędzy gub. podolską i chersońską i u Hołtwy i Bohopola, po upływie 100 w. , uchodzi do Bohu od lewego brzegu, pod 48 6 płu. szer. i 48 30 wsch. dług. Z prawej strony przybiera Nerubajkę, Suche, Stołównę, Jatrań i Woniuczkę; z lewej strony Kamionkę, Suchy Taszlik i Czarny Taszlik. Szeroka od 30 do 100 saż. , głęboka od 1 do 5 arsz. , dno ma piaszczystokamieniste, w wielu miejscach usłane wielkiemi bryłami granitowemi; bieg bystry, brzegi wyniosłe, zapobiegające wylewom. Dawniej S. rozdzielała prąd swój na dwa ramiona, tworząc ogromny ostrów ekalisty, o którym czytamy znać jeszcze dotychczas, gdzie zowią Siną wodą, która w Boh wpada Probita albo Brama niedostępna, na wyspie Kamiennej, którą dokoła woda otoczyła; szyrzyzna wielka, na której się może kilkadziesiąt tysięcy zachować ludzi, względem okwitości pol i zwierza ob. Pogrom tatarski przez hetm. w. kor. Stan. Żołkiewskiego w r. 1620, Bibl. staroż. pisarzy pols. K. W; Wójcickiego, III, 225. Nad Siniuchą a może na tym ostrowie Szczęsny Herburt radził założyć obóz oszańcowany dla straży kraju i osłony granic od Tatarów Naprzód pisał on obóz założyć, gdzie się Sina woda zaczyna, w którym, aby było 7000 jezdnych a 1500 piechoty. Obóz dobrze wałem otoczyć i palami, takim sposobem, jakoby tam miasto i zamek fundować się mogło. Pisze dalej że miejsce to, jako twierdza naturalna, niemająca zniskąd dostępu, uważaną być mogła za niezdobytą, do której nikt kryjomo i niepostrzeżony zawinąćby nie mógł Sposoby zatrzymania Tatarów od p. Szczęsnego Herburta, z rkpsmu u Wojcickiego Obrazy starodawne, II, 102. Projekt ten atoli nigdy do skutku nie przyszedł. Do pamiętniejszych dziejowych wypadków należy bitwa zaszła w 1363 r. nad S. czyli Sinemi wodami, w której Olgierd, w. ks. lit. , świetnego nad Tatarami dokonał zwycięstwa. Bitwa ta miała stanowcze w dziejach znaczenie, albowiem owocom jej było stałe i istotne nad temi krajami zapanowanie władców litewskich. Niewiadomo jednak obecnie, w którem właściwie miejscu starcie to miało miejsce. Pokojem zawartym w Karłowicach w 1697 r. S. wraz z Dniestrem, Jahorlikiem i Kodymą ustanowione zostały za granicę Rzeczypospolitej od posiadłości tureckich. Gdy w 1781 r. nastąpiło rozgraniczenie między Rossyą a Rzpltą, granica obu państw w miejscowości tej została odkreśloną łożom tej rzeki na przestrzeni 76 w. i 123 sąż. ob. Siarczyńskiego Traktaty, V, 126 8. Naturalista Rzączyński powiada, że niedaleko Bohu i Siniuchy, w tak zwanej Bałce Tawolhanej, dziko rósł krzew tawola czyli tawołha spizaca. Na stepach nadsiniuskich pasły się w zeszłym wieku całemi stadami suhaki antilope saiga. Edw. Rulikowski. Siniutki, w dokum. Sieniutki, Sieniutka, Sieniówka, wś i fol. nad Horyniem, pow. zasławski, na płd. zach. od Zasławia. Niegdyś we włości kuźmińskiej a następnie Zasławskiej pow. krzemienieckiego. Folw. należy do klucza białogródeckiego dóbr sławuckich. Sinki, właściwie Swinki, Szwinki, fol. i S. holendry, pow. nieszawski, gm. Bądkowo, par. Siniarzewo; fol. ma 101 mk. , S. holendry 95 mk. Wchodziły w skład dóbr Łowiczek ob. . Sinki, w spisie z 1866 r. Siłki, wś nad rzką Zdrą, pow. oszmiański, w 2 okr. pol. , gm. Bienica, okr. wiejski Ponizie, o 7 w. od gminy a 46 w. od Oszmiany, ma 11 dm. , 75 mk. prawosł. w 1864 r. 40 dusz rewiz. ; własność Antuszewiczów. Sinkiewicze 1. ws poradziwiłłowska nad rz. Łań, pow. mozyrski, w 4 okr. pol. i gra. Lenin, w pobliżu linii dr. żel. pińskiej, ma 28 osad pełnonadziałowych. 2. S. , pow. biało stocki, ob. Sienkiewicze. A. Jel. Sińków, ob. Sieńków. Sinków, wś nad Dniestrem, pow. zale szczycki, poczta w miejscu, st. tel. Korolów ka o 19 klm. , rz. kat. par. Krzywcze. Na obszarze wsi uchodzi do Dniestru pot. Rudka. Obszar dwor. 1332, włośc. 2070 mr. W 1870 r. 1935 mk. ; w 1880 r. w gm. 2003 mk. , na obszarze dwor. 80; rz. kat. 15, gr. kat. par. w miejscu, dek. kudryniecki. We wsi dwie cerkwie św. Mikołaja murowana, z 1882 r. , metryki ma od 1784 r. i N. P. M. drewniana. W S. 2015 gr. kat. , w przyłączonej od 1879 r. Kolodróbce cerkiew N. P. M. drewniana, 1865 dusz, razem 3880 gr. kat. Szkoła etat. systemizowana 1869 r. , dzieci w wieku szkol nym będących 90. Właściciel pos. dwor. Sta nisław hr. Gołuchowski. B. R. Sinkwitz niem, , ob. Dzieżnikecy. Sinna, mylnie Sienna, wś, pow. bałcki, okr. pol. Krute, gm. Moszniagi o 7 w. , par. kat. Bałta o 5 w. , sąd Aleksandrówka, ma 106 osad, 610 mk. 20 jednodworców, 997 dzies. ziemi włościań. , 1793 dwors. , 80 cerkiewnej. Cerkiew p. w. św. Dymitra, filialna par. Lubomirka, ma 807 wiernych. Powierzchnia częścią równa, częścią górzysta, czarnoziem z piaskiem pomieszany. Własn. niegdyś Koniecpolskich, Lubomirskich, następnie hr. do Castro la Cerdo, obecnie Czarnomskich. Dr. M. Sinodwór, wś rząd. nad jez. Becuwis, pow. święciański, ma 2 dm. , 17 mk. kat. Sinodwory, wś i zaśc, pow. nowoaleksandrowski, w 4 okr. poL, o 36 w. od Nowoaleksandrowska. Sinogać, wś i fol. , pow. nieszawski, gm.

Siniutki

Siniutki

Sinkiewicze

Sinków

Sinkwitz 

Sinna

Sinodwór

Sinodwory

Sinogać