Sincimitz, dok. 1178 Sincimis, Cincimek, 1279 Cincimiz, wś zaginiona pod Gdańskiem. W 1178 nadaje ją Sambor klasztorowi cyBtersow w Oliwio ob. P. U. B, v. Perlbach, str. 4. Kś. Fr. Sińcza, mylnie Sieńcza, ws i fol. , pow. ihumeński, poprzednio w 2 okr. pol. smiłowickim, teraz 4 puchowickim, gm. i par. prawosł. Omelno, katol. Błonic. Wś ma 24 osad; folw. , niegdyś własnośc Burzyńskich, obecnie Ratyńskich, należy do domin. Omelno. Lud, oprócz rolnictwa, trudni się kołodziejstwem, wyrobem sań, duh do zaprzęgu, rogóżek lipowych i pszczelnictwem w lasach okolicznych. I Grunta lekkie, łąk i pastwisk obfitość. Sińczyce al. Siniczyce, wś nad odnogami rz. Strumień, pow. piński na Zarzeczu, przy groblowej drodze ze wsi Morocznej do wsi Newla, w 2 okr. pol. lubieszewskim, gm. i par. Moroczna, ma 16 osad; cerkiewka filialna z 1790 r. , fundacyi duchownego Lacewicza, p. w. św. Mikołaja, uposażona jest 1 1 2 włóki. Lud rybaczy i flisaczy, miejscowość bogata w łąki i rybę. W XVI w. S. należały do Olizarów. W 1554 r. Olizar Dymitrowicz, zapisując swojemu siostrzeńcowi Tiunikowi Mańkowicze, oddaje i część S. ob. Rewizya Puszcz, wyd. Wil. Arch. Kom. , str. 69. Sindruny, wś, pow. poniewieski, w 3 okr. poL, o 39 w. od Poniewieża. Sine Góry, Blauberg, w Kurlandyi, ob. Blękitne Góry. Sinelnikowo, st. dr. żel. łozowosewasto polskiej, w gub. ekaterynosławskiej, pomiędzy stacyami Zajcewo o 16 w. a Sławgorod o 22 w. , o 92 w. od st. Łozowej a 478 w. od Sewastopola. Sinewody, ob. Siniucha. Sinhajewski, Singajewski, potok w pow. berdyczowskim, płynie pod Kaszperówką i uchodzi do Hujwy. Sinhajówka 1. wś, pow. berdyczowski, w pobliżu traktu pocz. berdyczowskiego, w 1 okr. poL, gm. Puzyrki, o 12 w. od Berdyczowa, ma 375 mk W 1863 r. było 297 mk. i 821 dzies. Cerkiew drewniana p. w. św. Mikołaja, niewiadomej erekcyi. Do par. należy ws Sadki. Należy do dóbr Zakutańce Weleżyńskich w 1863 r. . 2. S. al. Sihnajówka, wś u źródeł Zgniłego Taszlika, pow. zwinogródzki, w 1 okr. pol. , gm. Szpoła o 7 w. , o 39 w. od Zwinogródki, ma 2097 mk. w 1863 r. 1567 mk. . Cerkiew p. w. św. Mikołaja, z muru wznies. w 1837 i nast. na miejsce dawniejszej w 1769 r. , uposażona jest 37 dzies. ziemi. Włościanie na mocy umowy wykupnej nabyli 1180 dzies. za 54, 492 rs. Pod wsią znajduje się wysoka mogiła, należąca do t. zw. strażniczych, w około zaś wielo mniejszych. Wś należy do dóbr szpolańskich Abazów, poprzednio gen. Orłowa. J. Krz. Sini 1. Kamień, uroczysko, pow. grodzieński, w 5 olvr. poL, gm. Jeziora Oziery, o 30 w. od Grodna. 2. S. Ruczaj, pow. święciański, ob. Ruczaj Sini. Sinia 1. rzeczka, prawy dopływ Swisło czy, zaczyna się w pow. bobrujskim, przy granicy pow. ihumeńskiego, w gm. Zamosze, płynie w kierunku wschodnim koło wsi i fol warku Protasowicze młyn na rozlewie, o 3 w. za Protasewiczami zasila się z prawej stro ny rzeczką Sinicą, płynie ku Osipowiczom i tu przeciąwszy linię dr, żeL lipaworomeń skiej, kieruje się bardziej na północ; od zet knięcia się z rzką Bułgarką stanowi na prze strzeni przeszło 3 w. granicę pomiędzy pow. ihumeńskim i bobrujskim i wreszcie ma uj ście. Długość biegu przeszło 3 mile, w dol nym biegu łąki obfite. Skanalizowana po 1878 r. 2 S. , ob. Sina. A. Jel. Sinia 1. Góra, wś nad Berezyną, pow. oszmiański, w 4 okr. pol. , gm. i dobra hr. Chreptowiczów Wiszniów, okr. wiejski Weronie, o 7 w. od gminy a 41 w. od Oszmiany, ma 13 dm. , 70 mk. , w tej liczbie 23 prawosł. i 47 katoL w 1864 r. 42 dusz rewiz. . 2. S. Grzęda, uroczysko leśne w pow. ihumeńskim, gm. Dudzicze, ma przeszło 3 włóki, należy do dziedzictwa Jelskich Zamość. W kotlinie wśród lasów rybne jezioro, mające 7 morgów, od północnej strony którego dość znaczna góra, sosniną porosła, zwana Borsukową. Siniak al. Konstantynówka, chutor nad rzką Kózką, pow, kijowski, w 1 okr. poL, gm. Dymer, par. praw. Demidów o 4 w. , o 36 w. od Kijowa, ma 2 osady, 8 mk. , staw, młyn. Pochilewicz podaje 25 mk. Siniak al. Syniak, szczyt lesisty z zakładem żelaznym Augustów, stanowi płn. zaoh. kończynę pasma Zełemianki, w obrębie miasta Skola, w pow. stryjskim, na płd. od Skola, nad przys. Augustowem al. Demnią Górną, na praw. brzegu Oporu, między nim od zach. a Pawiowym pot. od wsch. . Dochodzi 781 mt. npm. Okolica górzysta i lesista. Naziom składa się z czerwonawej glinki, po większej części szutrowaty; wewnętrzny skład oprócz obfitych pokładów piaskowca karpackiego, tudzież iłu i różnobarwnych łupków, zawiera sporo żyły od 2 6 cali grubości rudy źelaznej białej i czarniawej, które się zniżają ku płd. zach. Osada Augustów legła na lew. brz. Oporu. Oprócz zabudowań fabrycznych, karczmy i młyna parowego składa się z kilkunastu domów dworskich. W r. 1869 było 136 mk. 68 rzym. katol. , 46 gr. kat. , 5 ewang. , 17 żyd, . Stałych robotników było

Sincimitz

Sincimitz

Sindruny

Sine

Sinelnikowo

Sinewody

Sinhajewski

Sinhajówka

Sini

Sinia

Siniak