ką, pow. ihumeński, w 1 okr. pol. gm. i par. katol Uzda, o 2 w. na północ od Uzdy, należy do dominium Kuchcice Zawiszów, obecnie Krasińskich, ma 9 osad; grunta i łąki dobre. 2. S. , Sywonowicze, Simonicze, wś i dobra nad rzeką Świnowody, pow. mozyrski, przy gośc. turowskomozyrskim, w 3 okr. pol turowskim, gra. Lclczyce. Wo wsi cerkiew paraf. p. w. św. Paraskiewii, drewniana, ma zdawnych zapisów 3 włóki i 2 morgi ziemi, około 400 parafian. Dobra, dziedzictwo Wiszniewskich, mają około 204 włók. Młyny znaczno, propinacya, łąk dużo, grunta lekkie. 3. S. , wś nad Ptyczą, pow. bobrujski, przy dawnej szosie brzeskobobrujskiej, w 4 okr. pol świsłockim, gm. Horodek, ma 30 osad, cerkiewka; lud trudni się rolnictwem, pszczolnictwem i rybołówstwem; grunta lekkie, łąk obfitość. Była tu st. pocz. , o 20 w. od Bohuszówki. Simonowska al Simonowicka Rudnia, pow. mozyrski, ob. Rudnia 76. Simonsdorf, ob. Szymon. Simony, wś, pow. białostocki, w 1 okr. pol, gm. Zawyki, o 18 w. od Białegostoku. Simoradz, Schimoradz, wś, pow. skoczowski, na Szlązku austr. , par. ew. Skoczów, par. katol Baumgarten, posiada kościół filialny katol, 574 mk. , 1214 mr. Simorowicze al Zimorowicze, zaśc, pow. bobrujski, w 1 okr. pol, gm. Turki, par. kat. Bobrujsk, o 2 1 2 w. od st. dr. żel lipaworo meńskiej Kowalo, ma 60 osad; grunta piasz czyste. A. Jel. Simsdorf 1. fol dóbr Domecko, w pow. opolskim. 2. S. , ob. Płucnik. 3. S. , pow. prądnicki, ob. Gostomie. 4. S. , Simbsdorf, 1385 Semansdorf, wś, pow. bolkowicki, par. ew. Hohenfriedeberg, kat. kościół w miejscu, filia par. Hohenfriedeberg. W 1842 r. 68 dm. , 535 mk, 70 kat, , szkola ew. i katol, mlyn wodny i cegielnia. 5. S. , 1295 Simonis vüla, wś, pow. trzebnicki, par. ew. Psary, katol Kopska Wieś. W 1842 r. 62 dm. , 416 mk. 47 kat. , zamek i fol, szkoła ew. , browar, gorzelnia, cegielnia, wiatrak. 6. S. , 1391 Semamdorff, wś, pow. strzygłowski par. ew. Blumerode, kat. Obsendorf. W 1842 r. 2 dm. , folw. , 134 mk. 10 kat. , wiatrak. Simse, Simser, Synserna, rz. w pow. lidzbarskim, dopł. Łyny; leżą nad nią dobra Makohlen. Sina 1. rzeczka w pow. drysieńskim, lewy dopływ Indry, prawego dopływu Dźwiny. 2. S. , Sinia, Sinieja al Siniucha, łotew. Zyłupie, rzeka w gub. witebskiej i pskowskiej, lewy dopływ rz. Wielkiej Wielikiej, Wypływa w pow. drysieńskim z błota przylegającego do jez. Oświejskiego, o 1 2 w. powyżej wsi Sińszczyzna, płynie w kierunku płn. wschodnim przez powiaty siebieski i lucyński i ubiegłszy 55 w. wkracza do gub. pskowskiej, w której zrasza powiaty opoczkański i ostrowski. Początkowo S. płynie wąskim korytem wśród brzegów wyniosłych; następnie, zwróciwszy się na północ, rze ka dąży do wsi Katałowej szeroką, łączną doliną, pokrytą zaroślami oraz gajami brzozowemi r sosnowemi, przyczem brzeg prawy jest dość wyniosły, lewy natomiast niski. Po za Katałową dolina rzeki bardziej się roz szerza i dochodzi do 5 w, szerokości, aż do sioła Posyń i wsi Długie Dołgie, przy któ rych zwęża się 200 saż. Od wsi Długie S. robi niewielkie zagięcia do wsi Sladziewo i Łomasze i płynie wśród raszystego bagniska aż do ujścia do jez. Siniego na pogr. pow. lucyńskiego i sicbieskicgo. Po wyjściu z je ziora S. płynie w kierunku pln. wschodnim pomiędzy dość wyniosłemi, gliniastemi brze gami aż do granic gub. pskowskiej. W dalszym biegu brzegi rzeki są niskie. Ogólna długość biegu wynosi około 150 w. Po przy jęciu w siebie rzki Pleśnicy szerokość S. do chodzi do 5 saż. , po wyjściu zaś z jeziora Si niego do 10 a miejscami do 18 saż. ; głębokość rozmaita, od 2 do 5 i 10 stóp. Dno w grani cach gub. witebskiej ma wszędzie ilaste, grząskie, zrzadka tylko piaszczyste, w gub. pskowskiej natomiast twardo, zwirowate, miejscami kamieniste. Na wiosnę szeroko roz lewa, zatapiając okoliczne niziny. Spławna. W granicach gub. witebskiej znajdują się mosty pod fol Domanowo, przy wsiach Su raż, Katatowo, siole Posyń, wsi Łomasze, na trakcie pocz. z Siebieża do Lucyna, przy fol. Sinoziersku, Mozulu i wsi Szyrajewie. Bro dów w gub. witebskiej niema wcale z powodu grzęzkości dna, w gub. pskowskiej zaś liczno. Oprócz kilku drobniejszych przybiera rzkę Pleśnicę. J. Krz. Sina, dok z 1336 Styna, prawy przypływ Kłodawki, wpadającej do Kłodawy z z nią do Motławy, pow. tczewski ob. Kod, dypl Wielk. , II, 484. Sinarna, wś nad rzką t. naz. dopł. Sobu, pow. lipowiecki, w 1 okr. pol, gm. i par. kat. Ilińce, par. praw. Strzyżakowa, o 23 w. od Lipowca, ma 817 mk Podług Pochilewicza było tu w 1863 r. 325 mk. prawosł. i 51 kat. , przeważnie pochodzenia szlacheckiego. Po siada kapl katol par. Ilińce. Gleba pszenna, plantacya buraków do Babina. Wś ta należa ła dawniej do klucza ilinieckiego ob. Dań kówka. Antoni Jaroszyński testamentem za pisał ją Konstantemu Jełowickiemu, ten zaś sprzedał Janowi Drzewieckiemu; dziś syna jo go Józefa. J. Krz. Sincice, w XVI w. Syenczyce, ob. Siucica. Sinciliszki, fol, pow. szawelski, ob. Daubakiszki.

Simonowska

Simonowicka Rudnia Rudnia

Simonsdorf

Simony

Simoradz

Simorowicze

Simse

Sina

Sinarna

Sincice

Sinciliszki