z czyst. doch. grunt, 1297 mrk. S. był wła snością biskupów poznań. i wchodził w sldad klucza krobskicgo; zabrany przez rząd, wcie lony został do domeny Chumiętki. Około r. 1564 było tu 5 półłanków osiadłych, 2 puste i role zwane Kątami. Regestra pob z r. 1580 wykazują 2 1 2 łan. osiadł. , 2 sołtysich, 1 zagrodnika i komornika; biskupom płacono po 1 złp. 6 gr. czynszu od półłanka. E. Cal. Sikorzyn, niem. Sykorschin, Sykorczyn, 1284 Sicorino, 1648 i 1710 Sikorzyno, dobra ryc. nad jez. Grodno, na Kaszubach, pow. kartuski, st. poczt. Szymbark o 5 5 klm. , st. kol. i par. kat. Kościerzyna o 9 klm. ; 761, 9 ha roli or. i ogr. , 77, 59 łąk, 18 47 past. , 13, 7 nieuż. , 2, 6 wody z folw. Lupinonhof; czysty dochód z gruntu 4955 mrk; gorzelnia parowa, chodowla bydła i owiec. W 1887 r. nabył Sikorzyn 3840 mr. na subhaście bank meiningeński za 207, 000 mrk długów hypotecznych było do 400, 000 mrk i odprzedał za 210, 000 mrk. Obwód dominialny obejmuje 1235 ha 1070 roli, z dochodem 5, 87 mrk z ha. Należą do tego S. , Lupinenhof 1885 r. 1 dm. , 6 mk. , Stara Huta 13 dm. , 83 mk. i Nowa Huta 11 dm. , 83 mk. , razem 310 mk. , 203 kat. , 107 ew. , 34 dm. , 54 dym. Szkoła lklas. ewang. liczyła 42 dzieci. S. jest starą osadą, należał do ziemi Piersznoj dok. Pirsna. R. 1284 nadaje ją wraz z 21 innemi Mestwin swej ciotce Giertrudzie ob. P. U. B. v. Perlbach, str. 349. Od r. 1311 należał S. do wójtowstwa tczewskiego; r. 1389 wystawia w. mistrz Konrad Zoelner v. Rothenstein nowy przywilej; do r, 1419 miały te dobra prawo polskie, odtąd niemieckie. W 13letniej wojnie stał dziedzic 8. po stronie rycerzy ob. Zeitschr, d. Westpr. Gesch. Ver. , VI, 135. Z gdańskich tablic woskowych dowiadujemy się, że 1398 r. Paweł Josibowich skarży Łukasza Botkomira z S. siokorsin, że zabił jego przyjaciela Brykir na drodze i złupił. Pozwany przed sąd, nie stawił się, dla tego zostaje z kraju wywołany ob. tamże, XI, 14. Wodług taryfy z r. 1648, gdzie uchwalono pobór podwójny a akcyzę potrójną, płacili tu Wojciech i Stanisław Sikorscy od włóki folw. 4 fl, Wybicki od 6 włók folw. i ogrod. 6 fl. 8 gr. , Jerzy Sikorski od 2 włok folw. 2 fl. ob. Rocz. T. P. N. w Pozn. , 1871, str. 174. E. 1710 dawało S. prob. w Kościerzynie mesznego 4 korcy żyta i tyleż owsa ob. Wizyt. Szaniawskiego, str. 5. R. 1780 liczył S. wraz z Starą i Nową Hutą 44 kat. i 35 innowier. Wówczas należały dobra do Barbary Wybickiej ob. Wizyt. Rybińskiego, str. 117. Kś. Fr. Sikorzyn, niem. Czykorzyn, posiadł. pryw. , pow. pucki, par. kat. Mechowo o 3 4 mili; obejmuje 43 mr. , 1 dm. , 12 mk. kat. Kś. Fr. Sikorzyniec, osada do Bicńkowic, w pow. Słownik Geograficzny T. X. Zeszyt 116. wielickim, przy drodze z Wieliczki do Brząnowic, u źródeł pot. Czerwona woda, lew. dopływu Raby. Składa się z 18 dm. i 72 mk. 36 męż, 36 kob. rz. kat. Graniczy na płd. wschód z Bienkowicami, na płn. z Gorzkowem, na wsch. z Byszycami a na płd. z Czechówką. Sikorzyńska Huta Stara i Nowa, ob. Sikorzyn. Sikorzyszki 1. zaśc. rząd. , pow. święciański, w 2 okr. poL, o 75 w. od Święcian, 3 dm. , 36 mk. kat. 2. S. , zaśc. nad jez. Kruszpokie, pow. wileński, w 3 okr. pol. , gm. Malaty, okr. wiejski i dobra Dowgiałów Biebrusy, o 7 w. od gminy a 58 w. od Wilna, 1 dm. , 13 mk. kat. w 1864 r. 14 dusz rewiz. . Sikrog Sihkraggen, wś w Kurlandyi, zamieszkana przez Liwów ob. t. V, 357. Sikucin, w XVI w. Sykuczyn, wś i folw. , pow. sieradzki gm. i par. Szadek, odl. od Sieradza 15 w. ; wś ma 6 dm. , 57 mk. ; fol. 5 dm. , 39 mk. W 1827 r. 12 dm. , 150 mk. W 1877 r. fol S. rozl. mr. 529 gr. or. i ogr. mr. 272, łąk mr. 37, lasu mr. 201, nieuż. mr. 19; bud. mur. 3, drewn. 5; płodozm. 9pol. , las nieurządzony. Wś S. os. 11, mr. 20. Na początku XVI w. z całej wsi dawano dziesięciny na stół arcybiskupi, zaś pleb. w Szadku tylko kolędę po groszu z łanu. Sikuń, rzeczka w pow. oszmiańskim, przepływa pod wsią Kropiwka, fol. Pokorzewo, wsią Rudziszki i osadą Sikuń. Sikuń 1. zaśc. nad rzeczką t. n. , pow. oszmiański, w 1 okr. pol. , gm. Soły, okr. wiejski Zajezierce, o 6 w. od gminy, przy trakcie wileńskomińskim, ma 17 mk. 8 dusz rewiz. ; należał do dóbr Bonifacowo Benisławskich. 2. S. , chutor nad rzką t. n. , pow. oszmiański, w 1 okr. pol. , gm. Soły, okr. wiejski i dobra Sulistrowskich w 1864 r. Kuszlany, o 2 w. od gminy a 17 w. od Oszmiany, ma 1 dm. , 25 mk. kat. W spisie z 1864 r. podany jako wś, mająca 2 dusze rewiz. 3. S. , os. karcz. nad rzką t. n. , tamże, o 19 w. od Oszmiany, 1 dm. , 7 mk. żydów. Sikuny, zaśc, pow. wiłkomierski, gm. Wiżuny, o 49 w. od Wiłkomierza. Sikureni, ob. Siekierzany. Sikuty 1. wś włośc. , pow. grójecki, gm. Nowa Wieś, par. Jasieniec, ma 11 osad, 49 mk. , 149 mr. W 1827 r. 8 dm. , 65 mk. Wchodziła w skład dóbr Falęcin. 2. S. , pow. makowski, ob. Pomaski S. Silben al Sieben, ob. Lemany. Silber, wś przy ujściu Kwissy do Bobrawy, pow. żegański, par. ew. Mallmitz, kat. Eisenberg. W 1842 r. 36 dm. , 240 mk. 13 kat. , szkoła ewang. Silberbach, dziś Brunoswalde, fol. do Kolińcza, pow. starogardzki. Kś. Fr. Silberbach 1 wś, pow. morąski, st. poczt. 39 Sikorzyn Sikorzyn Sikorzyniec Sikorzyńska Sikorzyszki Sikrog Sikucin Sikuń Sikuny Sikureni Sikuty Silber Silberbach Silberbach 1