SierskiLas, ob. leś. , pow. sejneński, gm. Pokrowsk. Sierskie al. Siereckie Holendry, Siercz, niem. SchierzigHauland, pow międzyrzecki, o 6 klm. na pln. zach. od Trzciela, nad odnogą Obry; par. i poczta w Trzcielu Tirschtiegel, st. dr. żel. na Bukówcu o 6 klm. ; mają 64 dm. , 441 mk. 46 kat. , 395 prot. i 1222 ha 694 roli, 296 łąk, 126 łasu. S. istniały już przed r. 1793 i należały do Maks. Mielżyń skiego na Trzcielu. E. Cal. Siersko 1637 r. , Sziersko r. 1583, Siercko r. 1660, Syrsko i Sirsko r. 1424 i 1382, dziś Czersk ob. , o 7 1 2 klm. na wschód od Bydgoszczy, na praw. brzegu Brdy, naprzeciw Sierniczka. W r. 1382 Władysław, ks. opolski, nadając mieszkańcom Wyszogrodu Kujawskiego prawo niemieckie, przekazał im na własność Łoskoń, Pałcz, Wyszogród i Miedzyń i pozwolił wystawić most z przedmościem w Siersku Dokum. Kuj. Ulanowskiego, str. . 337. W r. 1424 r. król Władysław Jagiełło dał miastu Fordoniowi wsie Łoskoń, Pałcz, Wyszogród i Siersko, przyrzekł, że w S. wystawi most z przcdmościem, który miasto utrzymywać powinno, i pozwolił stawiać młyny o 2 kołach na jednym brzegu Brdy pod Sierskiem. W r. 1560 1583 wchodziło S. w skład par. Pechowo, odn. Lisewo; Krotoscy posiadali tam wówczas 3 łany osiadłe i 4 rzemieśln. , a Witosławscy 1 łan os. i 2 rzemieśln. Pawiński, Wielk. , I, 259, 260 i M. Borucki, Ziemia kuj. 176. W r. 1637 Władysław IV, nadając Bydgoszczanom wolną żeglugę na Brdzie, wymienia w odnośnym przywileju S. i pobliskie Bartodzieje H. Wuttke, Staedteb. d. L. Posen, str. 114, Sierskowola, wś, fol. i kol, pow. garwoliński, gm. Ryki, par. Żabianka, ma 50 dm. , 293 mk. Folw. , 120 mr. rozl. , należy do dóbr Ryki, ma glebę piaszczystą, 2 stawy zarybione, młyn wodny. Kol, 31 mr. rozl. , bez budowli, należy do dóbr Dęblin. Na wś przypada około 550 mr. W 1827 r. 31 dm. , 248 mk. W 1564 r. wchodziła już w skład ststwa stężyckiego, następnie ryckiego Ryki. Według reg. pob. pow. stężyckiego z r. 1569 wś Sierska Wola, w par. Ryki, miała 10 1 2 łan. , 4 zagr. , 1 kom. , 1 rzem. Pawiński, Małop. , 339. Sierśniowce, ob. Szerszniowce. Siersza, pow. chrzanowski, ob. Siercza. Sierszew, w dok. Czerszew, Czerssowo, Syrchow, Sirchowo, niem. Breitenfeld, os. wiejska z kość. prot. , pow. pleszewski Jarocin, o 11 klm. na wschódpółnoc od Jarocina; par. kat. Żegocin, par. prot. i poczta w miejscu, st. dr. żel. w Kotlinie o 9 klm. ; 24 dm. , 172 mk. 75 kat. , 97 prot. i 152 ha 137 roli, 4 łąk, 4 lasu; czysty doch. z ba roii 8, 40, z ha łąk 16, 40, z ha lasu 2, 00 mrk. W r. 1847 stanął w S. kościół protestancki, w miejsce starego, drewnianego. Przy budowie katoliccy dziedzice przyszli w pomoc biednej gminie i bezpłatnie ofiarowali drzewo i kamienie. W r. 1860 liczyła parafia w 20 os. 642 dusz, obok 3138 katolików. S. był odwieczną własnością Bożogrobców Miechowskich, osadzonych w Grodzisku. W r. 1566 przeszedł na własność prywatną ob. E. Calliera, Powiat kościański, 45 48, i Acta Hist. Pol. , I, n. 750 i leżał długie lata pustkami. Około 1840 r. wchodził w skład Małej Lubini, własność Stanisława Mycielskiego. E. Cal. Sieruty, jezioro w pow. newelskim, mające 9, 4 w. kw. obszaru, wchodzi w skład kanału Wielkołuckiego, łączącego Dźwinę z Newą za pośrednictwem rz. Uświaty, Łowaci, jez. Ilmen, rz. Wołchowy i jez. Ładogi. Jez. S. leży prawie w połowie kanału, w punkcie przewagi wód i zasila kanał swemi wodami. Na zachodnim brzegu jeziora przechodzi dr. pocz. z Witebska przez Suraż do granicy gub. pskowskiej. Sierwy, jezioro w pow. wileńskim, pod wsią Posierwy al. Posiewry. Sierzanka, karczma, pow dzisieński, w 3 okr. pol, , o 4 w. od Dzisny, 1 dm. , 5 mk. żyd. Sierżanty 1. zaśc, pow. oszmiański, w 1 okr. pol. , gm. Polany, okr. wiejski Hermaniszki, o 12 w. od gminy, 4 dusze rewiz. ; należy do dóbr skarbowych Ostrowiec. 2. S. , fol. szL, pow. wileński, w 4 okr. pol. , o 46 w. od Wilna, 1 dm. , 7 mk. 5 katol. , 2 ewang. . 3. S. , zaśc. nad bezim, potokiem, pow. wileński, w 4 okr. pol. , o 42 w. od Wilna. 1 dm. , 7 mk. prawosł. 4. S. , dwór, pow. zawelski, gm. Kruki, o 55 w. od Szawel. Sierzawy, wś i fol. , pow. iłżecki, gm. Tarczek, par, Świętomarz, odl. od Iłży 30 w. ; wś ma 61 dm. , 383 mk. ; fol. stanowi majorat rządowy. W 1827 r. było 38 dm. , 201 mk. W połowie XV w. S. była własnością bisk. krakowskiego. Miała 16 łanów km. , 2 łany sołtysie, karczmę z rolą. Dziesięcinę dawano w części większej, wartości do 12 grzyw. , prepozyturze kieleckiej, w części zaś z pewnych ról bisk. krakowskiemu Długosz, L. B. , I, 442. Według reg. pob. pow. sandomierskiego z r. 1578 wś S. , własność bisk. krakowskiego, miała 23 osad, 16 łan. , 2 rzem. , 2 łany sołtysie Pawiński, Małop. , 192. Sierzchów 1. wś i fol, pow. grójecki, gm. Kąty, par. Sobików, ma 175 mk. W 1827 r. było 3 dm. , 39 mk. Fol. Sierzchów rozl. mr. 469 gr. or. i ogr. mr. 305, łąk mr. 16, łasu mr. 140, nieuż. mr. 8; bud. mur. 1, z drzewa 13; las nieurządzony. Do włościan należy 266 mr. 2. S. , w XVI w. Syerchow, wś nad rz. Bzurą, przy ujściu rz. Rawki, pow.

Sierski Las

Sierski

Siereckie Holendry Siercz  Schierzig

Siersko

Sierskowola

Sierśniowce

Siersza

Sierszew

Sieruty

Sierwy

Sierzanka

Sierżanty

Sierzawy

Sierzchów