gówny, odziedziczyła Antoniszki. Obecnym właścicielem jest Michał Reutt. Przestrzeń dworska wynosi 5081 dz. 700 dz. gr. or. , 671 łąk, 50 past. , 3177 łasu, 483 zarośli i nie użyt. . 3 Tadehof, sprzedany został przez Tadeusza Weyssenhofia Grabczyńskim. Tadehof z fol. Szkutele ma ziemi dwor. 425 dz. 134 dz. gr. or. , 47 łąk, 100 lasu, 44 past. i nieuż. . 4. Weronikowo al. Kokule, nabył od Weyssenhoffów Fryderyk v. Schoenne. Po śmierci tegoż w 1868 r. Weronikowo sprze dane zostało Goldbergowi. Fol. miał w r. 1880 ogółem 367 dz. 142 dz. gr. or. , 40 łąk, 174 la su, 11 nieuż. . 5 Strażwald, nabyty około 1827 r. przez Pawłowicza; Strażwald z fol. Rozalinda i 5 zaścian, miał wówczas 2805 dz. Pawłowiczowie utrzymali majątek ten do r. 1878, poczem został rozparcelowany. 6 Krewy pozostały własnością Weyssenhoffów do 1877 r. Opiekunowie małoletnich sprzedali Krewy w 1877 r. bar. Korffowi, który je w parę lat później rozparcelował W 1880 r. miały Kre wy z fol. Ostrów, Pudniki, Puszcza, Nowosielie i Dąbrowo ogólnej przestrzeni dwor skiej 1050 dz. 330 dz. gr. or. , 129 łąk, 260 łasu i 124 past. i nieuż. . 7 Stefanpol da wniej Bodże, z fol. Barszczewo i 2 zaścianka mi, sprzedany przez Weyssenhoflow Stefano wi Szozotkowskiemu około 1825 r. , odprzedali Szczotkowscy w r. 1874 generałowi Kierbcdziowi, który obecnie i dawne fundum R. po siada. Przestrzeń Stefanpola 395 dz. 140 dz. gr. or, , 74 łąk, 155 lasu, 21 nieuż. ; z zaścian kami i Barszczewem, ogólna przestrzeń około 575 dz. 8 Frejmanpol dawniej Łukaszyszki, miały w 1858 r. 400 dz. Obecny właściciel Freimann. J. L. W. Rybinki 1. wś, pow. nieszawski, gm. Czamanin, par. Orle. W 1827 r. było 4 dm. , 44 mk. Zdaje się że stanowi obecnie jedne całość ze wsią Rybiny ob. . 2. R. , wś, pow. lipnowski, gm. i par. Kikół, odl. o 11 w. od Lipna, ma 13 dm. , 80 mk. , 305 mr. Rybinko 1. niem. Riebienke, według Kętrz. os. w pow. wejherowskim; w spisach urzędowych niepodana. 2. R. niem. Rybinke, dobra ryc. w Pomeranii, pow. lęborski, st. p. Rybińska Karczma, par. kat. Lębork, 382 ha 97 łasu, 27 łąk, 191 roii or. . W 1885 r. 9 dm. , 19 dym. , 101 mk. , 41 kat. , 60 ewang. Włas. banku meklemburskiego w Zwierzynie. Rybino, posiadłość klasztoru byszowskiego, w okolicy Koronowa pow. bydgoski, wymieniona w dok. między r. 1253 i 1368 Kod. Wielkop. przy Popielowie i Nierzchucinie, nie zdaje się być Rybieńcem. Rybińsk, mto pow. gub. jarosławskiej, na praw. brzegu Wołgi, przy ujściu do niej rz. Czeremchy a na wprost ujścia rz. Szekszny, pod 58 3 płn. szer. a 56 82 wsch. dłg. , o 82 w. na płd. zach. od Jarosławia, ma 15, 389 mk. w 1878 r. , 11 cerkwi, między któremi największa i najokazalsza w całej gubernii soborna Przemienienia Pańskiego, 2 szpitale; teatr, biblioteka publiczna, szkoła powiat, i 2 parafialne, bank, 21 zakładów przemysłowych, rzemiosła rozwinięte, st. p. , tel. i dr. żeL U. , z powodu położenia swego i wygodnej przy stani, jest jednym z najważniejszych punktów handlowych w Rossyi; znaczny mianowicie prowadzi handel zbożem, po które zawija ro cznie do 3000 statków, i obrót którem wynosi przeszło 30 milion, ra. Jestto dawna osada, wymieniona już w ustawie podatkowej, wy danej przez ks. nowgorodzkiego Swiatosława Olgowicza w 1137 r. , gdzie nazwany jest Rybińskiem. Następnie nosiła nazwę Rybnej słobody, od 1777 r. przyjęła dawne nazwisko i została mtem powiat, namiestnictwa jaro sławskiego. R. połączony jest ze st. Bołogo je dr. żeL mikołajewskiej petersb. moskiew skiej drogą żelazną, długą 280 w. ; główne stacye Trójca, Maksaticha, Bieźeck, Rodyonowa. Rybiński powiat, zajmujący środkową część gubernii, ma na przestrzeni 2345, 6 w. kw. 74, 483 mk. w 1878 r. . Wołga dzieli po wiat na dwie połowy północną i południową, z których pierwsza, na lewym brzegu Wołgi, przerznięta rz. Szokszną, przedstawia nioką, błotnistą równinę, podległą częstym wyle wom. Część południowa natomiast przedsta wia równinę wzniesioną, przerzniętą wzgórkami, opadającą ku Wołdze. Gleba w obu częściach gliniasta, na pobrzeżach zaś Wołgi i Szekszny piaszczysta. Lasy zajmują 17 ogólnej przestrzeni. Powierzchnia powiatu zroszona jest Wołgą i jej dopływami, z któ rych ważniejsze Szekszna z Uchrą i Czeremcha. Ludność zajmuje się rolnictwem, która zresztą zaledwo wystarcza na potrzeby miej scowe, oraz wychodzeniem na zarobek, pra cą na przystaniach i furmaństwem. Przemysł słabo rozwinięty; w 1869 r. było w powiecie 43 fabryk, z których najważniejsza fabryka Un i powrozów. W 1859 r. było 982 miejsc zamieszkałych. Jarmarki odbywają się we wsi Glebowie 8 września i Eremajcowie 1 października. J Krz. Rybińska Karczma, niem. Riebenkrug, fol, ze et. p. , w Kaszubach, pow. wejherowski, w żyznej płaszczyźnie, o 13 klm. na płn. zacb. od Wejherowa. W 1885 r. 4 dm. , 42 mk. ; należy do Rybna. Kś. Fr, Rybińskie Holendry al. Skaławskie, niem. RybnoHauland obecnie Friedrichsruh, posiadłość w pow. gnieźnieńskim, o 4 klm. na płn. od Kiszkowa par. i poczta, na praw. brzegu Welnianki dopł. Wełny; st. dr. źel. w Pobiedziskach o 15 1 2 klm. , 2 dm. , 37 mk. 30 kat. , 7 prot. i 58 ha 47 roli, 10 łąk; chów bydła Rybinki Rybinki Rybinko Rybino Rybińsk Rybińska Karczma Rybińskie Holendry