ziem. Obnażenia kamienia wapiennego występują pod wsią Płoskie. Pokłady torfu znajdują się we wsi Toronkowicze, w dobrach Ulanowicze, Michajłówka, Zastienok Zaścianek, Szebeno i Matorejszczyźnie, folw. Osowiec, Lachy, Sidorowicze, Janowo i Tołoczyn. Pokłady te dochodzą do 2 arszynów grubości i pokryte są w części krzakami i zaroślami. Torfu używają na ulepszenie gleby. Ruda żelazna znajduje się w dobrach Ulanowicze, w pobliżu folw. Pożenok i o 1 1 2 w. od wsi Owsiszcze. Gleba piaszczystogliniasta, dość urodzajna. W gminach Pustyń i Ostrowno przeważa popielatka; w gminach zaś Mokszany, Rasna, Obczuha, Bóbr i po cześci Lisyczyn, gleba piaszczysta, lżejsza. Największa część powiatu należy do dorzecza Dźwiny Zach. , która na przestrzeni 27 w. stanowi granicę powiatu od gub. witebskiej. Z dopływów jej ważniejsze Łuczesa z Obolem. Południową część przepływają dopływy Dniepru Druć i Bóbr, biorące w powiecie początek. Z rzek zraszających powiat Dźwina jest żeglowną, a Łuczesa i Obol spławne. W powiecie znajduje się 122 jezior, w tej liczbie 116 mających przeszło 1 dziesięcinę przestrzeni, zajmujących w ogóle 9512 dzies. al. 91, 29 w. kw. Podług obliczenia pułk. Strelbickiego jeziora w pow. sieńskim zajmują tylko 65 w. kw. Różnica pochodzi prawdopodobnie z tego powodu, że Strelbicki obliczał powierzchnię tylko 11 rozleglej szych jezior, pominąwszy drobne, obszar których podaje w ogóle na 1, 9 w. kw. Przeważna część jezior ma brzegi niskie, nawet bagniste, zarosłe trzciną i krzakami. Znajdują się także jeziora mające brzegi wyniosłe, piaszczyste, zarosłe lasem. Łąk nadbrzeżnych prawie wcale nie ma. Jeziora mają dno głównie twarde, piaszczyste, niekiedy ilaste, w ogóle czyste, rzadko pokryte roślinnością; głębokość ich dość znaczna, dochodzi do kilku sażeni. W ogóle obfitują one w rybę. Ważniejsze z jezior są Łukomlskie 3028 dz. , Sielawa al. Długie 993 dz. , Radca 440 dz. Żeryńskie 1052 dz. , Saro 427 dz. , Ostrowskie 156 dz. , Białe 130 dz. , Lipno 120 dz. , Berezowskie 310 dz. , Czerejskie 337 dz. Sienno al Sieńskie 360 dz. , Kaczyńskie około 180 dz. , Hosznia 116 dz. i Swięte do 100 dz. . Pow. sieński jest najbardziej bagnistym z pomiędzy powiatów gub. mohylewskiej. Błota, w liczbie 1577, zajmują 52, 780 dz. czyli 11, 68 albo przeszło 1 9 część ogólnej przestrzeni powiatu. W liczbie błot znajduje się 8 mających przeszło po 1000 dz. , 77 przeszło po 100 dz. , 223 przeszło po 25 dz. i 1269 przeszło po 1 dz. przestrzeni. Najważniejsze z nich są Lejczenok, w gm. Ulanowicze i Zamoczie, w pobliżu jez. Żeryńskiego do 3600 dz. ; Jeleńskiej w gm. Bóbr, w pobliżu wsi Szyrniewicze i Jelenki przeszło 5000 dz. ; Stupickie, w gm. Bóbr, w pobliżu wsi Ostrów do 3000 dz. ; Zimnik, również w gm. Bóbr, w pobliżu wsi Zabutki, Studenki, Strelce, Szytki, Tomakowicze, Staje i Siniczanki do 2400 dz. ; błoto bez nazwy w gm. Łatyhowo i Ulanowicze około 3000 dz. i błoto bez nazwy w gm. Bóbr, w pobliżu wsi Olszaniki do 1500 dz. . Przemysł fabryczny słabo rozwinięty, w powiecie bowiem z wyjątkiem miasta Sienna znajdowało się w 1881 r. 67 fabryk i pod tym względem powiat zajmuje siódme miejsce pomiędzy powiatami gub. mohylewskiej. Fabryki te zatrudniają 198 ludzi 68 majstrów i 130 robotników; w tej liczbie 42 praw. , 144 kat. , 3 prot. i 9 żyd. , i produkują za 80, 747 rs. rocznie, czyli średnio na 1 fabrykę za 1205 rs. 18 kop. Gorzelni było 12 w Osieczynie, Poczajewiczach, Rotnicy, Michałpolu, Bielicy, Kuźminie, Purylewie, Bohdanowie, Antopolu, Kosowcu, Tołoczynie i Tarankowiczach. Zatrudniały one 64 ludzi 12 majstrów i 52 robotników, przerabiały dziennie 397 pudów ziarna i mąki i 366 pud. kartofli, produkowały 2, 440, 985 stopni spirytusu i 390, 321 wiader wywaru i dawały 11, 588 rs. dochodu. Dalej znajduje się w powiecie 6 garbarni, zatrudniających 13 ludzi, z dochodem 2720 rs. ; 23 foluszów, zatr. 24 ludzi, z doch. 2370 rs. ; 3 dziegciarnie, smolarnie i terpentyniarnie, zatr. 8 ludzi, z dech. 660 rs. ; 1 fabryka przetworów leśnych we wsi Ostrowie, zatr. 12 ludzi, z doch. 13, 800 rs. ; 3 browary, zatr. 6 ludzi, z doch. 3, 540 rs. ; 10 kaszarni, zatr. 14 ludzi, z doch. 4, 010 rs. ; 1 młyn parowy we wsi Chodce, zatr. 2 ludzi, z dech. 200 rs. ; młyn krupczatny w mku Krupka, zatr. 10 ludzi, z doch. 10, 710 rs. ; 2 cegielnie, zatr. 4 ludzi, z doch. 780 rs. ; 1 fabr. kafli w dobrach Lemnica, zatr. 18 ludzi, z doch. 11, 200 rs. ; wapniarnie, zatr. 4 ludzi, z doch. 200 rs. ; 1 fabr. szkła na fol. Pasmurki, zatr. 16 ludzi, z doch. 8, 100 rs. ; 1 odlewnia żelaza w dobrach Lemnica, zatr. 3 ludzi, z dech. 750 rs. W r. 1881 było w powiecie 60 młynów; zatrudniały one 74 robotników i przyniosły 21, 681 rs. dochodu. Zmielono w nich 279, 765 pud. al. 55, 953 czet. zboża. Jeden młyn przypada na 1839, 06 mk. najniższy stosunek w całej gubernii. Przemysłem domowym zajmowało się w tym roku 4921 osób, mając z tego 83, 891 rs. dochodu. Z gałęzi przemysłu domowego najbardziej uprawianą była, podobnie jak w całej gubernii, produkcya przędzy i tkanin lnianych, poświęcało się jej bowiem 2350 osób, zarabiając do 12, 000 rs. ; dalej obróbką konopi zajmowało się 770 osób, zarab. 2, 000 rs. ; wychodzeniem na zarobek 498 osób, zarab. 9700 rs. ; obróbką drzewa 485 osób, zarab.

Sienno