60 łokci długi a 25 szeroki. Na kościele wie ża basztowa ośmiokątna, 75 łokci wysoka. Dach blaszany. Wewnątrz kościół olejno ma lowany; w ołtarzach obrazy pędzla Hadziewi cza przeważnie. Konsekracyi dopełnił arcy biskup warszawski Popiel 22 maja 1880 r. Dwór dzisiejszy stoi na miejscu dawnego obronnego zameczku, oblanego zewsząd wodą. Do końca XVII w. mieszkali tu Siemikowscy, po nich w XVIII w. Święciccy, obecnie Kar śniecy. S. par. , dek. wieluński, 3050 dusz. S. gmina należy do s. gm. okr. IV w Działoszy nie, st. p. w Działoszynie, Gm. ma 14, 537 mr. obszaru, 401 dm. 29 mur. i 2894 mk. 1414 męż. , 1480 kob. . Opis kościoła i wsi podał kś. Justyn Gryglewski w Tygod Powszech. z 1881 r. Nr. 49 i Przegląd Katol. Nr. 31 z 1880 r. i Nr. 35 z 1886 r. Br. Ch. Simkowicze, białorus. Simkowiczy, wś nad rzką Pierekałką, lewym dopł. Suły, pow. miń ski, gm. i par. prawosŁ Rubieźewicze, o 1 w. na płd. od mka Rubieżewicz, ma 13 osad peł nonadziałowych; miejscowość górzysta, grun ta szczerkowe. A. Jel. Siemkówka, nazwa dolnego biegu rz. So łomereczy ob. , w pow. mińskim. Przybiera tę nazwę za wsią Wieszkowo młyn i zasi liwszy się bezim. dopływem z prawej strony, płynie ku wsi Kołonica, zaścian. Sieluty, wsi Słoboda, folw. i wsi Siemków, wreszcie uchodzi do Wiaczy z prawej strony naprze ciwko mka GródkaChmarzyńskiego al. Siem kowskiego. Prąd ma bystry, zasila się z obu stron licznemi ruczajami. A. Jel. Siemkówka 1. al. Czarnkówka, fol. na ob szarze Tymowy, pow. brzeski. 2. S. , fol. na obszarze Michalczowy, w pow. nowosą deckim. Br. G. Siemkówki, fol. , pow. noworadomski, gm. Rząśnia, par. Pajęczno, 1 dm. , 14 mk. , 100 mr. Sierakowo 1. wś, pow. dzisieński, w 1 okr. pol. , gm. Łużki, okr. wiejski Jakubeńki, o 7 w. od gminy a 30 w. od Dzisny, ma 3 dm. , 25 mk. w 1864 r. 21 dusz rewiz. ; należy do dóbr Ojczyzna, Downarów. 2 S. ., zaśc. i karczma, pow. bobrujski, w 4 okr. pol. świsłockim, gm. Horbacewicze, par. katol. Bobrujsk o 6 w. . W pobliżu zaśc. znajduje się karczma t. n. , przy drodze do Pobokowicz. 3. S. , wś nad bezim. dopływem Wiaczy, pow. miński, w gm. Białorucz, ma 14 osad pełnonadziałowych; grunta szczerkowe, gliniasto, dobre. 4. S. , ob. Siemków. 5. S. , wś nad rzką Studzienką, pow. nowogródzki, w gm. Horodeczna, ma 13 osad pełnonadział. A. Jel. Siemkowski Gródek, ob. Gródek Siemkowski t. II, 826. Siemnice 1. wś, pow. tomaszowski, gm. Tyszowce, par. Wożuczyn, odl. 7 w. od Tyszowiec st. poczt. , 19 w. od Tomaszowa. Leży śród płaskowzgórza, ma glebę żyzną, 38 dm. , 255 mk. 44 r. g. , 305 mr. obszaru. Na gruntach włościańskich przy drodze stał jeszcze w 1876 r. dąb suchy, olbrzymiej grubości, w środku którego była wydrążona kapliczka, mogąca sześciu ludzi pomieścić. Cała okolica posiadała takie odwieczne dęby, dziś zostało tylko 50 mr. lasu dębowego. Ten olbrzymi dąb został w 1876 r. przez burzę wywrócony. Pozostały tylko wokoło fundamenta. Miejsce to dotąd otacza lud poszanowaniem. Folw. ma obszaru 605 mr. roli or. , 116 mr. łąk, 50 mr. lasu. Do fol. należy fol. Celestynka. Obok dworu młynek i stawek. Własność Dobrzelewskich, dziś Bronisława Holcer. 2. S. , pow. ostrowski, ob. Godlewo, K. Kr. Siemniki, wś, pow. białostocki, w 3 okr. pol. , gm. Krypno, o 35 w. od Białegostoku. Siemno al. Simmo, jezioro w pow. niborskim, ob. Komorowo 3. . Siemno, niem. Schoenau, dok. Sinne, dobra na pol. prus. Mazurach, pow. niborski, st. p. Muszaki; 205 ha, 5 dm. , 30 mk. Jan t. Bi chau, komtur ostródzki, nadaje hutnikowi Andrzejowi Purgh hutę żelazną w Siemnie. Dan w Niborku r. 1S19. Ad. N. Sieninówek al. Siemnówko, wś i fol. , pow. włocławski, gra. Piaski, par. Zgłowiączka, odl. 25 w. od Włocławka, ma 93 mk. W 1827 r. 8 dm. , 56 mk. W 1875 r. fol. S. , oddzielony od dóbr Sułkowo, rozl. mr. 504 gr. or. i ogr. mr. 401, łąk mr. 65, past. mr. 19, nieuż. mr. 19; bud. mur. 5, drewn. 2, Wś S. ma 127 mr. Siemnowo, wś i fol. , pow. włocławski, gm. Piaski, par. Zgłowiączka; posiada młyn wodny, 71 mk. , 54 mr. dwor. , 131 mr. włośc. W 1827 r. 5 dm. , 79 mk. W XVIII w. należało do Dąbskich ob. Iłów. Siemohnen, wś, pow. wystrucki, st. p. Norkitten; 658 ha, 107 dm. , 499 mk. Siemoken 1. wś, pow. pilkałowski, st. p. Schillehnen; 72 ha, 14 dm. , 56 mk. 2. S. , leśniczówka w nadleśn. Weszkallen. Ad. N. Siemoń 1. niem. Siemon, dok. Semon, Seman około 1400 r. , wś, pow. toruński, st. p. i par. kat. Unisław 3 4 mili odl; 832 ha 728 roli or. W 1885 r. 139 dm. , 242 dym. , 1091 mk. , 991 kat. , 94 ew. , 6 żyd. Szkoła 4klasowa symultanna liczyła 1887 r. 277 dzieci, 3 naucz. Za czasów krzyżackich należał 8. do wójtowstwa unisławskiego. Toruński Liber pupillorum z r. 1430 wylicza w S. chłopów z polskiemi nazwiskami Kętrz. O narod. pol. str. 68. R. 1468 otrzymuje S. od króla Rudigier v. Birken, obywatel toruński ob. tamże, str. 173. W wizytacyi Potockiego z r. 1706 czytamy, że Siemoń, należąca do kościoła św. Jana w Toruniu, dawała mesznego 7 półkorcy żyta i tyleż owsa str. 112. 2. S. , dobra rycer. , tamże; 274 ha 265 roli or. . Simkowicze Siemkówka Siemkówki Siemkowski Siemnice Siemniki Siemno Sieninówek Siemnowo Siemohnen Siemoken Siemoń