dziesięciu, za obwieszczeniem Aleksandra Sapiehy, wojewody połockiego, późniejszego kanclerza litewskiego, z d. 30 grudnia 1754 r. okupiony, a następnie po dopłaceniu umówio nej summy w 1757 r. za prawem wieczystem przyłączony do S. Wprędce potem dokupiono jeszcze folw. Perekal nad Swisłoczą pod Miń skiem obok przedmieścia Perepsy a przy schyłku XVIII w. wś Cniankę nad rzką t. n. przy trakcie z Mińska do Dołhinowa. Adam Chmara, łowczy miński, viceinstygator litew ski, ststa giżowski i jezierski, za Stanisława Augusta posłował na sejmach, zasiadał w ra dzie nieustającej, otrzymał godność kasztela na a następnie wojewody mińskiego i rotmi strza kawaleryi narodowej w brygadzie pety horskiej wojsk w. ks. litew. Obrany marszał kiem trybunału w 1785 r. , obowiązek ten spełniał ze znaną bezstronnością. Po rozbio rze kraju był wyznaczony na szefa delegacyi szlachty dla złożenia hołdu cesarzowej Kata rzynie II w 1793 r. Zmarł w 86 roku życia 1805 r. Wzorowy rolnik, prowadził przemy słowe gospodarstwo, pędząc gorzelnie, browa ry, młyny, tartaki, folusze, pozakładał fabry ki sukna, cegieł, dachówek. Mając własne statki wiciny na Niemnie, corocznie spła wiał zboże do Prus. Wznosił teź murowane kościoły w dobrach swych Gródku Sołome reckim i Dubrowach, tudzież w Giżach pow. wyłkowyskim. W rezydencyi swej w S. wy murował w 1772 r. pałac z kilku oficynami, dotąd istniejący, z ogrodem w guście francu skim. W tej rezydencyi, otoczonej stuletnie mi drzewami, mieści się bogate archiwum, bi blioteka, zbiór numizmatów, wiele zabytków sztuki i pamiątek historycznych. Dobra siem kowskie w ciągu wieku bieżącego ulegając różnym zmianom, znacznie uszczuplone przez wycięcie wielkiej przestrzeni lasów, rozkolo nizowanie trzebieży i sprzedaż pojedyńczych folwarków, zawierają jeszcze około 1400 dzies. We władaniu obecnego dziedzica zostają fol. S. i Gródek z awulsami Sieluty, Zarzecze, Nowinka i Serabinówka, z młynem w S. na Siemkówce, z młynem i krupiarnią w Gródku na Wiaczy i z karczmami w Podolance, S. i Gródku. Dochód brutto wynosi przeszło 4000 rs. Wedle listów nadawczych z 1862 r. , wło ścianie posiadają we wsiach Siemków 511 dzies. ; Sieluty 82 dz. ; mko Gródek 281 dz. ; Czuczany 147 dz. ; Zaceń 60 dz. ; Ogrodniki 36 dz. ; Jakubowicze 95 dz. ; Cna 105 dz. ; Dubo wlany 92 dz. ; Oszmiańce 141 dz. ; Rochmanki 94 dz. ; Nowosiółki 37 dz. ; Kasynka 66 dz. ; zaśc. Tołubojew U dz. ; zaśc. Cnianka 64 dz. ; zaśc. Czyżówka 21 dz. ; przestrzeń ziemi włościań skiej zwiększyła się przez nadanie gruntów bezrolnym batrakom. A. Chmara. SienikowaSłoboda, zaśc, pow. ihumeński; ma tu szlachta Malewicze 4 włóki, Li pienie od 1853 r. 2 1 2 włók, Staniszewscy od 1855 r. 5 włók. A. Jel. Siemkowice, Siemikowice, w XVI w. Szamicowicze, Szyamicovicze, wś i fol. , pow. wieluński, gm. i par. Siemkowice, odl. 26 w. od Wielunia, około 42 w. od Radomska i Częstochowy, posiada kościół par. murowany, szkołę początkową, urząd gminny, 118 dm. , 803 mk. 9 dm, 52 mk. na folw. . W 1827 r. było 49 dm. , 450 mk. Dobra 8. składały się w 1882 r. z folw. 8. , Kleszczowiec, Miedzno, Łukomierz; osad młyn. Łukomierz, Kij, Jarząb i Papierek, rozl. mr. 3439 fol. 8. gr. or. i ogr. mr, 647, łąk mr. 185, past. mr, 87, lasu mr. 1331, nieuż. mr. 106; bud. mur. 9, drewn. 14; płodozm. 4 i 7pol. ; fol. Kleszczowiec gr. or. i ogr. mr. 128, łąk mr. 32, past. mr. 85, lasu mr. 19, nieuż. mr. 11; bud. drew. 3; fol. Miedzno gr. or. i ogr. mr. 161, lasu mr. 11, nieuż. mr. 10; bud. mur. 2, drewn. 1; fol. Łukomierz gr. or. i ogr. mr. 235, łąk mr. 41, past. mr. 45, lasu mr. 8, nieuż. mr. 23; bud. mur. 3, drewn. 8; w osadach młyn. gr. or. i ogr. mr. 152, łąk mr. 40, past, mr. 49, łasu mr. 3, nieuż. mr. 29; bud. drewn. 15; lasy nieurządzone, 4 młyny. Wś S. os. 54, mr. 871; wś Łukomierz os. 5, mr. 122. Jestto starożytna osada w dawnej ziemi wieluńskiej, położona około mili na płn. zachód od Biały i Pajęczna. Leży ona na wyżynie, stanowiącej dział wodny Warty i Widawki. W 1875 r. na stokach wzgórza po nad łąką zwaną Olchówka, przy drodze do Chorzowa, odkryto cmentarzysko odwieczne. Prof. Pawiński rozkopał tu około 40 grobów z popielnicami i zebrane urny pomieścił w zbiorze starożytności przy uniwersytecie warszaw. Wedle tradycyi zapisanej przez Okolskiego S. były jedną z posiadłosci wychodźcy czeskiego Wrszowca h. Oksza, który w XII w. miał tu osiąsć por. Radoszewice. Niewiadomo kiedy powstała tu parafia i kośoiół. Na początku XVI w. prawo patronatu mają dziedzice S. i Radoszewic. Kośoiół był p. w. św. Marcina. Zarówno łany kmiece jak i folw. dawały dziesięcinę pleban. miejscowemu. Za meszne dawano po korcu żyta z łanu i za kolędę po groszu z domu. W 1548 r. utworzono przy kościele bractwo Bożego Ciała. Dziedzice wsi przyjęli protestantyzm, lecz przy końcu XVI w. wrócili znów do katolicyzmu. Ze Siemikowską ożenił się Marcin Bielski, poeta i historyk, siedzący w poblizkiej Biały. W 1603 r. Siemikowscy uposażyli przy kościele altaryę św. Maryi Magdaleny. Według wizytacyi z 1765 r. częśó kościoła nowsza została dobudowana kosztem parafian ze wsi Lipnik Łaski, L. B. , I, 535 i przyp. wydawcy. W 1879 r. stanął nowy murowany kośoiół o trzech nawach,

Siemkowa-Słoboda

Sienikowa

Siemkowice