Do par. należą Chrusno, Dobrzany i Miłoszowice. Par. gr. kat. w Szczercu. We wsi jest cerkiew p. w. św. Michała, szkoła etat. czteroklasowa, kasa pożyczk. gmin. z kapit. 144 złr. i młyn. W r. 1566 Zygmunt August poleca Marcinowi Kunatowi, dzierżawcy królewszczyzn Siemianówki i Choroszny, przestrzeganie gleitu, danego chłopom tejże wsi Arch. Bern. we Lwowie, C. , t. 332, str. 410 i nakazuje Piotrowi Barzemu, star. lwowskiemu, aby chłopów tych wsi bronił od ucisku Kunata 1. c, str. 409. W r. 1570 poleca król Mikoł. Herburtowi, stście lwowskiemu, rozgraniczyć wsi Chorosznę i Siemianówkę, dzierżawę Kunata, od wsi królew. Piaski i Dobrzany l. c. , C, t. 334, str. 268. W r. 1590 Zygmunt III uwiadamia dzierżawców Chrosna i Siemianówki, że nadał Krzysztofowi Niszczyckiemu, stście przasnyskiemu, prawo wykupna tych wsi z rąk dotychczasowych posesorów 1. c. , C, t. 346, str. 1041 i 1043. W r. 1658 odbiera Jan Kazimierz sołtystwo w S. Zofii z Żmigroda Stadnickiej, wdowie po Sebastyanie Czermińskim, z powodu niezapłacenia kwarty i nadaje Franciszkowi Lewoszyńskiemu, miecznikowi przemyskiemu, w dożywocie 1. o. , C, t. 77, str. 254. W r. 1693 Jan III pozwala Aleks. i Teresie z Szczekarzewic Potockim, podkomorstwu halickim, wydzierżawić S. i Chorosnę Annie z Kosiny Iskrzynej, podstolinie buskiej 1. c, C. , t. 465, str. 1992. W r. 1730 uwiadamia August II Józefa i Ludwikę Potockich, dzierżawców S. i Chorosny, o wysłaniu komisarzy celem rozgraniczenia tych wsi od Miłoszowic i Pustomyt 1. o. , C. , t. 570, str. 1413; rozgraniczenie str. 1381. W lustracyi z r. 1661 i 1662 Rkp. Ossol, Nr. 2834, str. 161 czytamy Tej wsi posesorem jest JMPan Michał Morzkowski, rotmistrz Jego Kr. Mości, za przywilejem. Ta wieś na łanach 15 zdawna zasiadła, między którymi łan jeden, który do fundacyi kościoła Siemianowskiego należy. Pustych teraz łanów 12. Poddanych w tej wsi przed wojną bywało osiadłych 20, a teraz tylko 7, którzy na łanach dwóch i ćwierci siedzą. Czynsz z ćwierci łanu płacić powinni gr. 12, uczyni ze 2 łanów i ćwierci zł. 2 gr. 18. Owsa z łanu kłoda jedna miary lwowskiej, co uczyni ze 2 łanów kłód owsa 2 i półmiarków 2; półmiarek owsa rachując po gr. 15 facit zł. 9. Kur prostych z ćwierci łanu 3 dawać powinni; ze 2 łanów i ćwierci przyjdzie od nich kur 27; kurę rachując po gr. 3 facit zł. 2 gr. 21. Kapłonów i jajec niedają. Dziesięcina pszczelna, według dawnego zwyczaju, od pszczół oczkowe dają, od pnia po gr. 5, które że niejednako każdego przychodzi roku, teraz kładziemy ten prowent na zł. 5. Stróżne przedtem z ćwierci łanu płacili po 1 zł. , przy którem i teraz onych zachowujemy, żeby za nie tak jako przedtem po 1 zł. dawali, które u czyni zł. 9. Zagrodników w tej wsi jest 3, którzy dwa dni w tydzień od południa pieszo robić powinni. Czynszu żadnego nie dają. Robota Poddani w tej wsi z ćwierci łanu 3 dni w tydzień od południa sprzężajem robić powinni, we żniwa 3 pługi odprawują, do łąk sprzątania chodzą. Powóz do Lwowa za mil 3, a nie dalej odprawują, ale im, kiedy jadą, pan dzierżawca 2 dni za drogę wytrącić po winien. Młyn jest w tej wsi o jednem kole, na stawie, teraz świeżo postawiony, trzyma Her manowicz, na trzeciej mierze postanowiony. Czynszu, przyszłe uważając lata, kładziemy z niego na rok oraz ze stawem zł. 30. Do te go młyna ćwierć łanu roli, łąka i ogród nale ży. Przy młynie jest stawek zarosły. Jest i drugi staw w polu, większy, który pusto przez kilkanaście lat leżał, teraźniejszy pan dzierżawca go zastawił, pożytku z tego stawu jeszcze niema. Spust we 3 leciech, szacując na 90 zł. , dzieląc tę sumę na 3 razy, uczyni na rok 30 zł. Karczmy ani wybrańca w tej wsi nie masz, bo wieś na samem przedmie ściu szczerzeckim. Kościół jest w tej wsi. Jus collationis do króla JMC. należy. Dziesię ciny poddani z tej wsi wytycznej nie dają, tylko meszne według dawnego zwyczaju. Summa prowentu z tej wsi facit 89 zł. 9 gr. Dworek jest w tej wsi, który teraźniejszy pan dzierżawca budować począł. W tym dwor ku izdeb 3, sień, sklepy dwa murowane, staj nia na kilkanaście koni i obora. Folwark Sie mianowski Urodzaj folwarkowy. Fole jedno. Żyta półmiarków lwowskich 40, jęczmienia 24, owsa 32, hreczki 16, grochu 2. Pszenicy i prosa tu nie siewają. Siana stert bywa 4. Summa prowentu z tego folwarku facit 268 zł. Lu. Dz. Siemianowo, 1266 r. Semyanowo, wś, pow. gnieźnieński, o 10 klm. na płd. od Kłecka, tyleż od Kiszkowa i Pobiedzisk i o 1 klm. na wschód od jez. Ledno Lednica, par. Dziekanowice, szkoła w miejscu, poczta i st. dr. żel. w Chwałkowie Weissenburg Bz. Bromberg o 5 klm. ; 30 dm. , 249 mk. 237 kat. , 12 prot. i 403 ha 342 roli, 36 łąk. Folw. z obszarem 173, 87 ha posiada Adam Prądzyński. S. było wsią książęcą, którą Bolesław syn Odonicza oddał sołtysowi Antoniemu w r. 1266 do osadzania na prawie niemieckiem; w r. 1417 nabył je Mikołaj Łagiewnicki, kanonik i oficyał gnieźn. ; z czasem przeszło na własność kapituły gnieźn. , przez rząd pruski wcielone do domeny Kłecko. Około r. 1523 składało się z folw. i łanów km. W 1580 r. było 7 łan. , łan sołtyski i 1 zagr. ; w 1618 r. były 4 łany osiadłe i jeden dziedziczny. S. trzymał wówczas Piotr Grochowicki, archidyakon gnieźn.

Siemianowo

Siemianowo