1727 r. z objęciem probostwa przez. Kazimie rza Czartoryskiego ks. na Klewaniu. Nakłada on na szlachtę podatek po 2 zł. z włóki. Na stępcy jego Miaskowski, Szembek, Szeptyc ki posługują się w dalszym ciągu tym tytu łem w aktach. Na grobowcu Szembeka f 1784 w katedrze płockiej wyryto dux se lunensis. Szlachta broniąc się przeciw rosz czeniom narzuconych sobie panów, prowadziła długo bezowocne procesa, aż wreszcie dekret trybunału w 1767 r. odesłał sprawę do sej mu. Wtedy szlachta ułożyła i ogłosiła dru kiem ciekawy, mimo nieudolnej formy Me moryał szlachty niektórych ziemi Łomżyn skiey y Rożanskiey w liczbie około siedmiu set obywatelow contra abusivam Jurisdictionem Jch Mciow Xięży Proboszczow płockich. Sejm w 1791 r. wyznaczył oddzielną deputacyą, która po rozpatrzeniu sprawy, przedstawiła sejmowi przychylną dla żądań szlachty opinią, jednomyślnie zatwierdzoną w dniu 29 listop. 1791 r. Jednocześnie w tymże dniu wyzwolono obywateli księstwa siewierskiego z pod władzy bisk. krakowskich. Uprzedzając decyzyą sejmu proboszcz Szoptycki stawił się przed deputacyą i z upoważnienia kapituły zrzekł się władzy nad szlachtą sieluńską. Rząd pruski zabrał dobra sieluńskie a proboszczowi płockiemu ks. Prażmowskiemu wyznaczył 15, 600 złp. pensyi. Nadane w 1807 r. marszałkowi Neyowi, wróciły na mocy rozporządzenia z 2 maja 1813 r. znowu na własność rządową. W archiwum płockiem przechowały się kompletne akta sieluńskie od 1490 do 1760 r. Por. W. Gawarecki Przywileje, nadania i swobody miast woj. płockiego Warszawa, 1828; w dziele tym podaje Wiadomość o księstwie sieluńskiem. Sprawę tę źródłowo zbadał i przedstawił w jej historycznym przebiegu WŁ Smoleński w pracy Mazowiecka szlachta w poddaństwie proboszczów płockich ztąd wzięto dane do niniejszego opracowania. Br. Ch. Sieluty 1. wś włośc. nad rzką Soszą, pow. dzisieński, w 1 okr. pol. , gm. Plissa, okr. wiejski i dobra skarbowe Peredoły Przedoły, o 10 w. od gminy a 62 w. od Dzisny, ma 3 dm. , 30 mk. prawosŁ w 1864 r. 12 dusz rewiz. . 2. S. , dwa zaśc. nad rz. Sołomereczą, pow. miński, w 1 okr. poL mińskim, gm. siemkowogródecka; jeden z nich ma 4 osady, drugi zaś 7 osad; grunta szczerkowogliniaste. Ze starych dokumentów widać, iż S. należały w XVI w. do kn. Sołomereckich, mających siedzibę w niezbyt odległej Sołomereczy ob. . W 1583 r. Anna z Hlebowiczów kn. Sołomerecka, kasztelanowa mścisławska, oddaje S. wraz z innymi przyległościami w zastaw Ja nuszowej Czetwertyńskiej; zaś w 1615 r. trzymał S. Mikołaj Rekuć, podstarości miński. W XVIII w. S. były już własnością Chmarów, należąc do dom. Siemkowo. 3. S. , dwór i dobra nad Łuczesą, pow. witebski, o 10 w. od Witebska a 1 1 2 w. od st. dr. źel. orłowskowitebskiej Zabołotniki, w bardzo pięknem położeniu, mają 1113 dzies. ziemi dworskiej. Cerkiew p. w. Opieki N. M. P. Pokrowy, fundacyi Pociejów, kapl. katol. wzniesiona przez Chrapowickich, z grobami tej rodziny, zarząd gminy obejmującej w 1863 r. 637 dusz rewiz. prom. Własność niegdyś Pociejów, którzy w 1805 r. sprzedają Piotro wi Celestynowi Chrapowickiemu, brygadye rowi, następnie syna jego Michała, marszałka gub. witebskiej, dziś zięcia ostatniego, Józefa Bertensona. A. Jel. A. K. Ł. Sielutycze, białoruskie Sielutyczy, dwie wsi u źródeł rz. Bobryk, pow. mozyrski, gm. i par. prawosŁ Grabowo. S. Wielkie mają 29, S. Małe 19 osad pełnonadziałowych; grunta piaszczyste, łąk błotnych wiele. W odległo ści 4 w, na południe przechodzi linia dr. żel. pińskorzeczyckiej. A. Jel. Siełopełki, wś, pow. rossieński, par. lalska. Siełowcy, wś, pow. miński, przy drodze wiodącej z Zasławia do Podolanki na dawnym trakcie wileńskomińskim, ma 5 osad. Siełowicze, ws poradziwiłłowska, pow. słucki, w 3 okr. pol. kopylskim, gm. Howie zna, przy gośc. z mka Mobilny do Nieświeża, ma 119 osad pełnonadziałowych; cerkiewka; grunta szczerkowe, urodzajne. A. Jel. Siełowszczyzna, wś, pow. miński, w gra. Zasław, ma 5 osad; grunta szczerkowe. Siemajcie, wś, pow. telszewski, w 2 okr. poL, o 59 w. od Telsz. Siemak, wś w pobliżu rz. Pieszczanki, pow. bobrujski, w 2 okr. poL paryckim, gm. i par. praw. Czermin, ma 17 osad; grunta piaszczy ste. A. Jel. Siemakowce 1. wś, pow. czortkowski, o 10 klm. od Czortkowa sąd pow. i urz. pocz, , o 4, 7 klm. od st. kolei transwersalnej w Dżurynie. Obszar dwor. 1595 mr. 1516 lasu, włośc. 709 mr. W 1870 r. 419 mk. , w 1880 r. w gm. 425, na obsz. dwor. 6; rz. katol. par. Chomiakówka 160 wiernych, gr. katol. par. Białobożnica 232 gr. kat. . Właściciel pos. dwor, Władysław Ochocki. 2. S. nad Dniestrem z Bilką, wś, pow. horodeński, o U klm. od Horodenki poczta i tel. . Obszar dwors. 1072 mr. , włośc. 1926 mr. W 1870 r. 1406 mk. , w 1880 r. w gm. 1427 S. 1192, Biłka 235, na obszarze dwor. 88; rzym. kat. par. Michalcze o 4 klm. 258 wiernych, gr. kat. par. w miejscu, dek. horodeński. Cerkiew Wniebowstąp. Chr. Pana, murowana, z 1832 r. , metryki ma od 1785 r. Parafian gr. kat. w S. 1050. We wsi Michalcze cerkiew św. Sieluty Sieluty Sielutycze Siełopełki Siełowcy Siełowicze Siełowszczyzna Siemajcie Siemak Siemakowce