św. Mikołaja, drewniana, wzniesiona około 1780 r. , na miejsce dawniejszej z 1726 r. , uposażona jest 37 dzies. ziemi. Podług wizyt. z 1746 r. do parafii należała wś Taraszcza, stanowiąca obecnie oddzielną parafią. W S. znajduje się cukrownia, założona w 1847 r. Przy wjeździe do wsi są ślady dawnego okopiska ziemnego. S. wchodziły niegdyś w skład sstwa korsuńskiego, obecnie należą do dóbr Korsuń. 3. S. , wielka mogiła, o 4 w. od Wyhrajowa, w pow. kaniowskim. 4. S. , wś, pow. kaniowski, ob. Edem. 5. S. , uroczysko na gruntach wsi Chotowa, w pow. kijowskim. W dolinie tego uroczyska bierze początek rzka Chotówka, dopływ Wety dopł. Dniepru. 6. S. , wś, pow. kowelski, gm. S. , okr. pol maciejowski, na płn. od Koszar Nowych, o 8 w. od Myzowa, o 5 od Buconia, 25 w. od Kowla a 338 w. od Żytomierza. 7. S. , uroczysko nad błotem Konnorogiem, w pobliżu wsi Lewkowicz, w pow. owruckim. 8. S. al. Sieliszcza, w dokum, Siedliszcza, wś niegdyś we włości milanowickiej, t. j. w dzisiejszym pow. kowelskim, na pograniczu pow. włodzimierskiego, na zachód od Kowla, w pobliżu miasta Miianowicze i Paryduby. Wchodziła niegdyś w skład sstwa kowelskiego i podług lustracyi z 1628 r. wraz z Parydubami czyniła 308 fl. 7 gr. 9 den. 9. S. , wś nad rz. Irszą, pow. radomyski, w 3 okr. pol. , gm. i par. praw. Malin o 3 w. , o 34 w. od Radomyśla, ma 350 mk. podług Pochilewicza 481 mk. , którzy na mocy umowy wykupnej otrzymali 946 dzies. , z opłatą 520 rs. 58 kop. rocznie. Własność Katarzyny Mikłucha. 10. S. , uroczysko na gruntach wsi Minejki, w pow. radomyskim. 11. S. , uroczysko na gruntach wsi Starosielce, w pow. radomyskim. 12. S. , sioło nad rzką Stasia, pow. równieński, gm. S. , okr. pol. meżyrycki, na płn. zach. od Meżyrycza a na zachód od Hubkowa, do którego włości dawniej należało, odl. o 13 w. od Tuczyna, o 16 w. od Pieczanówki, o 18 od Lipek i Mokwina, 65 w. od Równego a 145 w. od Żytomierza. W 1629 r. wraz ze wsią Szczykiczanki miało 55 dm. 13. S. Małe, wś, pow. rówieński dawniej w pow. owruckim, na wschód od Kamiennego, posiada starożytną cerkiew p. w. św. Bazylego, z charakterystycznemi obrazami plastycznemi, przedstawiającemi Sąd ostateczny, Raj i Piekło. S. wraz z sąsiedniemi wsiami Kamienne, Wiry, Łenczyn, tudzież kilka obok leżących rudni, należały już w XVI w. do rodziny Babińskich. W 1563 r. Sioło Kamienne, Sielce, Osowicze i Wólka, przezwana Sieliszczem, z ludźmi i wszystkiemi przynależytościami dostały się przy podziale Wasilemu Babińskiemu, synowi Andrzeja. W 1624 r. S. jest już dość znaczną wioską i dostaje się Piotrowi Babińskiemu, synowi Wasila. Jest tu rudnia pod dworem, która z dawna brata rudę z sąsiednich Łen czyna i Osowa. W 1672 r. poszły te S. na rozdział między dzieci Mikołaja, który porzu ciwszy aryanizm, przeszedł na wiarę katolic ką. Obecnie należy do klucza Kamienne ob. t. III, 771. 14. S. , uroczysko nad rz. Ore chowatką, na gruntach wsi Topory, w pow. skwirskim. 15. S. , część wsi Horodyszcze ob. , w pow. zasławskim. J. Krz. Sieliszcze 1. wś nad rz Izworą, pow. chocimski gub. bessarabskiej, przy drodze z Romankowiec do Słobodziei i Komarowa, par. kat. Chocim o 52 w. , ma 343 dm. , 1898 mk. , cerkiew drewnianą. 2. S. , sioło nad Wołgą, w pow. i gub. kostromskiej, o 2 w. od Kostromy, ma 132 dm. , 656 mk. , dwie cerkwie. O 1 2 w. poniżej S. znajduje się kamienisty zator w Wołdze. Sieliszki al. Gobej, wś włośc. nad jez. Żezdrys, pow. święciański, w 2 okr. pol. , gm. , okr. wiejski i dobra skarbowe Łyngmiany, o 8 w. od gminy a 35 w. od Święcian, ma 4 dm. , 29 mk. katol. w 1864 r. 18 dusz rewiz. . Sielkeim 1. wś, pow. labiewski, st. pocz. Wulfshoefen; 872 ha, 77 dm. , 364 mk. 2. S. Neu, leśn. do nadleśn. Greiben. Sielkowo 1. zaśc. szlach. nad rzką Jelnianką, pow. dzisieński, w 3 okr. poL, o 23 w. od Dzisny, 1 dm. , 5 mk. katol. 2. S. , wś, pow. wilejski, w 3 okr. pol. , gm. Mańkowicze, okr. wiejski i dobra, Onoszków i Ławruszkiewiczów w 1864 r. , Piotrowszczyzna, o 7 w. od gminy a 64 w. od Wilejki, przy b. dr. pocz. połockiej, w 1864 r. 11 dusz rewiz. W spisie z 1866 r. wykazany jako zaśc, mający 1 dm. i 5 mk. prawosł. 3. S. , b. st. poczto wa w gub. witebskiej. J. Krz, Sielnica, pow. noworadomski, ob. Silnica, Sielnica, rzeka w pow. bracławskim, pra wy dopływ Bohu. Bierze początek w zacho dniej części powiatu, pod wsią Lewkowcami, płynie z zachodu na wschód na przestrzeni o koło 8 mil, odlewa 12 stawów. Przepływa pod wsią Sielnica, Łuką Żabokrzycką, Kopi jówką, Kobylówką, Nesterwarką, mtem Tul czynem, Kinaszówką, Klebaniem, Hutą, Bia łousówką, Łukaszówką, i pod mkiem Łady żynem uchodzi do Bohu, naprzeciw ujścia rz. Sobu w pow. hajsyńskim. Od prawego brzegu przybiera Bakszę, Tulczynkę, Tymanówkę i Szamotynę, od lewego zaś Idźkę i Siarczy stą, X M. O. Sielnica, ws nad rz. t. n. , pow. bracławski, okr. poL Tulczyn o 23 w. , gm. Szpików, par. katol. Kopijówka, sąd Niemirów, ma 129 osad, 670 mk. 33 jednodworców, 765 dzies. ziemi włośc, 1036 dworskiej, 32 cerkiewnej. Cerkiew p. w. N. M. P. , wzniesiona w 1783 r. , ma 896 parafian. Własność dawniej Po

Sieliszcze

Sieliszki

Sielkeim

Sielkowo

Sielnica