Odżary. Bierze z niego poczatek rz. Jaszna, prawy dopływ Ptycza. A. Jel. Sielec 1. wś i dobra w pobliżu Niemna, pow. lidzki, w 1 okr. pol. , gm. Gonczary, okr. wiejski Sielec, o 7 w. od gminy a 26 w. od Lidy, ma 25 dm. , 256 mk. w 1864 r. 99 dusz rewiz. ; st. poczt. o 26 1 2 w. od Nowogródka. Własność spadkobierców ks. Witgensteina. W skład okręgu wiejskiego wchodzą wsi S. , Borze, Dzitryki, Pieski, Ruda, Wieliczki i Żomajdzie, oraz zaśc. Ostrówna, w ogóle 376 dusz rewiz. włościan uwłaszcz. 2. S. , wś nad rz. Bystrzycą, pow. oszmiański, w 2 okr. pol. , gm. Krewo, okr. wiejski Sakowicze, o 7 w. od gminy a 38 w. od Oszmiany, ma 8 dm. , 106 mk. 73 prawosŁ, 26 katol. , 7 machom. . Podług spisu z 1864 r. w części Assanowiczów 15, Lebiedzia 1, Skirmuntów 3 i Kryzińskich 31 dusz rewiz. 3. S. , karczma nad bezim. rzką, pow. oszmiański, w 2 okr. poL, o 42 w. od Oszmiany, 1 dm. , 3 mk, żyd. 4. S. , fol. szlach. nad bezim. rzką, pow. oszmiański, w 2 okr. poL, o 31 w. od Oszmiany, ma 1 dm. , 8 mk. kat. 5. S. al. Sielco, wś włośc, pow. święciański, w 4 okr. poL, gm. , okr. wiejski i dobra skarb. Wojstom, o 5 w. od gminy a 78 w. od Święcian, ma 18 dm. , 15 mk. prawosł. i 200 katol. w 1864 r. 80 dusz rew. . 6. S. , wś poradziwiłłowska nad rz. Ptyczem, pow. bobrujski, w 3 okr. pol. hłuskim, gm. NoweDorohi, 7 osad; grunta lekkie. 7. S. , cztery osady, pow. bobrujski; posiadają tu od 1859 r. szlachcic Tyczyna 5 włók, szL Siewruk okolo 10 wł. , włościanie Ciszkiewicz i Szuniewicz po 5 wł. 8. S. , zaśc. nad jeziorem t. n. , pow. bobrujski, w 3 okr. pol. hłuskim, gm. Laskowicze, wchodził niegdyś w skład ststwa zahalskiego. 9. S. i wś i fol. rozparcelowany, pow. bobrujski, gm. i par. kat. Hłusk. Wś ma 9 os. ; folw. nabyty został przez mieszczan i włościan Korbutów, Jermolińskich, Kułakowskich. 10. S. , zaśc, pow. bobrujski, w 3 okr. pol. hłuskim; miejscowość odosobniona, bez dróg. 11. S. , wś nad rz. Moszką, pow. borysowski, w 2 okr. łohojskim, gm. Ziembin, o 2 1 2 w. od jez. Pelik, przez które przepływa Berezyna, ma 4 os. pełnonadziałowe, młyn; grunta wzgórzyste i kamieniste, od wschodu lesistobagnista kotlina Berezyny. 12. S. , wś poduchowna, pow. borysowski, w okolicy Łohojska, w 2 okr. poL, gm. i par. praw. Łohojsk. Dokument króla Aleksandra z d. 7 nowembra, 12 indykta, przyznaje S. Iwaszce Jackowiczowi, władyce łohojskiemu, któremu dziedzice Czartoryscy zastawili takowy w pewnej sumie, a później chcieli zastawnika rugować ob. w Zbiorze aktów mińsk. gub. pod Nr. 1. W 1631 r. Jerzy Skumin Tyszkiewicz, i żona jego Maryna z Uniechowskich, właściciele Łohojska, potwierdzają ten dokument monasterowi sieleckiemu tamże, str. 259, Nr 125. W 1685 r. Michał Emanuel Tyszkielwicz przeniósł ten fundusz na monaster miński św. Piotra i Pawła tamże, str. 346, Nr. 151, zaś w 1765 r. Stanisław Tyszkiewicz spłaciwszy monachom 20, 000 złot. , zajął S. na rzecz bazylianów łohojskich a monaster prawosŁ istnieć przestał ob. Opis Statyst. histor. mińsk. epar. arch. Mikołaja, str. 158; por. E. Tyszkiewicza Opisanie pow. borys. . str. 143 144. Za czasów poddaństwa było tu 50 włościan pł. męz. Tyszkiewicz, str. 7. 13. S. , wś i dobra, pow. borysowski, w 1 okr. poL i par. kat. Chołopienicze, gm. Krasnołuki. W 1ej połowie b. wieku wś S. należała do Gzowskich i miała 50 włościan płci męz. , obecnie ma 15 osad pełnonadziałowych; dobra, 1667 dzies. rozległe, od 1872 r. są własnością kapitana Aleksandrowa; grunta wzgórzyste, lasu dostatek. 14. S. al. Zalesie, wś, pow. ihumeński, w gm. Smiłowicze, w pobliżu gośc. poczt. mińskoihumeńskiego, o 5 w. na wschód od mka Smiłowicz, ma 4 osady; grunta lekkie. 15. S. Nowy i Stary, dwa fol. , pow. miński, w 1 okr, mińskim, gm. Zasław, w pobliżu gośc. z Zasławia do Podolanki st. na dawnym trakcie wileńskomińskim. S. Nowy, część niegdyś Zasławszczyzny, o 1 w. od S. Starego odległy, własność dawniej Żołądziów, obecnie, wraz z fol. Sukowicze, Adamowiczów. Ogólna przestrzeń około 700 dzies. , w tem 300 dz. gr. or. , 52 dz. łąk, 33 dz. pastw. i nieuż. , 200 dz. lasu przeważnie jodłowego; gospodarstwo 3polowe. Uprawa żyta, pszenicy jarej, jęczmienia, grochu, owsa; ogród owocowy, mający przeszło 400 sztuk jabłoni i grusz. S, Stary, także niegdyś częśó Zasławszczyzny, o 4 w. od Zasławia odległy, do 1877 r. dziedzictwo rodziny Tomaszewskich. Teraźniejszy właściciel Iwanów. Obszar przeszło 700 dz. , w tej liczbie 220 dz. roli, 60 łąk, około 150 dz. lasu sosnowego, jodłowego i dębowego obecnie wyciętego w znacznej części, 70 dz. pastwisk i nieuż. ; ogród owocowy. 16. S. , wś nad bezim. rzką, pow. nowogródzki, w gm. Horodeczna, o kilka wiorst na wschód od Nowogródka, ma 6 osad pełnonadział. ; grunta urodzajne. 17. S. , wś nad rz. Dranówką, pow. rzeczycki, w 3 okr. poL, gm. Domanowicze, 14 osad pełnonadz. ; grunta piaszczyste. 18. S. , wś poduch. , obecnie skarbowa, nad Brahinką, pow. rzeczycki, w 1 okr. poL i gm. Brahin, o 6 w. na płn. od Brabina, ma 25 osad pełnonadział. ; grunta wyborne, łąk dużo, rybołówstwo znaczne. Niegdyś attynencya dóbr brahińskich ks. Wiśniowieckich, którzy tu fundowali monaster Spasa. W 1609 r. 29 lipca ks. Adam Wiśniowiecki i żona jego Aleksandra z Chodkiewiczów zapisali na rzecz tego monasteru folw. Zaszczobie

Sielec

Sielec