mr. 598 gr. or. i ogr. mr. 385, łąk mr. 7, lasu mr. 196, nieuż. mr. 10; bud. mur. 3, drew. 5, płodozmian 11polowy, las nieurządzony. Według reg. pob. pow. lelowskiego z r. 1581 wś S. , w par. Irządze, własność sstwa chęcińskiego, miała 4 1 9 łanu km. , 1 zagr. z rolą, 1 rzemieśl. Pawiński, Małop. , 70. W 1803 r. Franc. Wodzicki, dziedzic S, legował 80, 000 zł. na szpital św. Łazarza w Krakowie. Br. Ch Siedliszowice, wś nad Wisłą, pow. dąbrowski, . par. Gręboszów, urz. pocz. w miejscu. S. mają 126 dm. , 692 mk. 61 izrael. ; obszar więk. własn, ma 451 mr. ; mn. wł. 288 mr. Zdaje się, że ta wieś pod nazwą Syedlisska naleźała w XV w. do par. Przemyków. Była tu karczma i dwóch przewoźników naute, mających role. Dziesięciny dawano pleban, w Przemykowie. Długosz, L. B. , IV, 130. W 1508 r. część S. pow. wiślicki należała wraz z Pierszycami, Białą, Kleszczową do Marcina Borka Borik, głównym zaś właścicielem był Jan Gnojeński Gnoyansky, który płacił poboru 34 gr. W 1579 r. wieś należy do par. Wietrzychowice. Stan. Otwinowski płaci od 3 osad. , 1 1 2 łanu, 5 ogrod, z rolą, 2 ogrod. , 7 komor. , 1 ubogi; Marcinkowski od 2 os. , 1 łanu, 3 ogrod, z rolą, 5 komor, 2 ubogich; Barbara Benkowska 1 łan sama uprawna, 2 ogrod, z rolą, 2 komor. Pawiński, Małop. , 232, 486, 487. Br. Ch. Siedlna, pow. międzyrzecki, ob. Silna. Siedlonka 1. al. Siedlanka, wś, pow. kolbuszowski, w piaszczystej równinie, przy drodze z Kolbuszowy do Mielca, ma 85 dm. , zbudowanych po obu stronach drogi między dwoma borami, zamykającemi osadę od zach. i wschodu, 485 mk. 239 męż, , 246 kob. , 478 rz. kat. i 7 izrael. Więk. pos. Zdz. hr. Tyszkiewicza wynosi 144 roli, 24 łąk i ogr. i 8 mr. past. mn. pos. ma 482 roli, 121 łąk, 116 past. i 14 mr. lasu. Par. rz. kat. w Trzęsówce, urząd poczt. w Kolbuszowy. Graniczy na płn. z Trzęsówką, na płd. z Trześnią, na wsch. z Swierczowem a na zachód z Kossowym. 2. S. , wólka do Kossowego, pow. kolbuszowski, leży na zach. od poprzedniej i składa się z 12 dm. i 75 mk. 3. S. , wś, pow. łańcucki, na lew. brzegu Sanu, na płn. od Leżajska par. rzym. kat. i urząd poczt. . Gr. kat. par. w Starem Mieście. Osada składa się z 65 dm. i 315 mk. 159 męż. , 156 kob. , 144 rz. kat. , 149 gr. kat. i 19 izrael. Obszar więk. pos. attyn, ordynacyi łańcuckiej hr. Potockich składa się z 16 roli, 6 łąk, 1 past. i 56 mr. lasu; pos. mn. liczy 164 roii, 16 łąk, 56 past. i 4 mr. łasu. Gleba piaszczysta, nieurodzajna, lasy sosnowe. Graniczy na płd. z Leżajskiem, na zach. i pln. ze Starem Miastem. Mac. Siedlów, wś włośc, i os. fabr. nad rz. Czarną, pow. opoczyński, gm. Machory, par. Skórkowice, odl. od Opoczna 24 w. , ma 16 dm. 135 mk. , 530 mr. dworskich, 140 mr. włośc W 1827 r. 12 dm. , 72 mk. W 1836 n. założoną tu została fryszerka o 2 ogniskach i o 2 młotach; wyrabiała rocznie z kupnej surowizny do 1200 centn, żelaza. Siedluchna, urzęd. Siedluchno, dok. Sedlicovo 1145 r. , później Sziedluchna, posiadłość, pow. inowrocławski Strzelno, o 4 klm. na wsch. płd. od Gębie poczta, par. Ostrów Strzelneński, st. dr. żel. w Mogilnie o 13 klm. ; 4 dm. , 21 mk. kat. ,. 128 ha 217 roii, 15 łąk; właścicielem jest August Mlicki. W r. 1145 należała S. do klasztoru trzemeszyńskiego Kod. Wielkop. , n. 11, później do strzelneńskiego, a w końcu wcielona przez rząd pruski do domeny Strzelno, przeszła w nowszych czasach w ręce prywatne. Około r. 1560 było w S. 2 zagr. , 3 łany osiadłe i 3 sołtyskic. Siedluchno, wś, pow. mogilnicki, o 7 1 2 klm. na płd. od Gębie, u źródeł strugi ucho dzącej pod Gębicami do Kwieciszewki Małej Noteci, par. kat. i poczta w Orchowie, par. prot. Szydłowiec, st. dr. żel. w Mogilnie i Trzemesznie o 15k lm. ; 11 dm. , 92 mk. 45 katol. , 47 protest. i 244 ha 227 roli, 6 łąk. W końcu zeszłego wieku należało S. do Kos sowskich, później do Malczewskich, dziedzi ców Myslątkowa. E. Cal. Siedluszowice por. Dąbrowa, 1. 1, 926, mylnie za Siedliszowice. SiedłówKarsy, os. włośc, pow. łęczycki, gm. Topola, par. Siedlec, odl. od Łęczycy 11 w. , ma 2 dm. , 15 mk. Siedłowice, część wsi Gromnik, w pow. tarnowskim. Siedm Granatów. W głównym grzbiecie Tatr szczyt Rysy 2508 mt. wysyła ku płn. potężne ramię górskie aż po szczyt Żabi wierch 2262 mt. . Tu rozdziela się ono na dwie odnogi, okalające dolinę Żabich stawów. Zachodnia odnoga tworzy wschod, ścianę do liny Morskiego Oka. Północna część tej od nogi nosi nazwę Siedmiu Granatów. Wspo mina ją Kolbenheyer w Przewodniku tatrzań skim. Ob. Granat i Granaty. Br, G, Siedmiogóry, niem. Siehenbergen, os. wiejska, pow. bydgoski, o 6 klm. na zach. płd od Solca, przy dr. żel. bydg. toruńskiej, wznies. 64 mt. npm. ; par. , poczta i st. dr. źel. w Solcu Schulitz; 10 dm. , 65 mk. prot. i 142 ha. S. należały dawniej do miasta Solca. E. Cal. Siedmigrodzkie Rudawy, ob. Rudawy. Siedmiorogowo 1. dawniej Siedmirogowo, Siedmidrogowo i Siedmiogrodowo, majętność, pow. krotoszyński Koźmin, o 5 klm. na płd. od Borku, na bitym trakcie koźmińskim, nad Pogoną, dopł. Obry; par. Borek Zdziesz,

Siedliszowice

Siedliszowice

Siedlna

Siedlonka

Siedlów

Siedluchna

Siedluchno

Siedluszowice

Siedłów

Siedłowice

Siedm Granatów

Siedmiogóry

Siedmigrodzkie Rudawy

Siedmiorogowo