Czarneckich, 1630 dzies. Młyny, znaczne rybołowstwo, propinacya, łąki. J. Krz A. Jel. Siediszcze 1. mylnie Sieliszcze, wś, pow. bracławski, okr. pol. i par. kat. Niemirów o 8 w. , gm. Łuka, sąd w Woronowicy, ma 46 osad, 254 mk. , 337 dz. ziemi włośc, 377 dwors. , 39 cerkiewnej; cerkiew p. w. św. Mikołaja, wzniesiona w 1784 r. , ma 843 parafian. Własność dawniej Potockich, dziś Czerwińskich. 2. S. , przys, wsi Rakowej, w pow. jampolskim. 3. S. al. Siedlisko, przys, mka Tomaszpola, w pow. jampolskim. 4. S. , uroczysko na gruntach wsi Radoszyn, w pow. kowelskim. 5. S. , przedm, mta Lityna, ma 170 osad. 6. S. , wś, pow. rówieński, należy do klucza ludwipolskiego ob. Hubków i Ludwipol. Klemens Łodzia Poniński odziedziczył dobra te po Bierzyńskich, ożeniwszy się z Apolonią Bierzyńską, kasztelanką żytomierską. Obecnie są własnością Bronisława Walewskiego, ożenionego z Apolonią Ponińską. 7 S. , rus. Sieliszcze, wś nad Bohem, pow. winnicki, okr. pol. Żmerynka, gm. Jóźwin, par. kat. i sąd Winnica o 15 w. , o 5 w. od Gniewania, ma 79 osad, 983 dz. ziemi włośc. z Gniewaniem, 524 dz. dwors. , 62 dz. cerkiewnej. Cerkiew p. w. Zmartwychwstania, wybudowana w 1779 r. , 2109 parafian. Jest tu kaplica katol. ; fabryka cukru założona w r. 1849, gorzelnia. Grunt równy, ziemia urodzajna. Należała do Szczeniowskich, obecnie sukces. Józefa Jaroszyńskiego. Jestto bardzo stara osada, według miejscowych podań starsza od Winnicy. W każdym razie są ślady, że już w XVI w. istniał tu zamek nad Bohem, jak to widać z rozmaitych aktów datowanych w zamku siedlickim. Założycielami jego byli Czerlenkowscy, pierwotni posiadacze tej majętności, z kilku wiosek złożonej i która od ich imienia przyjęła ogólne nazwisko Czerlenkowszczyzny, pod którem mianuje się w procesach granicznych. W aktach od r. 1600 aź do niedawnych czasów S. zwane jest zawsze miasteczkiem, choć przywilej, jeżeli istniał, został zatracony. W tym zamku, zbudowanym nad samym Bohem z kamienia i cegły i opatrzonym jedną wysoką basztę, dwóch braci Czerlenkowskich stoczyli z sobą spór krwawy o jego posiadanie i o rękę dziewicy, w której byli rozkochani. Jeden z nich porwał dziewicę i zamek opanował; drugi zaś, zebrawszy przyjaciół i swoje hufce, obiegł go i głodem do poddania się zmuszał. Zamknięty ujrzawszy z wałów brata, zabił go wypuszczoną strzałą. Rozpoczął się w skutek tego proces i zabójca na śmierć skazany, lecz dla zasług wojennych przez króla ułaskawionym został. Ostatni z Czerlenkowskich wstąpił do bazylianów i osadził tu mnichów poczajowskich, dając im przyległą wieś Rowiec prawem zastawnem. Siedzieli oni tu lat kilkadziesiąt, aż do spłacenia sumy zastawnej. Połączyli się z nimi i dominikanie z Winnicy, fundowani przez Czerlenkowskich, podczas gdy Winnica przez Tatarów została zniszczona. Bazylianie odprawiali nabożeństwo na wyższem piętrze zamku, dominikanie zaś na niższem. Dopiero gdy Michał Grocholski, sędzia ziemski bracławski, zbudował w Winnicy kościół dominikański, to zakonnicy opuścili zamek siedlicki. W tym zamku także Czarnecka z domu Czerlenkowska, napadnięta przez hajdamaków, broniła się z jednym starym sługą w baszcie, do dziś istniejącej. Hajdamacy po zrabowaniu zamku, napróżno szturmowali do baszty i straciwszy 5 towarzyszów cofnęli się, słysząc o nadchodzącej odsieczy z podań miejscowych. Po wygaśnięniu linii męskiej Czerlenkowskich majątek ten należał kolejno prawem sukcesyi do Szaszkiewiczów, Czarneckich, Kunickich, Nitosławskich, aż nakoniec około 1750 r. przeszedł od tych ostatnich do Szczeniowskich. Gdy S. objął Stanisław Szczeniowski, ststa trechtymirowski, w posagu po żonie, odrestaurował zamek, armatą i żołnierzem opatrzył. Za konfederacyi barskiej Szczeniowski, jako regimentarz wojew, bracławs. , całe uzbrojenie z zamku wyprowadził, a gdy był wzięty pod Białocerkwią, S. utraciło swe znaczenie. Szczeniowski wybudował w innem miejscu dom mieszkalny, rozebrał zamek, z którego pozostała tylko baszta i ślady murów. Baszta przerobiona została na kaplicę, w której w r. 1820 pochowany Ignacy Szczeniowski. Przed kilkunastu laty S. nabył Józef Jaroszyński, Wynikł ztąd głośny proces i kompromis; dziś jego sukcesorów. 8. S. , ob. Sieliszcze. Dr. M. Siedliszcze, obszar, nadany w r. 1548 miastu Miksztat, w pow. ostrzeszowskim; ob. Siedlec 5. . Siedliszczki 1. wś i fol. , pow. lubelski, gm. i par. Piaski, odl. 23 w. od Lublina. W r. 1827 było 16 dm. , 146 mk. W 1877 r. folw. S. rozl. mr. 1331 gr. or. i ogr. mr. 370, łąk mr. 121, past. mr. 23, lasu mr. 792, nieuż. mr. 25; bud. mur. 3, drewn. 8, las nieurządzony. Wś S. os. 17, mr. 169. 2. S. , fol. i wś, pow. chełmski, gm. Rejowiec, par. Pawłów. Fol. jest majoratem rząd. , nadanym gener. Sobolewskiemu, rozl, 200 mr. ; włościanie mają 154 mr. W 1827 r. 35 dm. , 145 mk. Siedliszowa, wzgórze leśne, w obrębie Przybyszówki al. Grobel, w pow. niskim, na płn. od wsi. Wznies. 189 mt. npm. Br. G. Siedliszowiec, wś i foL, pow. olkuski, gm. Kroczyce, par. Irządze, odl. 28 w. od Olkusza, posiada pokłady kamienia wapiennego. W 1827 r. 23 dm. , 156 mk. W 1885 r. fol. S. , w r, 1884 oddzielony od dóbr Pradła, rozl.

Siedliszcze

Siediszcze

Siedliszcze

Siedliszczki

Siedliszowa

Siedliszowiec