drogą komunikacyjną jest dr. żel. warszaw. terespolska, przerzynająca powiat najprzód w kierunku od zach. ku wschodowi do Siedlec a następnie od płn. ku połudn. SiedlceŁuków. Z Siedlec na płn. zachód wychodzi świeżo zbudowana strategiczna linia dr. żel. do Małkini, st. dr. żel. warsz. petersburskiej. Powiat przerzyna bita droga I rzędu warsz. brzeska, idąca przez Siedlce na wschódpłd. na Zbuczyn, Królowę Niwę do Międzyrzeca i Biały. Drogi bite II rzędu rozchodzą się z S. na wszystkie cztery strony. Ludność powiatu wynosiła w 1867 r. 51, 320 głów; w 1878 r. było 61, 017 29, 480 męż. , 31, 537 kob. ; co do wyznań było 1768 prawosł, 873 ewang. i reform, i 11, 812 żyd. Katolicy stanowili 76 ludności a żydzi 19, 4 W 1885 r. było 68. 195 mk. Na ludność miast i osad Siedlce 13277, Mordy 2722, Mokobody 1486 przypada 17, 485. Prócz wymienionych wyżej zakładów naukowych w Siedlcach, istnieje w powiecie 18 szkół początkowych we wsiach i osadach Czołomyje, Czuryły, Domanice, Krzesk, Krześlin, Modrzejów, Mordy, Mokobody, Niwiska, Paprotna, Pruszyn, Radomyśl, Skurzec, Stara Wieś, Wiszniów, Wodynie, Zbuczyn, Żeliszew. Pod względem kościelnym powiat stanowi dekanat dyecezyi lubelskiej dawniej podlaskiej, składający się z 13 parafii Domanice, Mokobody, Mordy, Niwiska, Paprotna, Pruszyn, Seroczyn, Siedlce, Skurzec, Suchożebry, Wodynie, Zbuczyn i Żeliszew i kościół filialny w Krześlinie. Pod względom sądowym składa się z 1 okręgu sądu pokoju dla Siedlec i 5 okręgów sądów gminnych Krześlin, Mordy, Skurzec, Wiszniew, Zbuczyn. Pod względem administracyjnym składa się z 1 miasta i 17 gmin Czuryły, Domanice, Jasionka, Jastrzębie, Królowa Niwa, Krześlin, Mordy, Niwiska, Pióry, Skupie, Skurzec, Stara Wieś, Tarków, Wiszniew, Wodynie, Zbuczyn, Żeliszew. Siedlecka gubernia utworzoną została w r. 1867 z czterech powiatów stanowiących północną połowę dawnej gub. lubelskiej a mianowicie siedleckiego, bialskiego, radzyńskiego i łukowskiego i z części pow. stanisławowskiego gub. warszawskiej. Obszar gubernii zarówno pod fizycznym jak i etnograficznym względem stanowi przejściowe ogniwo między północną i południową połową królestwa, Granicami gubernii są od wschodu rz. Bug, dzieląca ją od gub. wołyńskiej i grodzieńskiej, od południa graniczy z gub. lubelską, przyczem znaczną część granicy stanowią rzeki Tyśmienica i Wieprz część pow. radzyńskiego i prawie całą granicę połud, łukowskiego, połud. zachod. i zachodnią granicą płynie Wisła, dzieląca aż pod Górę Kalwaryą od gub, radomskiej i warszawskiej. Po za Górą Kalwaryą obszar gub. warszawskiej przechodzi na prawy brzeg Wisły i tworzy pow. nowomiński, przytykający od półn. i zachodu do gub. siedleckiej, i pow. radzymiński, przytykający do zachod, granicy gubernii. Północny kraniec gubernii oddziela rz. Bug od gub. łomżyńskiej. Długość granic wodnych wynosi 451 wiorst. Obszar gubernii obejmuje 260, 33 mil kwadr. al. 14, 334 1 klm. al. 12, 595, 6 wiorst kwadr. Niezbadany dotąd pod względem geologicznym obszar ten stanowi cząstkę pasu środkowych nizin. Jestto lekko pofalowana równina, utworzona przez grube warstwy napływowe z glin i piasków złożono, śród których występują w licznych zagłębieniach torfy, wytwory niedawnej jeszcze opoki, kiedy wielkie lasy, bagna, jeziora i wolno wlokące się i szeroko rozlewające rzeki, zalegały przeważną częśó obszaru. Żwiry, głazy narzutowe dość obfite w dolinie Liwca, zęby i kły mamuta, kości jelenia kopalnego, spotykane w kilku miejscach tego obszaru, stwierdzają udział, jaki brały te ziemie w ogólnych przekształceniach północnowschodniej Earopy. Środkową częśó gubernii, w kierunku od półn. ku południowi, przerzyna pas wyniosłości stanowiący jakby kręgosłup, o który opiera się sieć układu wodnego. Północna połowa tej wyniosłości stanowi płaskowzgórze, sięgające do 600 stop npm. między Kossowem, Sterdynią, Sokołowem i Miedzna. Na zach. płd. od Kossowa sięga wznies. 547 st. , na płd. pod Telakami 592 st. , na płn. zach. od Sokołowa 539 st. , na płn. od Miedzny pod Wrotnówkiem 580 st. Nad doliną Bugu, okrążającą łukiem od płn. wschodu to płaskowzgórze, wznoszą się krawędzie wyżyny na 500 do 530 st. Dolina Bugu na lewym brzegu ma do 7 w. szerokości. Z tego północnego płaskowzgórza spływają do Bugu Cetynia i Sterdynka ku wschodowi, Kosówka Czarna struga ku północy i Ugoszcz ku zachodowi. Do Liwca zaś w kierunku zach. połud. płyną Grochowski potok pod Węgrowem i Miedzianka. W połudn, połowie gubernii środkowy pas wyniosły rozszerza się w rozległe płaskowzgórze łukowskie, sięgające od 560 do 600 st. npm. pomiędzy Łukowem, Stoczkiem, Adamowem i Żelechowem. Centralnym punktem jego jest leśno bagnisko Jata. Wody ztąd rozchodzą się na wszystkie strony do różnych rzek Krzna Trzna dąży na wschód pod Neple do Bugu, Kostrzyń i Muchawka na płn. do Liwca, Bonkówka do Stanówki Bystrzycy i Wieprza, Tyśmienica na zach. płd. do Wieprza i mała struga do Świdra i Wisły. Trzecie, podrzędną rolę grające, płaskowzgórze występuje w płn. wschod. krańcu gubernii między Sarnakami, Łosicami i Janowem, Wznies, sięga

Siedlce