lenia części Galicyi Austryackiej do ks. warszawskiego, S. zostały miastem głównem departamentu, a po utworzeniu Królestwa polskiego miastem stołecznem województwa podlaskiego. Po zwinięciu guberni podlaskiej w 1845 r. były miastom powiatowem okręgu siedleckiego gub. lubelskiej. Od 1 stycznia 1867 r. są miastem gubernialnem nowoutworzonej gub. siedleckiej. Rząd królestwa polskiego, uwzględniając ubogi stan miasta, w r 1816 d. 8 paźdz, ustąpił mu należące przedtym do ekonomii Siedlce dochody, a mianowicie na przedstawienie księcia namiestnika oddane zostało na korzyść miasta z dochodów przyległej ekonomii prawo fabrykacyi i wyszynku wódek i miodu. Po 1831 r. wzniesiono w S. kilka gmachów publicznych dom badań piętrowy, z trzypiętrowem więzieniem, dom piętrowy na pomieszczenie gimnazyum, szpital piętrowy murowany, zwany Maryjańskim. W 1859 r. stanęła murowana synagoga. W 1865 r. przeprowadzono kolej terespolska, której stacya w płd. wsch. stronie pod miastem przyczyniła się do zabudowania i uporządkowania tej części. Wreszcie utworzenie gubernii siedleckiej 1867 r. i pomieszczenie licznych władz rządowych najwięcej przyczyniło się do wzrostu ludności i zabudowania miasta. Dyrekcya szczegółowa towarzystwa kred. ziemskiego wzniosła dla siebie dom murowany, stanął szpital wojskowy a a w 1869 r. ukończono budowę cerkwi p. w. św. Bucha, w nowej części miasta, w pobliżu stacyi dr. żeL terespol. Szkół średnich S. nie posiadały do końca XVIII w. Dla okolicy wystarczały poblizkie szkoły w Węgrowie komisyi edukac. i Łukowie pijarskie. Dopiero rząd austryacki, wybrawszy S. na miasto obwodowe Nowej Galicyi, założył tu zapewne szkoły po 1804 r. . Za królestwa polskiego do 1840 r. istniała w S. szkoła obwo dowa, która w latach 1834 do 1840 r. ogłaszała drukiem Akta uroczyste zakończenia rocznego biegu nauk. Znowa organizacyą królestwa otrzymała nazwę powiatowej. Przy reformie szkół w 1862 r. utworzono w S. gi; mnazyum a około 1870 przybyło gimnazyum żeńskie. S. par. , dek, t. n. , 5625 dusz. Dane odnoszące się do historyi S. od początku XVII w. i statystykę wzrostu ludności do 1859 r. , zebrał w 1869 r. na miejscu z akt magistratu p. Ad, Ant. Kryński. Opisy i widoki S. podawał Tyg. Illustr. z 1860 r. II, 459, 1864 r. X, 272, 1866 r. XII, 108, 1874 r. XIV 39. W skład dóbr rząd. Siedlce w 1854 r. wchodziły miasto S. mr. 55; młyny wodne w Jerzmanowic i Wymyśle mr. 32; wiatrak Bielany; młyn Sekuła mr. 45; folw. Żabokliki mr. 413, Strzała mr. 482, Chodów mr. 532, grunt Gaj mr. 66, lasy i odpadki mr. 348, Probostwo mr. 8; wsi Ujrzanów mr. 1011, Żytnia mr. 429, Źabokliki mr. 449, Strzała mr. 1016, Purzyce mr. 622, Chodów mr. 831, razem mr. 6338. Z dóbr tych w f. 1836 oddzielono i nadano jako majorat generałowi Puszczynowi dobra Golice, w skład których wchodziły fol. Siedlce mr. 1003, fol. Nowa Kolonia mr. 345, fol. Golice mr, 649, lasy z odpadkami mr. 673, probostwo Stara Wieś mr. 1533, wś Jagodne mr. 49, wś Toporek mr. 401, wś Golice mr. 1113, razem mr. 6053. Siedlecki powiat gubernii t. n. utworzonym został w 1867 r. z 18 gmin dawnego pow. siedleckiego gub. lubelskiej. Pozostałe części utworzyły pow. sokołowski 15 gmin i znaczną część węgrowskiego 11 gmin. Obecny powiat zajmuje środkową część gubernii, graniczy od płn. z węgrowskim i sokołowskim, od wsch. z konstantynowskim i cząstką bialskiego, od płd. z łukowskim a od zach. z pow. nowomińskim gub. warszawskiej. Obszar powiatu obejmuje 23, 37 mil kwadr, dawny miał 58, 61. Jestto równina lekko pochylająca się ku płn. zachodowi, otoczona ze wszystkich stron wyniosłejszemi płasko wzgórzami, które jednak mając silniejsze pochylenie ku wielkim rzekom, stanowiącym naturalne granice gubernii siedleckiej, stosunkowo małą ilość wód i to leniwo wlokących się, dostarczają tej środkowej, mało zagłębionej kotlinie, zajmującej cały powiat, z wyjątkiem wyniosłejszego klina zawartego między drogami bitemi SiedlceŁosice i SiedlceMiędzyrzec i będącego przedłużeniem płaskowzgórza pow. konstantynowskiego. Główną rzeką w powiecie jest Liwiec ze swemi drobnemi dopływami. Dolina tej rzeki mieści cały szereg najstarszych osad sięgających zapewne czasów przedhistorycznych. Nad jej brzegami utworzyła się ziemia liwska. Na obszarze powiatu przeważa średnia i drobna własność. Gleba przeważnie piaszczysta, z częstemi podmokłemi obszarami, nie bardzo sprzyja rozwojowi rolnictwa. Głównem bogactwem są łąki w dolinie Liwca i jego dopływów. W 1878 r. zbiór siana wynosił 509, 796 pudów. W tymże roku wysiano w powiecie pszenicy 4404 czet. , żyta 12331 cz. , owsa 8997 cz. , jęczmienia 3212 cz, , gryki 1471 cz. , innych ziarn 2244 cz. , kartofli 25947 cz. Przemysł fabryczny dość ubogo reprezentowały w 1878 r. 3 gorzelnio, 3 browary, 1 miodosytnia, 2 dystylarnie, 1 olejarnia, 2 fabr. octu, 1 fabr. napoi gazowych, 2 fabr. świec, 1 fabr. narzędzi rolniczych, tartak i 11 cegielni. Produkcya roczna tych drobnych przeważnie zakładów dochodziła sumy 234, 605 rs. Zatrudniano 162 robotników. Handel cały koncentruje się w Siedlcach, gdyż w powiecie są tylko dwie małoznaczące osady miejskie Mordy i Mokobody. Główną

Siedlce