1827 do 1835 służył za parafialny, potem opuszczony w 1845 roku, został oddany do użytku gospodarskiego. Dopiero w 1879 r. , skutkiem starań jednego z włościan, oddano budynek kościelny dozorowi parafialnemu, który rozpoczął restauracyą. W 1884 roku po ukończeniu odnowy i urządzenia wewnętrznego, poświęcił kościół biskup Sotkiewicz i odtąd służy znów za parafialny. Klasztor popadł w ruinę, opactwo tylko się utrzymało. Bractwo świętej Anny istniejące przy kościele parafialnym zaprowadził opat Solikowski w 1578 roku. Przy kościele parafialnym zdawna istniała szkoła; rektor jej z żakami w niedziele i święta śpiewał w kościele klasztornym msze ranne, za co pobierał w 1505 r. dziesięcinę z jednego łanu miejskiego. Przy kościele filialnym w Brzeźnicy była także szkoła. O istnieniu szkoły klasztornej świadczyć może fakt nadania przez opata Ragowskiego w 1552 r. połowy wójtowstwa sieciechowskiego Janowi Silviuszowi i bratu jego Benedyktowi z Czarnolasu za wierne usługi klasztorowi. Otóż ten Jan Silviusz Czarnolas, magister artium akad. krakow, w 1539 r. , pełni od 1544 r. obowiązki profesora filozofii w kollegium mniej szem w Krakowie. Umiera w 1553 r. Prof. Małecki przypuszcza, iż w szkole klasztornej, prowadzonej przez Silviusza, pobierał początki nauk Jan Kochanowski Sycyna leży około 5 mil na płd. zach. od Sieciechowa i następnie w 1544 r. wraz ze swoim mistrzem przeniósł się do Krakowa. Dalszym wynikiem tych stosunków poety i jego rodziny z benedyktynami sieciechowskimi był projekt powołania poety na godność opata po zgonie Ragowskiego 22 paźdz. 1571 r. . Nie tylko świadectwo Starowolskiego ale i wiersz rozpoczynający trzecią księgę Fraszek, potwierdza istnienie tego projektu. Kochanowski był wtedy proboszczem katedralnym poznańskim i pod wpływem rad Myszkowskiego, przykrości życia dworskiego, kłopotów ubogiego gospodarstwa na połowie Czarnolasu, na seryo rozbierał kwestyą wyboru między wygodną drogą karyery duchownej a trudnościami świeckiego żywota. Opóźniony wybór następnego opata Koźmińskiego 6 marca 1573 r. świadczy o długich wahaniach się i układach obustronnych w tej sprawie. Być może, iż do tych projektów odnosi się ustęp listu poety do Fogelwedra, wspominający o potrzebie zbiorowego poparcia u króla, ze strony dworskich przyjaciół, jego sprawy. Ściślejsze jeszcze stosunki łączyły klasztor z drugim, najwydatniejszym po Kochanowskim, poetą XVI w. Sebastyanem Klonowiczem. Być może, iż spełniał on obowiązki kierownika szkoły klasztornej i że wykazane tu zdolności pedagogiczne spowodowały Zamojskiego, iż powołał go na kierownika szkoły w Zamościu w 1589 r. Już na przywileju wydanym przez opata Wereszczyńskiego dla Sieciechowa w 1583 r. spotykamy między innemi podpis Klonowicza Seb. Sulmiercensis Acernus notarius scabinalis lublin. . Na akcie tym podpisali się także Marcin Strzegocki z Pilzna, doktor filoz. i magister i Eusebius Sarcander Misnensis baccalaureus. Obecność tych ludzi przy boku opata pozwala domyślać się bliższych stosunków z klasztorem, które miałyby najprostsze wytłumaczenie w istnieniu szkoły dla młodzieży szlacheckiej nakazanej konstytucyą z 1550 r. . Tą drogą możnaby wyjaśnić sobie stosunki łączące mieszczanina lubelskiego Klonowicza, z Gorajskimi, Czernymi, Gostomskimi. Klasztor wynagradzając zasługi Klonowicza, utworzył dla niego w r. 1588 nowe wójtowstwo we wsi Psary, wyznaczając na ten cel dziesięć łanów ziemi, na której miał osadzić wieś Józefów Wólka Józefowska. Prócz tego klasztor zapisał mu na tej wsi 1000 zł. węgier, na własność. Ustronne położenie S. mogło być jednem z powodów słabego napływu młodzieży do szkoły klasztornej i zwinięcia takowej po niedługiem istnieniu. Gdy w 1789 r. ustanowiono, pod nazwą ofiary, podatek od dochodów duchowieństwa, wtedy dla zakonów utrzymujących szkoły oznaczono stopę o połowę niższą 10. Benedyktyni sieciechowscy zajęli się wtedy urządzeniem szkoły 6klas. w Stężycy, która niewielkiem cieszyła się powodzeniem i zgromadzała zaledwo 20 do 30 uczniów. Gdy strony te przeszły w 1795 r. pod panowanie Austryi, klasztor za pozwoleniem władzy dyrektoryat dystryktu łukowskiego otworzył szkołę w Sieciechowie. Nauczycielami byli benedyktyni. Język niemiecki wykładał świecki nauczyciel. Podręczników używano tych, które przepisała komisya edukacyjna. Uczniów zebrało się 60. Na pomieszczenie szkoły 6 klas wystawiono przy klasztorze nowy piętrowy budynek. W 1801 r. , na propozycyą władzy, otworzyli zakonnicy szkołę początkową niemiecką. Język niemiecki i łacina były głównemi przedmiotami i językami wykładu. Szkoły nosiły tytuł Sieoiechowskie cesarskokról. gimnazyum. Nauczycielami byli zawsze zakonnicy a opat dyrektorem. W 1808 r. liczba uczniów spadła z 77 na 30. W 1810 r. wprowadzono na nowo w życie ustawy komisyi edukacyjnej. W 1819 r. , razem ze zniesieniem klasztoru, zamknięto szkołę. Dopiero w 1866 r. utworzono szkołę początkową w Sieciechowie. S. par. , dek. kozienicki, ma 3685 dusz. S. gmina należy do sądu gm. okr. I w Gniewoszowie, urząd gm. w Bąkowcu, st. poczt. w Ko

Sieciechów