Wedle tradycyi utrzymywanej w klasztorze, król skonfiskował sprawcy klęski jego dobra i oddał je mieszkającym przy zamku benedyktynom. Uposażenie to między 1132 a 1139 dało właściwie początek klasztorowi. Na akcie uposażenia klasztoru jędrzejowskiego 1174 75 podpisany jest między innymi abbas de Seciechow Arnoldus, którego akt ponowienia przywileju przez bisk. Wincentego nazywa Alnodus Kod. Małop. , II, 9, 21. W akcie konsekracyi kollegiaty sandomierskiej 1191 r. wymieniona w liczbie kościołów stanowiących uposażenie capella de Szeczechow cum suis rcdditibus. Zakonnicy sieciechowscy mieli oddane swej obsłudze kościół św. Andrzeja w Krakowie i kaplicę w Radomiu. W 1320 r. opat Klemens zrzekł się patronatu nad kościołem św. Andrzeja wzamian za kollegiatę św. Idziego. Jednocześnie zarj osadzono przy kościele św. Andrzeja klaryski, przeniesione ze Skały. Otóż w drugim współczesnym akcie Navogius de Morawica castellanus, Gołuch canon. , comes Petrus signifer cracoviensis i Otto de Tylkowice oświadczają, źe kościół ten był założony per nobilem quondam virum Secechonem, który opatowi i 4 prebendarzom zlecił obsługę, lecz takowi jej zaniedbywali, przeto wyżej wymienieni nos veri horedes ac legitimi successores praedicti Sethegii oddają kościół klaryskom Kod. Małop. , I, 19i, 196, Obok klasztoru zamek nie przestaje istnieć. Konrad mazowiecki więzi tu wyrywającego się mu z opieki Bolesława syna Leszka z matką Grzymisławą. Po rocznym pobycie ułatwia im ucieczkę zręczny opat klasztoru Mikołaj Francuz. W 1241 r. Tatarzy po bitwie pod Turskiem, cofając się przez Zawichost i Sieciechów, obozowali w puszczach nadwiślańskich około Stromca i Sieciechowa. W 1244 r. Litwini i Jadźwingowie spustoszyli ziemię łukowską i okolicę Sieciechowa. Jaskrawem stwierdzeniem długotrwałych pretensyi, jakie Toporczykowie rościli do dóbr swego protopiasty oddanych po konfiskacie klasztorowi, jest napad Ottona i Jaśka ze Szczekarzowic z całym gronem Toporczyków, którzy w r. 1386 najechawszy klasztor, pochwycili opata i mękami usiłowali wydobyć od niego skarby klasztorne. Wyrok sądu królewskiego skazał napastników na 130 grzyw, wynagrodzenia i odebrał im prawo współuczestnictwa w patronacie nad klasztorem Długosz, L. B. , Ill, 260. Do końca XIV w. S. jest siedzibą kasztelana i centrem odrębnego powiatu sieciechowskiego. W 1339 r. kasztelanem jest Pełka, Sandomierzanin Kod. dypl. PoL, III, 203. W 1359 r. bisk. Bodzanta zwalnia ziemie lubelską, sieciechowską i łukowską, z powodu spustoszenia przez Litwinów i Tatarów, na lat 30 od dziesięciny snopowej stołu biskupiego Kod. Małop. , III, 127, 131. Rozwój Radomia a z drugiej strony wzrost kolonizacyi po drugiej stronie Wisły, pozbawiły S. znaczenia politycznego. Przestał być grodem pogranicznym, stracił kasztelanów. Ziemia zaś weszła w skład pow. radomskiego. Jeszcze na zjeździe w Stężycy 1575 r. partya francuska odbywała swe narady w ruinach zamku sieciechowskiego, który prawdopodobnie leżał na prawym brzegu Wisły, jak o tem świadczy zarówno owa przeprawa Hermana łodzią do Sieciechowa, jak wzmianka Orzelskiego, że narady partyi francuskiej sieciechowską ztąd przezywanej odbywały się na łące, na płd. od Stężycy. Dalsze losy S. wiążą się ściśle z dziejami klasztoru i kolonizacyjno gospodarczą działalnością zakonników. Klasztor rozwija się powoli. Według sfałszowanego dokumentu Bolesława, ks. krakowskiego, który w 1252 r. potwierdził posiadłości klasztorne, sam fundator Sieciech nadal locus abbatiae cum foro, Podolszany, Mozolice, Brześce, Psary, Siedlcze, Ostrów minus, Ostrów majus, Rambiertów, Kobylany et quaedam cujus est commutatio Janików. Henryk, ks. sandomierski Tilla que dicitur Dziewcza gora, Leśna cum lacu et theloneum in Piotravin Jaksa Jacza qui cognominatus est Dux podarował wsi Lanczna, Stpyoza, Siewlosz, Hostywis Hosteniw, Nadryb, Jaczkowa Dąbrowa, Nasiłów, Opatkowice, Jazdków trzy wsi t. n. , Laczna, Złotniki. Comes Crivosand dał łąki zwane Chechel, comes Martinus Orzechów i Ciszycę. Inni ponadawali Nart Rayecz, Postomcze Płoszowice, Szawłowice, Garno, Ciszycę, Brzeznicę, Slezin, Święcice, Opatkowice, Sadków pod Radomiem. Lazów, Orzechów i Boguchwałowo dał Petrus Petriconis filius na Mazowszu kś. Gacki, 35, 36. Mimo długości tego spisu, liczne wsi dawały zapewne nie wiele dochodu, gdyż były to przeważnie leśne obszary z nieliczną ludnością, żyjącą z przemysłu leśnego i wystawioną na częste napady Litwinów i Jadźwingów. Jeszcze w 1817 r. w dobrach klasztornych było 11, 000 mr. lasu. Według opisu Długosza L. B. , III, 260, 273 liczba wsi klasztornych zmniejszyła się do połowy. Wisła zmiennym swym biegiem zniosła do szczętu nadbrzeżne osady Sielec, Liptów, Brześce, Swięcice, Orzechów, Zgliszyn. Trzy Jastkowy, Opatki, Dziewcza górę, Leśne i Pleszowice przywłaszczyła sobie sąsiednia szlachta. Ludność obu Ostrowów trudniła się rozbojami i kradzieżą, tak, że trzeba było z tych kryjowisk wypędzić i osady znieść. Na obszarze Swięcicy drugiej Podolszany założono w 1367 r. Wolę Sieciechowską na prawie niemieckiem. Zapewne w XIV

Sieciechów