kowyska. 2. S. , uroczysko, tamże, o 35 w. od Wołkowyska. Sidzina 1. al. Sydzina, w dokum. Sidigna i Szydzina, wś, pow. wielicki, na płn. wschód od Skawiny, przy gościńcu do Borka Falęckiego. Zbudowana w równinie, nad małym dopływem pot. Rzepnika lew. dopł. Skawiny. Najwyższe wzgórza sięgają 230 mt. npm. Graniczy na wschód ze Swoszowicami, na płn. z Skotnikami, na zach. z Samborkiem. Par. rz. kat. w Skawinie 3 klm. . Składa się wraz z obszarem więk. pos. z 201 dm. i 781 mk. 384 męz. , 397 kob. , 722 rz. kat. a 59 izrael. Obszar więk. pos. wynosi 276 roli, 78 łąk i ogr. , 101 past. i 39 mr. lasu; pos. mn. ma 428 roii, 164 łąk i ogr. , 43 past. i 9 mr. lasu. Wspomina tę wś przywilej z r. 1198, wyliczający dobra klasztoru miechowskiego Długosz, L. B. , III, 28 i Kod. Małop. , II, 12. Szlachcic Michera darował w tej wsi klaszto rowi źródło słone, które jednak wyschło. Podobnież warzelnie soli miał w Sidzinie klasztor zwierzyniecki na górze Ceran lub Czyczan L. B. , III, 71, które za Długosza także już wyschło. Sama wś należała za Długosza i później, aż do końca XVIII w. , w części do opactwa tynieckiego, w części do prywatnych osób. Ztąd rozróżniają Sidzinę Kameralną, t. j. dawniej opacką, i Sidzinę Eurdzik. Za Długosza L. B. , Ill, 191 i II 121 było we wsi 6 łanów kmiec, i karczma. Klasztor nie miał roli własnej. W 1490 r. Pawiński, Małop. , 450 opłaciło poradlnego 7 łanów km. a w r. 1581 ibid. , 42 część dzierżawiona przez Wojciecha Wędrogowskiego miała 8 łanów km. , 1 zagrodę z rolą, 3 komor, z bydl. , 2 bez bydła i ćwierć roli; część opactwa tynieckiego, którą trzymał Dzieklarski, łan i ćwierć kmiecy, 3 zagrody z rolą, 2 komor, z bydł. , 1 bez bydła. Po supresyi opactwa tynieckiego została część klasztorna przyłączoną do funduszu religijnego. We wsi jest szkoła filialna. 2. S. al. Sydzina, wś, w pow. myślenickim, ciągnie się długą ulicą nad pot. Sidzianką. Wąską dolinę potoku otacza od płd. Beskid, tworzący granicę od Węgier 776 mt. wzn. ; wzgórza na zach. od wsi wznoszą się stromo z 572 na 960 mt. w lesistym szczycie Kielek, na wschód zaś w nagą górę Tempkową 707 mt. i Wostojów 741 mt. . Na połudn, stoku góry Wostojowa, u źródeł pot. Głaza, znajduje się przys, złożony z kilku chat Mała Sidzina. Na wschód przysiołka, na granicy wsi Spytkowic, ciągnie się dział wód Skawy i Bystrzanki, pokryty lasem. We wsi jest kościół rzym. katol. i szkoła ludowa. Wchodziła do kompleksu dóbr arcyks. Albrechta dawniej Maurycego St. Genois i składa się z 559 dm. 5 na obszarze więk. pos. i 2214 mk. 1032 męż. , 1182 kob. , 2211 rzym. kat, a 3 izrael. Obszar więk. pos. wynosi 162 roli, 10 łąk, 58 past. i 2314 mr. lasu; pos. mn. ma 4886 roli, 238 łąk, 1186 past. i 858 mr. lasu. Gleba jest nieurodzajna, górska, owsiana, lasy świer kowe. Wś musiała powstać w końcu XVII w. , nie znajdujemy jej bowiem w spisach pobor. z 1676 r. Prawdopodobnie założono kościół razem ze wsią; najprzód był filią Makowa aż do r. 1836, w którym utworzono tu parafią. Teraźniejszy kościół murowany zbudowano w r. 1815. Parafia należy do dyec. krakow skiej, dekan, makowskiego. Mac. Sidzina, ob. Szydzina. Sidzino, niem. Seddin, , dobra w Pomeranii, pow. słupski, st. p. i par. kat. Słupsk o 3 klm. . R. 1288 potwierdza ks. Mestwin kla sztorowi w Belbuk i kościołowi św. Mikołaja w Słupsku między innemi wsiami i Zidinon ob. P. U. B. Y. Perłbach, str. 390. R. 1291 nadaje arcyb, gnieźn. Jakub klasztorowi nor bertanek w Słupsku dziesięciny in Sidzino tamże, str. 455. Kś. Fr. Sie. ,. ,, ob. Se. .. . Sidziny, potok, ob. Sidzianka. Sieben dok. , pow. szczycieński, ob. Lemany, Siebenbergen, pow. bydgoski, ob. Siedmiogóry, Siebendorf, dawne dobra na obszarze Zielonopola, w pow. rzeżyckim. Ob. Duksztygał t. II, 215. Siebeneichen, karczma, pow. królewiecki, st. p. Waldau O Pr. ; 3 dm. , 23 mk. Siebeneichen, 1371 Sebineychen, wś, pow. lwowski Szląsk, par. ewang. i kat. Zobten. W 1842 r. 97 dm. , zamek, 2 folw. , 547 mk. 25 kat. , szkoła ew. , kaplica kat. , młyn wodny, olejarnia. Do S. należało Harte Vorwerk i Hoellau. S. iebenhuben, ob. Siedm Łanów. Siebenhuben, wś wśród żyznych Żuław, pow. malborski, st. p. Nowydwór, par. kat. Ladekopp, zawiera 2 posiadła, obejmujące 26 włók 10 mr. 207 ha. W 1885 r. 3 dm. , 31 mk. , 5 kat. , 3 ew. , 53 dysyd. Kś. Fr. Siebenhufen, ob. Szewo. Siebenhufen, wś, pow. pruskoholądzki, st. p. Schlobitten, 4 dm. , 17 mk. , 54 ha. Siebenhufen 1. wś, pow. jaworski, par. ew. LangHellwigsdorf, par. kat. Blumenau. W 1842 r. 14 dm. , 72 mk. 7 kat. . 2. S. , wś, pow. kładzki, par. kat. Hradek. W 1842 r. 36 dm. , 180 mk. kat. Do S. należała kol. Hain. 3. S. al. Siebenhuben, wś i fol. , pow. strzeliński, par. ew. Prieborn i Krummendorf. Posiada kościół par. kat. , zbudowany na górze, w pięknem położeniu; chorągiewka na dzwonnicy nosi datę 1729 r. S. stanowi właściwie część Priebornu. 4. S. al. Emrichswalde, wś, pow. zgorzelicki, par. ew. Kunersdorf. W 1842 Sidzina Sidzina Sidzino Sie Sidziny Siebenbergen Siebendorf Siebeneichen Siebenhuben Siebenhufen