chał Hartman za kontraktem na lat 30, który nastąpił na miejsce Jerzego Cisana, domostwo mu odkupił, kontrakt się zaczyna od 27 apri lis 1729. 2 Krystyan Gwiek, ten także mie szka według kontraktu na lat 12, który mu się zaczyna anno 1722, 1 maja, ten także so bie dobywa rolę, z której po wyjściu lat i po wymierzeniu onej tak jak drudzy sąsiedzi płacić powinien, będzie szarwarkował jak dru dzy. 3 Józef Piat, Michał Harbar, Jan Rokal, ci trzej mieszkają za kontraktem, któ ry im teraz wyszedł, mają role nie wymie rzone, płaci każdy co rok na św. Marcin k fl. 25 czynszu, facit 75 fl. Szarwarkują o swoim stole we żniwa, każdy grabiami i kosą po dni 4, orać do każdego zboża dzień i gnój wozić dzień, z pola zboże dzień, wywieść zboża każ dy powinien wąbrzezką miarą korcy 8, albo też do Torunia, gdzie im się każe. 4 Mły narz za prawem siedzi na lat 40, ab anno 1730, 27 marca, ma roii morgów 7. Łąki nie wydobytej morgów 2 na Sitnie, za to daje żyta korcy 40. Ten młyn powinien po wyjściu lat tak oddać jako teraz inwentarz opisuje. Od słodów cudzych póki kamienie pańskie będą, powinien do dworu od niego płacić, po tem zaś sam to sobie brać będzie. Ten młynarz trzyma te morgi, z których przedtem płacono fl. 25 i szarwarkowano tak jak drudzy wsi tejże ob. str. 30 31. Kś. Fr. Sicińska Huta, ob. Kościerzyna t. IV, 457. Sicińskie jezioro, w pow. ostrodzkim ob. t. vn, 681. Siciny, fol. w Kowalowach, pow. jasielski. Siciny, Kętrz. Sieciny, niem. Sicinni, dok. 1352 r. Sytzyn, Sycyn, 1648 r. Syciny, dobra ryc, pow. tucholski, st, p. i kol. Tuchola o 9, 5 klm. , par. kat. Jeleńcz, leżą nad jeziorem t. n. i rzką Kicz dopł. Brdy. Do dóbr należą fol. Sicinki 1885 r. 3 dm. , 35 mk. i Sady 1 dm. , 15 mk. , razem 863 ha 498 roli orn. . W 1885 r. było 10 dm. , 28 dym. , 164 mk. 24 ew. . R. 1352 r. oświadcza Konrad Wullekop, komtur tucholski, że Jan Tuchołka Jeske Tucholken i brat jego Piotr Petresch kupili połowę dóbr Sicińskich aż po strugę i 1 4 jeziora. Z szczególnej łaski udzielamy im i ich spadkobiercom oba sądy, małe i wielkie, i gdyby więcej dóbr przykupili, sądy te mają zatrzymać, Dan w Tucholi; między świadkami jest wymieniony prob. z Raciąża ks. Mikołaj ob. Cod. Belnensis w Peplinie, str. 35 i Odpisy Dregera w Peplinie, str. 104. W lustr, sstwa tucholskiego z r. 1570 czytamy, że dobra te dzierżyli Walenty i Jakub Sicińscy. Według taryfy z r. 1648, gdzie uchwalono pobór podwójny a akcyzę potrójną, płacił tu Radzimski od 2 wł. folw. i ogr. 2 fl. 8 gr. , Grylewaki 2 fl. ob. Roczn. T. P. N. w Pozn. , 1871 r. , str. 183. W wizyt. Jezierskiego z r. 1695 czytamy, że S. składały się z 2 działów duae aulae, z je dnego pobierał prob. jeleniecki 3 kor. żyta i tyleż owsa, z drugiego 1 kor. żyta i tyleż owsa str. 9. Kś. Fr. Siciuny, pow. wileński, ob. Siczuny. Sićkowo, fol. i dobra nad Dzisienką, pow. dzisieński, w 4 okr. poL, gm. Mikołajewo, okr. wiejski Sićkowo, o 11 w. od Dzisny, ma 1 dm. , 13 mk. katol. ; własność Hrehorowiczów. Okrąg wiejski składa wieś Bondarce, mająca 56 dusz rewiz. Sicz od zasieka, stolica i główne siedlisko sławnego zaporoskiego niżowego wojska jak głosi napis na pieczęci wojskowej, miasteczko ufortyfikowane, otoczone okopami i palisadami, w rozmaitych fazach rozwoju Kozaczyzny, w rozmaitych zbudowane było miejscach. Niewiadomo na pewno gdzie mieściła się S. w początkowym okresie do 1576 r. , t. j. w czasie przed Eustachym Daszkiewiczem i Przecławem Lanckorońskim. Być może, że istniała ona w tem samem miejscu co i w okresie następnym do 1654 r. , t. j. na wysepce rzeki Czartomełyku, łączącej się z Dnieprem odnogą jego a raczej rzką Pawluk. Dotąd wysepkę tę nazywają Starą Siczą. Sicz ta zdobytą została i do szczętu zniszczoną z rozkazu Piotra W. przez Jakowlewa dnia 14 maja 1707 r. Stronnicy Karola XII zamierzyli wówczas w 1710 r. założyć nową Sicz na rz. Kamionce przy Dnieprze, ale takową również z rozkazu Piotra W. zburzył hetman Skoropadzki następca Mazepy i gen. Buturlin. Wówczas ocaleli z rozgromu Kozacy poddali się hanowi krymskiemu i założyli sobie inną Sicz na Aleszkach, na lewym brzegu Dniepru, niedaleko od jego ujścia. Sicz ta przetrwała do 1733 r. , w którym Zaporożcy otrzymali pozwolenie po śmierci koszowego Hordijeńki powrotu, oraz zapomogę na wybudowanie nowej Siczy. Ta Nowa Sicz mieściła się przy ujściu rzki Podpolnej i Bazawłuku do Dniepru, niedaleko od Starej Siczy. Składała się ona z przedmieścia, tak zwanego kramnego bazaru, gdzie znajdowały się kramy i szynki, i z którego wchodziło się do właściwego miasta przez bramę, bronioną działami i basztą. W mieście stało 38 drewnianych budowli w kształcie koszar al. magazynów, zwanych kureniami, wzniesionych w okrąg około wału. Pomiędzy wałem a rzką Podpolną znajdowała się t. zw. Pałanka mieszkanie koszowego i starszyzny, kancelarya wojskowa, kasa, cerkiew Pokrowska, szkoła, mieszkanie duchowieństwa. Od 1735 r. znajdowała się nadto w S. fortyfikacya, rodzaj cytadeli, z garnizonem russkim Nowosieczeński retranszement. W Nowej tej Siczy przetrwali Kozacy 42 lata, aż wresz

Sicińska Huta

Sicińska Huta

Sicińskie

Siciny

Siciuny

Sićkowo

Sicz