125. W 1579 r. we wsi S. pow. wiślicki, Elżbieta Czyżowska płaciła od 12 osad. , 3 łanów, 1 łanu wójt. , 6 ogrodn, z rolą, 2 komor. i 8 ubog. a w Swichowcu od 11 osad. , 2 3 łanu, 4 ogrod, z rolą, 2 ubog. Stanisław Swichowski Kula sam uprawiał 1 2 łanu i miał 1 ogrod, z rolą Pawiń. , Małop. , 229. Br. Ch. Sichów al. Siechów, wś, pow. lwowski, 6. 55 klm. na płd. od Lwowa sąd i poczta. Na płn. leży Lwów, na wsch. Winniki i Wólka część Czyszek, na płd. wsch. Dawidów, na płd. Pasieki, na płd. zach. Zubrza, na płn. zach. Kosielniki. Wody ze wschod, lesistej części obszaru zabiera pot. Sichowski dopł, Marunki, powstający w Wólce Sichowskiej. Wody z zach. części wsi podążają na zach. do Zubrzy, dopł. Dniestru. Środkiem wsi idzie gościniec a na zach. od niego tor kolejowy. Własn, większa funduszu kalek miasta Lwowa ma roii or. 63, łąk i ogr. 20, past. 4, lasu 638; własn, mniejsza roli or. 484. łąk i ogr. 341, past. 136, lasu 2 mr. W r. 1880 było 80 dm. , 460 mk. w gm. 141 dm. , 300 mk. we wsi S. ; 10 dm. , 54 mk. w przys. Pirogówka a 17 dm. , 106 mk. w przys. Wólka Sichowska, 2 dm. , 16 mk. na obsz. dwor. ; 305 rz. kat. , 151 gr. kat. , 12 izr. , 8 innych wyzn. ; 355 Polaków, 119 Rusinów, 2 Niemców. Par. rzym. kat. w Żubrzy, gr. kat. w miejscu, dek. szczerzecki. Do par. należą Żubrza i Kozielnikl. We wsi jest cerkiew p. w. św. Trójcy i kasa pożyczk, gm. z kapit. 598 złr. Wieś S. nabył Piotr Włodek Włodkowicz z Charbinowic w r. 1409 od Jana Rusina i żony jego Oksany za 50 kóp groszy Zubrzycki, Kron. Lwowa, 1844 r. , str. 79 a w r. 1411 sprzedał ją Janowi z Zubrzy za 60 kóp gr. i konia wartości 4 kóp Liske, A. G. Z. , t. IV, str. 77. Dnia 28 paźdz. 1411 r. poświadcza Iwan z Obychowa, kaszt, szremski i ssta lwowski, iż Jaszek Fortuna z synem Janem sprzedali swe dziedzictwo S. , Piotrowi, synowi Włodka, sście trembowelskiemu, za 170 kóp szer. groszy Liske, l. c. , str. 80. Dnia 14 wrześ. 1412 r. poświadcza Iwan z Obychowa, jako Piotr z Charbinowic, podstoli sandomirski, sprzedał wieś Sichów Janowi z Żubrzy za 130 kóp gr. Liske, 1. c, str. 82. Dnia 12 listop. 1430 r. rozstrzyga Jan Wężyk z Dąbrowy, cześnik kor. i ssta ruski, z polecenia króla spór o wieś S. pomiędzy Janem, Mikołajem i Marcinem, braćmi z Knichinicz, a Janem z Żubrzy Liske, A. G. Z. , str. 64. Dniał sierpnia 1457 r. poświadczają Ścibor z Wiszni, sędzia, i Jan z Wysokiego, podsędek ziemscy lwowscy, że Jan i Mikołaj, rodzeni bracia z Żubrzy, podzielili pomiędzy siebie wsi Zubrze, Sichów i Oświcę 1. c, str. 202. Dnia 4 marca 1485 r. poświadczają Gunter z Sieniawy, sędzia, i Jan z Wysokiego, podsędek, ziemscy lwowscy, ze Zofia, córka Jana Zubrskiego a żona Jana Kunata, sprzedała część swą w Żubrzy i połowę S. Janowi, wójtowi z Sokolnik, za 250 grzyw. Liske, 1. c, t. VII, str. 149. Dnia 6 września 1499 r. poświadcza Piotr Myszkowski z Przeczyczowa, wojew, bełzki i ssta generalny ru ski, że w sprawie sporu o granice wsi Żu brzy i S. stanął między Dziersławem Wilcz kiem z Boczowa, podkomorzym lwowskim, a rajcami Iwowskiemi układ na trzy lata Li ske, 1. c, t. 9, str. 175. W r. 1507 nabyli radcy miasta Lwowa od Jana i Petroneli So kolnickich czwartą część Żubrzy i połowę Si chowa za 200 grzywien, a w r. 1509 drugą czwartą część Żubrzy i drugą połowę S. od Jana Jacymirskiego za 200 grzyw. , w r. 1508 resztę Zubrzy od Dziersława Wilczka za 420 grzyw. Niedostających 300 grzyw, pożyczył im kś. Jan Krowicki, dziekan katedralny, za bezpieczając kapitał na kupionych dobrach, za opłatą 10 grzyw, procentu. Zacny ten prałat przeznaczył ten kapitał na fundacyą w ten sposób, że z 10 grzyw. proc. rada ma corocznie płacić 5 grzyw, lektorowi mszy św. przy ka tedrze, a drugie 5 grzyw, łaziennikowi miej skiemu, który za to raz co tydzień dozwoli łaźni nauczycielowi szkoły miejskiej, wszyst kim uczniom szkoły i sześciu kapłanom Zu brzycki, Kron. m. Lwowa, str. 133 i Rasp, Beitraege zur Gesch, der St. Lemberg, str. 94. W r. 1525 otrzymały wsie Zubrza i S. pra wo magdeburskie Rasp, L c, str. 65. W r. 1543 zabezpieczono radcom miasta Lwowa prawo własności na wsiach Zubrza i S. Rasp, l. c, str. 73. W r. 1579 poleca król Stefan rajcom lwowskim stanąć na wezwanie podko morzego do rozgraniczenia ich wsi S. i Zubrzy od wsi konwentu franciszkańskiego Czyszek i Kozielnik Arch. bernard, we Lwowie, C, t. 339, str. 1918. W r. 1734 poleca Józef z Po toka na Stanisławowie i t. d. Potocki, wojew. i generał ziem kijowskich, podwładnym, aby szanowali Zubrze i Sichów, dobra mta Lwowa 1. c, C, i 532, str. 2572. Ob. Rkp. Ossol, Nr. 2248, str. 9. Stacya Sichow drogi żeL Iwowskoczerniowiecko suczawskiej, odl. 11 klm. od Lwowa. Lu. Dz. Sichts, ob. Zychce. Siciewiny, wś i dwa folw. w pobliżu rz. Mołczadzi, pow. nowogródzki, w 2 okr. pol. horodyszczańskim, gm. Koszelewo, par. kat. Nowogródek; wieś ma 13 osad, grunta uro dzajne, łąki dobre. A. Jel. Sicinek, niem. Schein, dok. Cziczynko, wś, pow. wąbrzeski, st. p. i par. kat. Wąbrzeźno, 155 ha 132 roli. W 1885 r. 14 dm. , 16 dym. , 93 mk. , 15 kai, 54 ew. , 24 dysyd. S. należał dawniej do bisk. chełmińskich. W inwentarzu z r. 1731 czytamy wś Sicienko 1 Mi Sichów Sichów Sichts Siciewiny Sicinek