kształt czworoboku, w kilku miejscach uszko dzone, porośnięte krzakami leszczyny; w środ ku czworoboku znajdują się widoczne ślady fundamentów dawnego zamku. Po, za zam kiem grunt się obniża, tworząc dość szeroką dolinę, śród której znajduje się szeroki staw a na nim grobla i młyn o 4 kamieniach. Gle ba od wschodu i południa czarnoziem z po dłożem gliniastym, od półn. zachodu zaś z podłożem kredowym; należy ona do 1 klasy i wydaje od 10 do 12 ziarn pszenicy a 8 do 10 ziarn żyta. Włościanie zajmują się wy łącznie rolnictwem a przy dostatku ziemi ornej, łąk i pastwisk, hodują dużo koni, bydła rogatego, trzody chlewnej i owiec i są w ogó le zamożni i odznaczają się piękną budową i regularnemi rysami twarzy. Wś ta należała niegdyś do zamożnej rodziny Sieniutów, na stępnie do ks. Jabłonowskich do dóbr Lachowce; ostatnia z rodu ks. Teofila wniosła ją w dom Sapiehów, wkrótce jednakże, z po wodu obdłużenia, została sprzedaną i dostała się w części Tyburcemu Kadłubiskiemu, Ka rolowi Prószyńskiemu i Stanisławowi Żerom skiemu, z których każdy wybudował na swej części dom mieszkalny. Kadłubiski dom swój postawił w środku wałów, gdzie też założył ogród a w niem wzniósł niewielką kapliczkę. Bziś wś S. należy do sukcesorów poprzednich trzech dziedziców. Z, Róż, Semenów, mto pow. gub. niżegorodzkiej, nad rzką Sanachtą, w równem położeniu, odl. o 73 w. na płn. wschód od Niżnego Nowgorodu. Ma 495 dm. 8 murowanych, 3038 mk. w tej liczbie 307 jedynowierców, 386 rozkolników, 8 katol. , 7 żydów i 12 machom. , 2 cerkwie prawosł. , 1 jedynowierców, 68 sklepów, szkoły powiat, i paraf. , bibliotekę publiczną, szpital. Do miasta, otoczonego przedmieściami Stara i Nowa Sołdacka oraz Purechowska, należy 1545 dzies. 314 ornej, Dochód miejski wynosi około 5500 rs. Mieszkańcy zajmują się przeważnie wyrobem łyżek drewnianych i innych przedmiotów z drzewa, pociąganych lakierem, oprócz tego kowalstwem dobre sierpy i kosy i szewctwem. Handel i przemysł fabryczny nio znaczny; w 1868 r, było tu 16 fabryk, produkujących w ogóle za 25, 000 r, 8. , jako wieś, założony został w XVII w. przez rozkolników, szukających schronienia przed prześlądowaniem śród nieprzebytych lasów okolicznych. W 1717 r. po wzniesieniu cerkwi zamieniono na sioło, od 1779 r. mto pow. początkowo namiestnictwa a od 1796 r. guberni niżegorodzkiej. Semenowski powiat zajmuje północną częśó gubernii, leży na lewym brzegu Wołgi i podług pułk. Strelbickiego ma 120, 31 mil. al. 58211 w. kw, Powierzchnia równa, przerżnięta błotnistemi rzekami, obfitująca w ba gniska a nad brzegami Wołgi w jeziora. Gle ba przeważnie ilasta i piaszczysta, w niektó rych miejscach szczerkowa; północnowscho dnia część dość urodzajna. Pod względem geognostycznym należy do formacyi perm skiej. W pln. zach. części spotykają się czę sto bryły granitowe; nadto znajdują się w powiecie wapień, łupek, krzemień, grlina, talk, margiel a w płd. wschod, części ślady rudy żelaznej. Cały powiat należy do systematu Wołgi i zroszony jest lewobocznemi jej do pływami. Z 67 rzek i rzeczek ważniejsze Kierżeniec, Linda, Wezłoma, Sanachtą, Sinda, Kieza, Uzoła, Witoma, Maza, Łama i Kieżma. środkowa część powiatu obfituje w torfiaste błota, porośnięte lasami i zaroślami. Jezior znajduje się 37, lecz są one po większej części niewielkie i zgrupowane w dolinie Wołgi. Lasy zajmują do 283, 000 dzies, w tem 180, 000 dzies, lasów rządowych, t. j. 53 ogólnej przestrzeni. W 1867 r. było w po wiecie bez miasta 81, 080 mk. w tem 1299 jedynowierców i 10, 351 rozkolników, zamie szkałych w 689 osadach. W powiecie jest 54 cerkwi prawosł. 22 murow. , 3 jedynowier ców 2 murow. i 1 monaster jedynowierców męzki i 2 żeńskie. Rolnictwo niewiele się opłaca i przeważna część zboża bywa przy wożoną z innych okolic. Mieszkańcy zajmu ją się wyrobem łyżek i innych naczyń drew nianych, dalej gwoździ, wag i innych przed miotów żelaznych, wojłoków, wypalaniem węgli, pędzeniem smoły i dziegciu, wyrobem sań, wozów i t. p. Przemysł fabryczny nie znaczny. J. Krz. Semenów 1. potok, wytryska na zach. obszarze gm. Stronny, w pow. samborskim, w lesie pod Zdzianną, z pod Stroniańskiego wierchu 811 mt. , płynie na wschód, przyjmuje od praw. brzegu pot. Czajki i uchodzi do Stronawoka od praw. brzegu. Długość biegu 6 1 2 klm. ob. Seminow. 2. S. , potok, w pow. drohobyckim, dopływ pot. Lutyczyna. Semenów, ws nad rz. Seret, pow. trembowelski, o 5 klm. na płd. od Trembowli par. rz. kat. . W 1870 r. 646 mk. ; w 1880 r. w gm. 644, na obsz. dwor. 81; rz. kat. 291, gr. kat. 450, par. Humniska. Wś ta wraz z os. Humniska, Małów i przys. Zieleńcze stanowi jedną gminę katastralną. Do folw. w S. należały dawniej jeszcze wsi Podgórzany, Zaścinocze, głośne łomami czerwonego piaskowca, który obrabiają na płyty chodnikowe, osełki, na słupy, nagrobki, rozchodzące się po całej wschodniej Galicyi, a wązkie podłużne kamyki do ostrzenia kos wywożone bywają w wielkiej ilości przez komorę w Podwołoczyskach do Odesy a ztamtąd okrętami do Persyi i Chin. W Zaścinoczu propinacya

Semenów

Semenów