wa, 4 klm. od urz. poczt. w Gołogórach. Na zach. leży Trędowacz, na płn. wschód Lackie Wielkie, na wsch. Lackie Male i Gołogóry, na płd. Gołogóry i Gołogórki. Zabudowania wiejskie lożą w środku obszaru 308 mt. . Na pln. wznosi się wzgórze, Łysa do 448 mt. znak triang. . Z odpływu wód powstaje jedno z ramion Gołogórki, dopł. Pełtwi. Własność więk. konwentu dominikanów w Podkamieniu ma roii or. 9, łąk i ogr. 4, past. 7, łasu 459 mr. ; wł. mn. roli or. 589, łąk i ogr. 28, past. 405 mr. W r. 1880 było 103 dm. , 483 nak. w gminie, 1 dm. , 7 mk. na obszarze dwor. 211 obrz, kat. , 274 gr. kat. , 5 izrael; 266 Polaków, 224 Rusinów. Par. rz. kat. w Gołogórach, gr. kat. w miejscu, dek. złoczowski. Do par. należy Majdan. We wsi jest cerkiew p. w. Zmartwych. Chr. Pana i szkoła fil. z językiem wykładowym polskim i ruskim. 9. Ś. , wś, pow. buczacki, o 6, 5 klm. od urz. poczt. w Koropcu, o 8, 5 klm. od par. rz. kat. i urz. tel. w Potoku Złotym. Obszar dworski ról, łąk i past. 502, lasn 682 mr. ; włośc. 2140 mr. W 1870 r. 1312 mk. ; w 1880 r. w gminie 1433, na obsz. dwor. 35; rz. kat. 128, gr. kat. 1307 mk. Par. rz. kat. w miejscu, dek. buczacki. Cerkiew drewniana z 1797 r. , metryki ma od 1752 r. Szkoła fil. system. Kasa poz. gm. z kapit. 1100 złr. Właściciel obsz. dwors. Alfred Mysłowski. Lu. Dz. B, R. Ścianki Gawrońskie, dolina, na Międzychodzie, w pow. szremskim, od strony Gawron, na południe od Szremu. Ściborka, wzgórze na obszarze Racławic, w pow. gorlickim, wznies. 297 mt. Por. Krzemienny dział. Ściborowice, wś w dawnym powiecie krakowskim, par. Kościelec. W 1581 r, własność Włodków, miała 3 łan. km. , 3 zagr. z rolą, 1 komor, bez bydła Pawiński, Małop. , 11, 442. Dziś nosi nazwę Ciborowice ob. . Ścibory, wś rząd. , pow. uszycki, okr. pol. Dunajowce, sąd, gm. i par. kat. Mińkowce, par. prawosŁ Siworogi, ma 30 osad, 125 mk. , w tej liczbie 59 jednodworców, 213 dzies. Dawniej była tu stacya poczt. między Letniowcami a Racimówką. Należała do klucza mińkowieckiego, Ignacego ze Sciborów Marchockiego. Ścibórz 1. 1710 r. Ścibor, dawniej Scybor, teraz Kaisershuette, majętność chełm. , pow. kartuski, st. p. Wygoda, gm. Gostomko, par. kat. Lipusz Zawiera 617 magd. mr. , 1 dm. , 10 mk. Według wizyt. Szaniawskiego z r. 1710 płacił S. mesznego 1 kor. żyta i tyleż owsa str. 13. 2. Ś. , niem. Stiporz, wyb. do Małych Konarzyn, pow. człuchowski, st. p. Ciecholewy. W 1868 r. 20 mk 8 katol. . W nowszych spisach niepodane tej osady. Sciborze, dok. Sthiborze, Czciborze, Cztyborze, majętność, pow. inowrocławski, o 7 1 2 klm. na płn. od Inowrocławia, par. Płonkowo, poczta i st. dr. żol. na Jaksicach; 15 dm. , 246 mk 236 kat, 10 prot. i 622, 38 ha 533, 53 roii, 10 96 łąk, 33i3 past. , 12, 22 nieuż, i 32, 54 wody, właścicielem jent Bronisław Gąsiorowski. Dobra S. wraz z Mierogniewńcami i Topolą miały około 8000 mr. Sczibersco w 1065 i Sebersko r. 1193, nadane klaszt, mogilnickiemu, zdaje się być Sciborzom, które z biegiem czasu wyszło z rąk klasztoru. W r. 1311 pisał się z S. chorąży Mikołaj, r. 1434 Moszczyc z Małego S. a między r. 1441 i 1443 Mikołaj z S. , kaszt, inowrocławski. Około r. 1583 posiadali S. Jan Płomykowski z Płońkowa, Jan i Maciej Tholibowscy. Pierwszy miał 4 łany osiadłe i 2 zagr. , drugi 7 łan. , 1 zagr. a trzeci 2 łany i 3 zagr. Małe Ś. znikło. E. Cal. Ściborzyce, w 1252 r. Cstiborici, 1581 r. Scziborzke, folw. nad rzką Dłubnią, pow. ol kuski, gm. Minoga, par. Wysocice, odl. 21 w. od Olkusza, posiada młyn, tartak 1870 r. . W 1827r. było 38dm. , 243 mk. W 1870 r. fol. S. z attyn. Wesołka i Barbara rozl. mr. 1082 gr. or. i ogr. mr. 637, łąk mr. 12, wody mr. 4, lasu mr. 400, w odpadkach mr. 10, nieuż. mr. 19; bud. mur. 5, z drzewa 10; płodozm. 9 i 13pol. , las nieurządzony. Do folw, nale żała poprzednio wś Zagaje os. 27, mr. 336. W 1252 r. Cstiborius miles et strachota fra ter ejus, filii quondam Nycolai hereditatcui 8uam super Dlubnam fluvium, que cstiborići nuncupatur, vendiderunt abbati et conycntui de chyrrich Szczyrzyce. .. pro LXXX et tri bus marcis puri argenti. Sprzedaż tę potwier dził Bolesław ks. krakow, i sandom. , we wsi Urzutach Kod. Małop. , I, 43. Wydawcy kod. dypl. Muczk, i Rzysz. I, 94 mylnie widocz nie odczytali i mylnie objaśnili w dok. Bo lesława ks. krakow, z 1275 wieś Styborcbe, podaną w liczbie posiadłości klasztoru w Imbramowicach Dłubni, jako Ściborzyce. W połowie XV w. Długosz podaje tę wieś w opisie dóbr klasztoru szczyrzyckiego. Było wtedy 12 łanów dających po pół grzyw, czynszu, tudzież jaja, koguty, sery, obowią zanych orać jutrzyny, odbywać powabę, dawać osep. Była też karczma, zagrodnicy, folwark, młyn. Ze wszystkich ról dziesięcinę, wartości 30 grzyw. , pobierał bisk. krakow. ki L. B. , 441. W 1581 r. wś tę dzierżawił Jan Płaza. Płacił pobór od 4 1 2 łan km. , 1 zagr. czynszów. , 3 komorn, bez roli Pawiński, Ma łop. , 25. Br. Ch. Ściborzyce, moraw. Stiborzice, niem. Steuberwitz, wś, pow. głupczycki, par. ew. Rozumie, katol. Sudzice. W 1861 r. 107 dm. , 815 mk. 68 kat. , 2000 mr. obszaru, rozdzielonego między 26 gospodarzy, 8 ogrod. , 31

Ścianki Gawrońskie

Ścianki

Gawrońskie

Ściborka

Ściborowice

Ścibory

Ścibórz

Sciborze

Ściborzyce

Ściborzyce