i rzeczce Dobringe. W r. 1482 nadaje biskupi Mikołaj T. Tungen całą wieś miastu Wartembork zapisem z 25 stycznia na prawie cheł1 mińskiem, za roczny czynsz 14 marek. Wieś do dziś polska. Ad N Ruszbak, ob. Drużbaki. Ruszcza 1. Dolna, wś i fol. nad rz, Wisłą, pow. sandomierski, gm. i par. Połaniec, odl. od Sandomierza 45 w. , ma 65 dm. , 451 mk. W 1827 r. było 14 dm. , 280 mk. Dobra Ruszczą Dolna składały się w 1867 z folw. R. Dolna i Rybitwy, rozl. dominialna mr. 1722 gr. or. i ogr. mr. 723, łąk mr. 79, past, mr. 177, łasu mr. 269, zarośli mr. 284, nieuż. mr. 190. Sam folw. R. ma około 700 mr. Wś R. Dolna os, 51, z gr. mr. 384; wś Rybitwy os. 31, z gr. mr. 176. W XV w. własność Jana Biechowskiego h. Powała, miała 7 półłan. , z których dziesięcinę wartości 5 grzywien, płacono bisk. krakowskiemu. Dwa folw. rycerskie dawały dziesięcinę, wartości 3 grzywien pleb. w Połańcu Długosz, L. B. , II, 449, 451. 2. R. Płaszczyzna, wś i fol, pow. sandomierski, gm. Łoniów, par. Sulisławice, odl. od Sandomierza 21 w. , ma 21 dm. , 184 mk. W 1827 r. było 22 dm. , 127 mk. Dobra R. Płaszczyzna składały się w 1885 r. z fol. R. Płaszczyzna i Polesie, rozl. mr. 597 folw. R. Płaszczyzna gr. or. i ogr. mr. 356, łąk mr. 16, pastw. mr. 1, łasu mr. 63, nieuż. mr. 19; bud. mur. 6, z drzewa 16; płodozmian 6 i 8polowy; folw. Polesie gr. or. i ogr. mr. 86, łąk mr. 2, pastw. mr. 52, nieuż. mr. 3; bud. z drzewa 3; płodozmian 6 i 8polowy. Wieś R. Płaszczyzna os. 21, z gr. mr. 69; wś Nietuja os. 6, z gr. mr. 107. Jest to starożytna osada. W 1827 r. o 900 sążni od wsi, w kierunku ku wsi Bukowa, rozkopano nasyp piaszczysty, z którego wydobyto bogaty zbiór różnych przedmiotów z epoki przedhistorycznej ob. Lelewel, Polska wieków średnich, I, 413, Poznań 1846. Rektor krzyżowców z Zagości, nie mogąc poradzić sobie ze szkodnikami, którzy mu pustoszyli wś R. , należącą do togo zgromadzenia, oddaje ją w 1248 r. za pozwoloniem bisk. Prandoty, dziekanowi sandomierskiemu w zamian za dziesięciny z Winiar. W potwierdzeniu dóbr i praw kollegiaty sandomierskiej przez Loszka Czarnego w 1284 r. wymieniona jest i Ruszcza, W 1366 r. Kazimierz W. dozwala R. wraz z innemi wsiami przenieść na prawo niemieckie Kod Małop. , I, 36, 126, 337. W XV w. dziekan miał tu 6 łan. km. , z których płacono rocznie jedną grzywnę, łąkę, którą kmiecie kosili, karczmę płacącą 1 seksagenę. Dziesięcina snopowa należała do dziekanii sandomierskiej, jak również dziesięcina z roii karczmarskiej, razem wartości 7 grz. Mniejsza część wsi należała ad Szagneum i Oszkam h. Rawa; ius w niej folwark i kmiecie dawali dziesięcinę do Skotnik, z 2 folw. rycerskich do Sulisławic Długosz, L. B. , I, 313, II, 319, 349. W r. 1578 dziekan sandomierski miał 3 osad. , 1 1 2 łan. , 1 kom. biedny. Zbigniew i Krzy sztof bracia Rusieccy mają 6 oiad. , 3 łan. , 4 komor, biednych A. Pawiński, Małop, str. 168, 458. Br. Ch. Ruszcza, w dok. Ruszcza, Ruysca, Ruszcza, Rusziecz, wś, pow. krakowski, wznies. 221 mt, n. p. m. , w okolicy lekko falistej, z półn. strony gościńca z Krakowa do Cła, na granicy królestwa polskiogo, pod 37 47 dłg. wsch. od F. i 50 5 30 płn. szer. Naziom podnoBi się w stronę północną, opada zaś ku zachodowi na 209 mt. a ku wschodowi ku granicy a 204 mt. n p. nu Starożytna ta onada ma piękny murow, kościół, kaplicę, obHzcrny dwor z oficyną, 39 dm. włośc. Ludność dworu Pawła Popiela składa się z 63 onób, wsi z 252 mk. ; 236 rz. kat. i 16 izrac L Należą do gm. przysiołki Kępa, Wola i Przylasek Rusiecki, położone nad Wisłą i Olszą. Gmina ma szkołę ludową; urz. poczt. w Plcszowie 3, 8 klm. . Posiadłość większa wynosi 293 roii, 16 łąk i 3 mr. pastw, ; mniejsza posiadł. 176 roli, 7 łąk i 12 mr. pastw, Gleba składa się z glinki urodzajnej. Starożytno gniazdo Klemensa z Ruszczy, wojów. krakowskiego, założyciela klasztoru staniątockiogo, ma jcdnę z najdawniejszych parafii. Akt erekcyi tak zetlał i zniszczał, że odczytać go nic można Prof, Łepkowski Roczn. Tow. nauk, krak, 1861, str. 165 odczytał rok 1312, przypuszcjzają jednak, że parafią utworzono przed r. 1217. Najdawniejszym dokumentem jest przywilej Bolesława Wstydliwego z d. 3 czerwca 1250 Kod. dypl, Małop. , ed. Piekosińskiego, II, 80, w którym książę dozwala Klemensowi, synowi Sulisławą, woj. krak. , polować na bobry w dziedzicznych wsiach Ruszczy, Branicach i Brzegach i z r. 1252 ibid. , 86, w którym książę wynagradzając Klemensa, woj, krak. , za uwolnienie go z niewoli u ks, Konrada i za pokonanie Konrada pod Suchodołem, nadał mu bardzo rozlegle prawa, między niemi budowania zamków, zakładania wsi, prawo siuzonia u obcych książąt, sądownictwo a wreszcie wolność od wszelkich powinności i podatków ze wszystkich posiadtosci. W obydwu dokumentach nie ma wzmianki o parafii. W Kod. dypl, katedry krak. II, 293 podany jest dyplom z mylną datą 5 gru, duia 1403 r. , w którym bisk. krak. Piotr potwierdza nadanie mansyonarzy przez Wierzbiętę z Branic. W tym dokumeneie jest przytoczony dokum. z ll grudnia 1403 r. Piotra, rektora połowy kościoła, w którym zrzeka się dziesięciny snopowej z Mikluszowic na rzecz rektora szkoły i 3 wikarych. Wkrótce potem w r. 1417

Ruszbak

Ruszbak

Ruszcza