Hora, Podilica, Petelki, Bobrowica, Kijowa oraz zaśc Pohonia, Krywulek, Lisko. W 1857 r. z ogólnej przestrzeni 18 wł. 11 m. 155 pr. w obrębie sawickim znajdowało się 8 mr. 162 pr. pod siedzibami, 144 mr. 98 pr. pola orne go, 66 mr. 279 pr. łąk, 1 mr. 240 pr. pastw. , 3 mr. 33 pr. lasu, 2 mr. 70 pr. nieuż. ; razem 7 wł. 16 mr. 282 pr. W uroczysku Widły 47 mr. 93 pr. gr. orn. , 6 mr. 79 pr. łąk grun towych, 100 pr. łąk błotnych, 17 mr. 281 pr. pastwisk, 41 mr. 125 pr. lasu, 7 mr. 91 pr. nieuż. ; w ogóle 4 wł. 169 pr. Czyli razem zie mi dworskiej 8 mr. 162 pr. pod siedzibami, 203 mr. 22 pr. grun. orn. , 77 mr. 122 pr. łąk gruntowych, 6 mr. 170 pr. błotnych, 22 mr. 44 pr. pastwisk, 54 mr. 180 pr. lasu, 33 mr. 55 pr. nieuż. We wsi 8 chat włośc, 1 karcz ma, kowal. Ludność prawosławna. Pod ko niec XVII w. dobra S. były w posiadaniu RawiczówWitanowskich, ztąd też powstała dotychczas używana pomiędzy tutejszym ludem nazwa wsi Witanowszczyzna, O Janie Witanowskim, rotmistrzu wojew. brzeskiego, jako dziedzicu S. , składającym ofiarę na wojsko, wspominają akta podskarb. w r. 1790 Nr. 35, str. 57. Ostatnim tego imienia dzie dzicem był Michał Witanowski, gubern. cyw. augustowski, po zgonie którego przeszły w r. 1853 na własność Antoniego Zadarnowskiego. O licznych właścicielach t. z. okolic lub zaścianków wspomina lustracya z r. 1790 Sawickich 2 dm. , Mańkowskiego, Czerwiń skiego, Hohola i Fiedziuszki po jednym. W stronie wsi Bogusławic wznosi się góra, raczej okopisko, będące obecnie własnością Zdrójkowskich. Stała tu niegdyś kaplica, wzniesiona podług podania nad. mogiłą pole głych pod Krupczycami w 1794 r. Śladów z niej nie pozostało, a tylko miejsce to ozna cza krzyż drewniany. M. Raw. Wit, Sawickie, pow. gnieźnieński, ob. Rybno S. Sawicz, potok, powstaje z jeziorka, w obr. Paniowiec, pow. borszczowski; przepływa w kieruuku zachodnim granicą Dźwiniaczki z Babińcami, skręca się nagle ku płd. , tworzy aź do ujścia swego do Dźwiniaczki granicę między gm. Babińcami i Dźwiniaczką. Kory to tego potoku jest płaskie, moczarowate, a brzegi porosłe olszyną. Br. G. Sawicze 1. ws, pow. lidzki, w 3 okr, poL, gm. Lack, okr. wiejski i dobra, hr. Uruskich, Spusza, o 2 w. od gminy, 17 dusz rewiz. 2. S. , wś, pow. lidzki, w 3 okr. poL, gm. Dubicze, okr. wiejski i dobra, Mikulskich, Głębokie, o 4 w. od gminy, 31 dusz rewiz. 3. S. , wś, pow, lidzki, w 3 okr. poL, gm. i okr. wiejski Ostrzyna, 28 dusz rewiz. ; należy do dóbr Nieprachy, Berdowskich. W spisie z 1866 r. wykazane 3 wsi t. n. , o 19 w. od Szczuczyna, 7 dm. , 92 mk. , o 20 w. od Szczuczyna, 4 dm. i 38 mk i o 32 w. od Szczuczyna, 13 dm. i 111 mk. 4. S. , fol. i wś, pow. oszmiański, w 3 okr. poL, gm. i okr. wiejski Juraciszki, o 2 w. od gminy, 48 w. od Oszmiany a 31 w. od Dziewieniszek; fol. ma 9 mk. kat. , wś zaś 6 dm. , 31 mk. prawosł. i 46 kat. podług spisu z 1864 r. 35 dusz rewiz. ; własnośc Walickich. 5. S. , wś nad rz, Berezyną, pow. oszmiański, w 4 okr. poL, gm. Wiszniów, okr. wiejski i dobra, Chreptowiczów, Weronie, o 6 w. od gminy a 48 w. od Oszmiany, ma 11 dm. , 47 mk. prawosł. i 40 katol. 42 dusz rewiz. . 6. S. , wś włośc, i karczma, pow. wilejski, w 3 okr. poL, gm. Mańkowicze, okr. wiejski i dobra skarbowe Menczenięty, o 4 w. od gm, a 77 w. od Wilejki, przy b. drodze poczt. połockiej, ma 12 dm. , 96 mk. prawosł. i 16 katol. w 1864 r. 53 dusz rewiz. . 7. S. , białurskie Sawiczy, wś, pow. bobrujski, o 11 w. od Bobrujska, w pobliżu linii dr. żeL lipaworomeńskiej, w 1 okr. poL dokszyckim, gm. Turki, ma 14 osad pełnonadziałowych; grunta piaszczyste. 8. S. , wś i fol. nad rz. Dzwicją, lewym dopł. Uszy, pow. nowogródzki, w 5 okr. poL snowskim, gm. Czernichów, par. kat. do niedawna zadźwiejska, obecnie kraszyńska, o 10 w. od st. dr. źel. mosk. brzeskiej Pohorelce. Wś ma 50 osad pełnonadziałowych; dobra, dość dawne dziedzictwo Naruszewiczów, około 40 włók, w glebie wybornej, z łąkami obfitemi. Obecnie wystawione na licytacyę za długu 9. S. , wś z zarządem gminnym i dobija, w płd. wsch. części pow. rzeczyckiego, o 3 mile ku południowi od mka Brahina, w i okr. poL brahińskim, par. kat. rzeczycka o 18 mil. S. stanowiły niegdyś przyległośó dóbr brahińskich. W końcu XVIII w. dostały się drogą spadku Ludwikowi Rokickiemu, marszałkowi szlachty gub. mińskiej, a następnie wraz z główną dóbr rezydencyą Horodyszcze, jego córce Tekli, która całą swą fortunę, złożoną z 3000 włók ziemi i kilkunastu folw. , wniosła w posagu Władysławowi Prozorowi, synowi Karola, oboźnego litews. , i Ludwiki z ks. Szujskich. Ostatni z domu tego Konstanty Prozor sprzedał S. w 1885 r. około 250 włók, mieszczaninowi Ziemiańskiemu. Grunta wyborne żytnie, łąki obfite nad Dnieprem. Wś ma 60 osad. Gmina S. graniczy od zach. z gm. Dernowicze, od płn. z gm. Mikulicze, Brahin i Derażyce, od wsch. z gm. Jołcza a od płd. z pow. radomyskim guber. kijowskiej; składa się z 16 starostw wiejskich, ma 627 osad włościan. , 1862 włościan płci męz. , z nadziałem 23, 706 dz. ziemi. Szkółki wiejskie w Chrabkowiczach i w Sawiczach. 10. S. , wś, pow. rzeczycki, w 3 okr. poL wasilewickim, gm. Krukowicze, przy drodze z Krukowicz do Kołek, ma 31 os. pełnonadziałowych. Niegdyś królewszczyzna w sta

Sawickie

Sawickie

Sawicz

Sawicze